Jeanne Bieruma Oosting Archives

Kunst op Zondag stoeit met de muzen

In de bossen van het Friese Oranjewoud ligt Museum Belvédère. In de ‘zomer van Jeanne’ staan hier de Parijse jaren van Jeanne Bieruma Oosting centraal. Kunst op Zondag bezocht ‘stoeien met de muzen’ en stond oog in oog met de serie Chairs uit 1931. Een serie litho’s die alleen in 1934 in ons land te zien was en toen als vrouw onvriendelijk werd beoordeeld. Deze zomer zijn de musea in Nederland klaar voor het hele oeuvre van Oosting. Tot en met 21 augustus 2022 kun je zelf stoeien met de muzen in het paradys. [caption id="attachment_339121" align="aligncenter" width="450"] Zaalimpressie, Stoeien met de muzen © Jeanne Bieruma Oosting © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Zomer van Jeanne 2022 is de zomer van schilder Jeanne Bieruma Oosting (1898-1994). Biograaf Jolande Withuis gaf met haar biografie van de kunstenaar het startsein voor een museale zomer voor deze vergeten schilder. Tijdens haar lange leven vond de ene criticus Oosting’s werk te mannelijk, de andere jury beoordeelde het juist typisch vrouwelijk. Oosting had zelf lak aan dit soort typeringen. Zij ging gewoon haar gang, ze schilderde bijna haar hele leven omdat ze niet anders kon én niet anders wilde. Haar Parijse werk (1929-1940) is heel koel in ons land ontvangen. [caption id="attachment_339120" align="aligncenter" width="450"] Stoeien met de muzen © Jeanne Oosting, in Museum Belvédère © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Chairs nu te zien Toen de serie Chairs in 1934 hier te zien was, werd het beoordeeld als vrouwonvriendelijk. Uitgever, dichter-schrijver Valentin Bresle sprak waarschuwende woorden als een verzamelaar de litho’s wilde kopen: “Onder de ‘viriele’ kracht van Oostings stevige lijnen ging een vrouw schuil, met een ‘delicate ziel en een frank en vrij hart’. Met haar vertoon van artistieke kundigheid kon zij zich wel enige ‘stoutmoedigheid’ permitteren, hoopte hij.” (p. 31 Stoeien met de muzen, Susan van den Berg (2022)). Grafiekportfolio’s als Chairs werden in die tijd gekocht door verzamelaars die de platen in de beslotenheid van hun eigen huis bekeken. Nu is het zover, de musea zijn er nu blijkbaar klaar voor om de tien litho’s van Chairs (vlees/lichamen) met het publiek te delen. Museum Belvédère heeft vier kabinetten ingericht met deze serie en nog ander werk van Oosting. [caption id="attachment_339118" align="aligncenter" width="450"] Stoeien met de muzen © Jeanne_Oosting , in Oranjewoud © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Slaapkamerscènes In Parijs, toen het mekka van de moderne kunst, kwam Jeanne in aanraking met een antiburgerlijke sfeer. In de Franse hoofdstad moest je als kunstenaar zijn, daar vond je inspiratie. Jeanne had na alle beperkingen die ze in Nederland had ervaren een grote honger naar vrijheid. In Parijs was de vrije seksualiteit, ook voor vrouwen, een onderdeel van het kunstenaars leven als bohemien. De jonge Oosting liet zich in haar zoektocht naar het echte leven, niet beperken door de regels in haar geboortemilieu. Jeanne Oosting zocht de vrouwen op in hun slaap- en hotelkamers en tekende ze naakt of halfnaakt. Alle tien werken zijn 39 bij 29 centimeter, uitgevoerd in zwarte lijnen met elk één andere steunkleur. [caption id="attachment_339122" align="aligncenter" width="450"] Abel Lenstra (1956) © Jeanne Oosting © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Jeanne Oosting in Friesland Een tweede thema in deze expositie zijn de Friese werken van Oosting, zoals sfeerbeelden uit de haven van Lemmer. Het zijn voorbeelden van vroeg werk zoals de olieverfschilderijen van de haven van Lemmer (1916) en vissersboten in Lemmer (1920). In 1925 schildert ze Rinsma State, het landhuis van haar familie in het Friese Driesum. De jonge Jeanne logeerde hier regelmatig. Het doek ‘Friese begrafenis’ (zonder jaartal) laat een donker interieur van een kerk zien met centraal in het werk de kist bedekt met een rode doek met daarop witte bloemen. In 1956 schildert Oosting de Friese voetballer Abel Lenstra in actie met de bal. Daarnaast zal ze na terugkomst uit Parijs (1940) regelmatig een Fries tafereel als thema nemen voor een tekening, litho, aquarel of schilderij. Landgoed Lauswolt en het interieur van het laatste huis waar haar moeder woonde, zie je steeds weer terug. [caption id="attachment_339124" align="aligncenter" width="450"] Museum Belvédère in het Friese Oranjewoud © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Jeanne Bieruma Oosting, Stoeien met de muzen is nog tot en met 21 augustus 2022 te zien in Museum Belvédère. Conservator Susan van den Berg en biograaf Jolande Withuis hebben samen een informatieve en lezenswaardige catalogus gemaakt. Deze 62-pagina tellende publicatie met veel afbeeldingen is voor € 15 te koop in de museumwinkel en hier online. [caption id="attachment_339117" align="aligncenter" width="450"] Arcadia_Friesland, Wilma in het Paradys © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Combineer de muzen met het Paradys Oranjewoud is onderdeel van de Friese Wouden. Het museum ligt op het terrein van het kunstproject Paradys. Voor Arcadia Friesland heeft artistiek leider Hans den Hartog Jager 15 internationale topkunstenaars uitgenodigd om nieuw werk te maken. De artiesten moesten zich laten inspireren door de omgeving en de rijke geschiedenis van Oranjewoud. Voor de rest was alles mogelijk: van kritisch commentaar op de buitenwereld en de macht die deze plek heeft geschapen tot pogingen om een plek als Oranjewoud nog mooier, nog paradijselijker te maken. In Paradys vind je werk van Marianna Simnett, Charles Avery, Mercedes Azpilicueta, Diana Scherer, Erik van Lieshout, Augustas Serapinas, Isa van Lier, Louis Le Roy, Kasper Bosmans, CATPC / Athanas Kindendie, Jakob Kudsk Steensen, Alexandra Pirici, Em’kal Eyongakpa, Gregor Schneider en Alicja Kwade. [caption id="attachment_339123" align="aligncenter" width="450"] Eén van haar vele tekenboekjes van Jeanne Oosting © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Lees hier ook Kunst op Zondag verkent Arcadia Friesland Jeanne Bieruma in Museum STAAL in Almen. De zomer van Jeanne begint in Zutphen. © foto’s en tekst Wilma Lankhorst © gebruik van de foto’s met dank aan en met goedkeuring van de genoemde musea en kunstenaars.

