EO: een omroep zoals het bedoeld is

Afgelopen week kwamen de EO en Arie Boomsma weer in opspraak. De EO besloot, na druk uit de achterban, toch niet door te gaan met het programma "Er loopt een man over het water". Heel Nederland, van Geenstijl tot RTL Boulevard viel over de EO heen. Hoe belachelijk het allemaal is, de EO deed haar plicht als omroep: een weerspiegeling zijn van een deel van de maatschappij. Volgens de omroepwet zijn alle omroepen nou eenmaal verenigingen, aan leden gebonden organisaties die een enkele maatschappelijk stroming vertegenwoordigen. De EO luisterde naar haar leden en liet het programma niet doorgaan. Leden van de KRO, de TROS, de VARA of elke andere omroep boeit het totaal niet welke programma's hun omroep maken. De ledenraden zijn enkel wassen neuzen, de maatschappelijk vertegenwoordiging is alleen maar gebaseerd op de vaste abonnementhouders van de omroepbladen. De EO is dus de enige omroep die voldoet aan hoe de wet is bedoeld. Natuurlijk is het voor de rest van Nederland tenenkrommend om te zien dat een sympathiek bedoeld programma geschrapt wordt door het geklaag van christen-fundamentalisten. De meeste mensen snappen in het geheel niet hoe het kan dat de EO-achterban over geen greintje humor beschikt. Arie Boomsma moet daar dan ook snel wegwezen. Hij bedoelt het én christelijk én aantrekkelijk, maar de EO wil hem blijkbaar niet. En luisteren ze naar de achterban. Dat moet Boomsma dan ook maar doen. Dit toont, behalve het zeer vervelende, zeurende en humorloze bestaan van de EO-leden, natuurlijk ook het failliet van het huidige omroepsysteem aan. Een systeem gebaseerd op zuilen die al lang niet meer bestaan. Als de zuil dan opeens nog wel werkt, is iedereen in rep en roer. De openheid van systeem is prachtig, maar het is geen 1930 meer.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige