Aanval op Kamp Holland “laf”?

De meest opmerkelijke uitspraak van deze week komt wat mij betreft op het conto van onze minister-president Jan Peter Balkenende. Volgens hem was de aanval op kamp Holland, waarbij Azdin Chadli om het leven kwam een "laffe aanval". Ik vraag me nu al een paar dagen af wat er nu precies laf aan is. Hadden ze soms moeten zeggen dat ze een granaat gingen afvuren en waar ze op mikten? Of is het not done om dit tijdens etenstijd te doen? Hadden ze moeten aanbellen en de Nederlanders moeten melden dat ze over een uurtje op de vlakte werden verwacht om eens ouderwets legertje tegenover legertje te spelen en een veldslag te voeren, om zo de Napoleonitische traditie eer te bewijzen? Grow up, Balkie. Het is daar gewoon oorlog. En in oorlog zijn zulke dingen geoorloofd. Kamp Holland was een legitiem doel. Hou anders die laffe F16's ook maar aan de grond.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bericht uit Kamp Holland: Groen in Afghanistan

Kamp Holland Uruzgan (Foto: Brechtje Paardekooper)

GeenCommentaar.nl presenteert vanaf vandaag een nieuwe gastlogger. Vanuit Kamp Holland geeft Brechtje haar kijk op het leven in Afghanistan en de Nederlandse missie aldaar. Vanaf juni is zij aanwezig in Uruzgan als OSAD oftewel Adviseur OntwikkelingsSamenwerking. Naar verwachting zal zij elke maand verslag doen van haar bevindingen op dit weblog.

Sinds een paar weken loop ik rond in Kamp Holland als OSAD oftewel Adviseur OntwikkelingsSamenwerking (niet ADOS, die vier letters waren ooit gereserveerd voor Prins Claus). Kamp Holland is een eigenaardige omgeving om van daar uit Ontwikkelingshulp te bedrijven. Het is natuurlijk een militair kamp: alles wat geen uniform draagt, valt op – ik dus ook. Alles is militair, en dus een beetje oncomfortabel: de stoeltjes, de bureaus, de containers waarin we werken en slapen. En omdat militairen praktische mensen zijn en omdat Afghanistan in de zomer stof, stof en nog eens stof is, ligt het gehele kamp vol kiezels. Niet van die kleine kiezeltjes, maar van die grote waarin je in het donker je nek kunt breken – het is maar goed dat we hier geen alcohol mogen drinken.

Uruzgan (Foto: Brechtje Paardekooper)

Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan, en op sommige plekken zijn mensen bezig kleine (ietwat illegale) tuintjes aan te leggen:

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.