Foto: Fontein 'Love' © Jaume Plensa in Bosk © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag ontdekt Arcadia Friesland

22 mei 2022 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

VERSLAG - Voor Kunst op Zondag was ik afgelopen week in Friesland om Arcadia te verkennen. In 2018 was Friesland de Culturele Hoofdstad van Europa. Dit evenement krijgt deze zomer een vervolg in Arcadia. Arcadia Friesland staat voor 100 dagen tentoonstellingen, evenementen en ‘mienskip’. Tot 14 augustus kun je in Friesland onder andere het Paradys ontdekken, je vergapen aan Gaia en met bomen wandelen.

We hadden een half uur de sleutel van het Paradys © foto Wilma Lankhorst.

Arcadia

Voor we op verkenning gaan, verkennen we twee begrippen voor een betere context: arcadia en mienskip. Volgens Onze Taal verwijst het woord arcadia of Arcadië naar een dunbevolkte, bergachtige landstreek in het zuiden van Griekenland. Ewoud Sanders omschrijft arcadia als een ander woord voor ‘lieflijk, paradijselijk oord’; synoniem van het bijbehorende bijvoeglijk naamwoord arcadisch zijn onder meer idyllisch (bron Geoniemenwoordenboek 1995). In de kunst(geschiedenis) kregen arcadia en arcadisch een eigen betekenis: zo staat een arcadia voor een herdersroman en arcadische poëzie, arcadische literatuur en arcadische schilderkunst als kunstvormen die geïnspireerd zijn op het landleven of herdersleven en die het ongerepte, lieflijke karakter daarvan idealiseren (bron: Onze Taal).

Voorbeeld van mienskip, tientallen vrijwilligers wandelen met de bomen door Leeuwarden © foto Wilma Lankhorst.

Wat betekent mienskip?

Het Friese woord mienskip heeft ook meerdere lagen. In het Nederlands wordt mienskip vertaald als ‘de gemeenschap’. Maar in Friesland betekent het meer dan dat. Daar staat mienskip voor de onderlinge verbondenheid en de inspanning om de gemeenschap te beschermen. Zelf ben ik geboren in de Achterhoek en daar kennen we het begrip naoberschap dat eenzelfde lading heeft. Een project als Arcadia Friesland kan ook alleen bestaan door mienskip want er zijn honderden vrijwilligers nodig om alle evenementen en tentoonstellingen te laten draaien.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Kunst op Zondag leest biografie Jeanne Bieruma Oosting

23 januari 2022 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

RECENSIE - Nu de musea nog even gesloten blijven, lees ik voor Kunst op Zondag de biografie van kunstenaar Jeanne Bieruma Oosting (1898-1994). Jolande Withuis, bekend van de biografie ‘Juliana, vorstin in een mannenwereld‘ ging deze uitdaging aan. Net als Geert Mak in de ‘Eeuw van mijn vader’ neemt Withuis je in haar publicatie mee in de eeuw van Jeanne Oosting. De positie van de werkende vrouw/kunstenaar in de 20ste eeuw. Deze biografie is de opmaat naar een ‘Zomer met Jeanne’ in verschillende musea in ons land.

zelfportret © Jeanne Bieruma Oosting, Collectie Museum Henriëtte Polak

Noot: Jeanne Bieruma Oosting signeerde haar werk met Oosting, daarom gebruik ik in dit artikel, net als Withuis, alleen deze naam en niet haar volledige adellijke familienaam.

Wie is Jeanne Bieruma Oosting?

Jeanne Adriana Johanna Wilhelmina Bieruma Oosting wordt op 5 februari 1898 geboren in Leeuwarden. Haar ouders zijn Jan Bieruma Oosting (1870-1936) en de rijke jonkvrouw Adriana Janke barones van Harinxma thoe Slooten (1873-1954). Zus Lot is één jaar jonger, broer Hans maar liefst tien jaar. In de heersende maatschappelijke opvattingen van die dagen is er geen ruimte voor opleidingen voor vrouwen. Broer Hans kreeg (van papa) alle kansen en volop financiële ruimte om zich te ontwikkelen. Jeanne en zus Lot kregen thuisonderwijs. Ondanks dat haar moeder het familiekapitaal in bracht, kon zij hier niet zelfstandig over beslissen. Vrouwen waren in ons land tot 1957 niet handelingsbekwaam. Als je in zo’n gezin en in deze maatschappelijke context de wens hebt om professioneel kunstenares te worden, ligt er een flink uitdaging op je te wachten. Jeanne ging dit avontuur aan en Withuis deelt haar verhaal op ruim 400 pagina’s.