Dromen van Sushi

Sukiyabashi Jirō is een restaurant waar je zó voorbij zou lopen. Het piekleine etablissement bevindt zich in een hoekje onderaan de toegangstrap van een metrostation in Tokio. Maar de plek is een legende met drie Michelinsterren, en eigenaar Jirō Ono is 85 jaar oud en vindt dat hij nog best even te gaan heeft vóór hij de perfectie heeft bereikt. Je zou om minder een documentaire foodfilm maken. Dat is dan ook precies wat de Amerikaanse cineast David Gelb gedaan heeft. De film "Jirō Dreams of Sushi"  volgt de 85-jarige meester-sushimaker in zijn zoektocht naar de volmaakte sushi en geeft een uniek kijkje in de keuken van een restaurant waar de inktvis urenlang wordt gemasseerd om naar de normen van de eigenaar toch maar mals genoeg te zijn. We maken kennis met Ono's 65-jarige(!) zoon Yoshikazu en diens worsteling met zijn toekomstige erfenis, en met de jongere zoon Takashi die aan het hoofd staat van een tweede sushirestaurant in een buitenwijk waar het er slechts marginaal meer ontspannen aan toe gaat.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.