Nee, de titel is geen slip-of-the-pen. Want ik heb het niet over de aanslag in New York, maar over die in Amman, in het hart van het Midden-Oosten. Geen wonder dus dat de mensen in Amman net als die in New York blij zijn met het nieuws dat Osama bin Laden dood is. Genoot Osama bin Laden er ooit aanzienlijke steun, in de afgelopen jaren is die gesmolten als sneeuw voor de zon. Hoe kan het ook anders... Op 9 november 2005 werd Amman opgeschrikt door een driedubbele bomaanslag op drie gerenommeerde internationale hotels in Amman: het Grand Hyatt, het Radisson en het Days Inn Hotel. De aanslagen werden opgeëist door Al-Qaïda in Irak. Er kwamen 63 mensen om het leven, merendeels Jordaniërs, en 115 mensen raakten gewond. De hotels waren als doelwit gekozen vanwege hun populariteit bij Amerikaanse en Israëlische veiligheidsdiensten en Westeuropese regeringen. In die tijd konden de westerse diplomaten, bedrijven en journalisten nog niet rechtstreeks naar Irak konden vliegen. Ze gebruikten Jordanië, een belangrijke bondgenoot van de VS in het Midden-Oosten, als gateway naar Irak. In het Radisson vond op het moment van de aanslag een bruiloft plaats met honderden gasten. De bom ontplofte midden in de banketzaal. Het bruidspaar verloor hun beider vaders, familie en vrienden kwamen ook. Zijzelf raakten gewond, net als veel van hun gasten.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Deze week vonden er in Jordanië vervroegde parlementsverkiezingen plaats, nadat koning Abdullah II bin al Hoessein het parlement in november 2009 tussentijds ontbond. De verkiezingen stonden in het teken van de binnenlandse en buitenlandse uitdagingen die de aard en de identiteit van Jordanië als Hashemitische staat raken. Ophef over de nieuwe kieswet resulteerde in een boycot door de belangrijkste oppositiepartijen.
Kiesstelsel onder vuur
Het Jordaanse kiesstelsel is een erfenis van het Britse Rijk, een one man one vote districtenstelsel waarbij elk district een vastgesteld aantal volksvertegenwoordigers kiest. De bevolking kiest het Lagerhuis, of Huis van Afgevaardigden, terwijl het Hogerhuis, of Huis der Notabelen, rechtstreeks door de koning benoemd wordt. Al langere tijd is dit systeem aan kritiek onderhevig, omdat het de plattelandsgebieden, waar de koningsgezinde traditionele stammen en bedoeïenen dominant zijn, qua zetelaantal bevoordeelt is ten koste van de drukbevolkte stedelijke gebieden, waar veel Palestijnen wonen en de islamistische partijen veel aanhang genieten.
Vorig jaar november ontbond de koning, die veel meer macht heeft dan onze Nederlandse koningin, het parlement halverwege de zittingstermijn. Er werd officieel geen reden voor gegeven, maar het besluit stuitte op weinig weerstand. Grote delen van de bevolking zagen het parlement als een orgaan waar corruptie gebruikelijk was en inefficiëntie hoogtij vierde. Vernieuwingen stagneerden doordat wetten eindeloos op de plank bleven liggen.
Het was een mooie opsteker voor de duurzaamheidsstrategie die het ministerie van Buitenlandse Zaken onder het vorige kabinet heeft uitgezet. Deze week werd bekend dat de Nederlandse ambassade in Amman (Jordanië) van het Amerikaanse Green Building Council het prestigieuze LEED® Silver certificaat voor groene gebouwen heeft gekregen. Daarmee is de ambassade het eerste gebouw in Jordanië en de eerste Nederlandse ambassade tot nu toe die LEED-gecertificeerd is. Wereldwijd is er slechts één andere nieuwbouwambassade die LEED-gecertificeerd is.
Rick Feddrizzi, directeur van het US Green Building Council lichtte de erkenning als volgt toe:
The green building movement offers an unprecedented opportunity to respond to the most important challenges of our time, including global climate change, dependence on non-sustainable and expensive sources of energy and threats to human health. The work of innovative building projects such as the Embassy of the Kingdom of the Netherlands in Amman, Jordan, is a fundamental driving force in the green building movement.
Het LEED Silver certificaat werd uitgereikt vanwege de milieuvriendelijkheid en duurzaamheid van het ontwerp van het gebouw.
De Nederlandse overheid kocht in 2006 in Amman een bestaande villa van één verdieping met een ommuurde tuin en een zwembad aan, om die om te bouwen tot het nieuwe gebouw voor de ambassade. Bij de verbouwing werd de bestaande structuur gehandhaafd, voor de constructie maakte men gebruik van lokale bouwmaterialen als de bekende ‘Jerusalem Stone’ die je overal in Amman vindt, er werd een nieuwe tuin ontworpen die weinig water nodig heeft, terwijl de meeste bomen uit de oude tuin werden behouden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Jordanië wacht niet langer op Israël, de Palestijnse Autoriteit noch de Wereldbank en begint zelfstandig aan het Rode-Dode Zee Project (AFP). De bevolking van Jordanië schreeuwt om drinkwater en daarom zal er in de toekomst jaarlijks 2,5 miljard kubieke meter zeewater uit Golf van Aqaba worden gepompt om te verwerken in een nog te bouwen nucleair aangedreven ontziltingsinstallatie. Het nieuwe drinkwater zal eerst de dorst lessen in havenstad Aqaba maar later ook een paar honder kilometer noordwaarts in de hoofdstad Amman. Het zeer zoute residu (pekelwater) wordt in de Dode Zee gepompt om daar verdere daling van het waterpeil te stoppen. Lees meer in deze gedetailleerde beschrijving en een kaartje.
De stervende Dode Zee is ten dode opgeschreven. Als Israël en Syrië zoetwater blijven onttrekken aan de rivier de Jordaan dan is deze (reli-medi)toeristische trekpleister in 2050 verdwenen. Maar niet alleen de toerisme sector wordt getroffen door het opdrogen van de Dode Zee: nu al zorgen duizenden sinkholes [video, artikel] rondom het meer voor evacuaties en verdwijnen drinkwaterbronnen door het wegvallen van de druk van het zoute grondwater. Deze problemen kunnen worden voorkomen als de buurlanden van Jordanië minder water uit de Jordaan halen. Dat gaat echter niet gebeuren moeten ze gedacht hebben in Amman: we vullen de Dode zee zelf wel aan.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.