Zur endgültigen Lösung der Muslimenfrage?

Even dacht ik nog dat het wel om satire moest gaan, maar op The Post Online pleit emeritus-hoogleraar orthopedagogiek Juliaan van Acker gewoon echt voor een definitieve oplossing van het moslimvraagstuk en een Europese Führer die dat voor elkaar zal boksen. U roept: Godwin! Ik zeg: lees dan toch gewoon wat die man schrijft... Moslims horen niet thuis in Europa. In feite geven de moslims dit zelf aan. Ze houden zich apart. De vrouwen dragen een hoofddoek, om zich van de rest te onderscheiden. Mannen en vrouwen bidden vijf keer per dag en eisen hiervoor aparte ruimtes in bedrijven, scholen, vliegvelden. Ze eisen halal voedsel. Moskeeën steken raar af tegenover onze gotische en barokke kerken. Moslims willen een apart rechtstelsel. Een van de meest heilige principes van een democratische samenleving, de scheiding van kerk en staat, staat haaks op wat de islam voorstaat. Kortom, het gaat om een bevolkingsgroep die vrijwillig, uit eigen beweging en uit principe apartheid wil. Dat is hun goed recht, maar niet in mijn huis. Weet u wie er voor 1945 in Europa ook in aparte getto's woonden, zich onderscheidend kleedden en 'apartheid' voorstonden door zich persé te willen houden aan hun religieuze voorschriften? En die synagogen staken maar raar af tegen onze gotisch en barokke kerken.

Door: Foto: Artikel Van Acker op The Post Online copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.