Geen bal op tv | Typisch Nederlands

De belangrijkste media-events deze week in Nederland waren: Theo Maassen vs. Patricia Paay, Richard ‘de Wenkbrauw’ de Mos vs. Diederik Samsom en Jeroen Pauw vs. Mohammed Enait.

Patricia Paay, Richard de Mos en Mohammed Enait: laat de pure horror van dat rijtje eens op je inwerken. Drie mensen die geen andere positieve eigenschap hebben, dan hun narcistische geldingsdrang. Nou ok, ik moet Enait ook krediet geven voor zijn creatieve omgang met taal, die zich overigens niet tot het Nederlands beperkt; zijn afstudeerscriptie draagt de schitterende titel Terrornoia: how the propa-ugandists used the omni-territorialization of terror for the fundamentalismanization of criminal law in a multi-cultus-ritualistic society. Uiteindelijk dringt het feit dat Enait er een levenstaak van heeft gemaakt zo irritant mogelijk te zijn voor zo veel mogelijk mensen zelfs door tot mede-narcist Jeroen Pauw: “U bent een provocateur!”

Heel goed, Jeroen. Alleen het is dus wel een provocateur die kan provoceren omdat jij en je redactie hem hebben uitgenodigd in je programma. Dat het hap-slik-weg entertainmentprogramma De Wereld Draait Door Paay uitnodigt is nog tot daar aan toe, maar wat heeft de totale randfiguur Enait te zoeken in de serieuze nieuwstalkshow Pauw & Witteman?

Daar geeft Pauw hem vervolgens ook nog de gelegenheid punten te scoren door de luie, gemaakte “ik ben een domme boer”-houding die Nederlandse tv-persoonlijkheden zich zo graag aanmeten. Als Enait na het noemen van de naam Mohammed het bekende “Sallallahu alaihi wa sallam” uitspreekt, dan doet Pauw ineens of hij niet een journalist is die zich al jaren met de problematiek rond de islam bezighoudt en gaat heel flauw etteren. Hij weet ineens ook het verschil tussen een hoofddoek en een muts niet meer. Wat Enait de kans geeft een punt te scoren door te wijzen op de blijkbaar gebrekkige voorbereiding van Pauw: “Dit programma is toch geen black box?”