Quote du Jour | Diversiteitsdenken als statussymbool

De linkse partijen voeren een verliezersstrategie met die aandacht voor diversiteit. Maar dat hebben ze zelf niet door. Deels is dat diversiteitsdenken oprechte zorg, maar het is ook een middel om jezelf te onderscheiden. Met het aanhangen van bepaalde ideeën over diversiteit, laat je zien tot welke groep je behoort, dat je de taal spreekt van de bovenlaag. Het is status. Vroeger onderscheidde je je met een duur horloge, nu laat je met deze discussie zien dat je bij de culturele bovenlaag behoort. Sociaal geograaf Josse de Voogd ziet een steeds sterker wordende tweedeling ontstaan tussen hoger- en lageropgeleiden, waarbij de laatsten aan het kortste eind trekken. Terwijl progressief links zich bezighoudt met diversiteitsbeleid, wint rechts het pleit op sociaal-economisch terrein. Slecht nieuws voor de lageropgeleiden en de onderklasse: het leven wordt steeds duurder, vermogen vergaren steeds lastiger en meepraten als je lager opgeleid bent steeds minder goed mogelijk. En terwijl links deze klasse steeds verder van zich vervreemdt, gaat rechts er met de buit vandoor. Gek hè, dat de verkiezingen gewonnen worden door partijen die zich cultureel rechts profileren, terwijl links steeds verder wordt gedecimeerd?   Die uitwisseling van cultuur en economie tussen links en rechts levert voor de bovenkant van beide kanten nu eenmaal het meeste op. Partijen zoals het CDA en de SP slagen er niet goed in het debat over sociaaleconomische onderwerpen naar zich toe te trekken. En uitkeringsgerechtigden hebben voor de lage middenklasse toch een beetje het imago van uitvreters.   In het Verenigd Koninkrijk zag je hetzelfde afspelen. Terwijl Labour bestaat uit leden van de hogeropgeleide, stedelijke witteboordenklasse, die zich druk maken over gender, racisme en klimaat, koos de gewone man voor de Conservatieven en voor Brexit. De Voogd ziet het somber in. "We gaan terug naar de negentiende eeuw, maar nog niet iedereen heeft het door.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.