De Chinezen komen niet: Ian Buruma over Azië als mythe

Waarin Ian Buruma tijdens een lezing in het Radboud stelt dat de mythes die er over Azië bestaan niet zo heel veel zeggen over Azië en vooral het zicht ontnemen op wat er werkelijk speelt. De Chinezen komen niet. Of beter: ze komen wel, maar ze hebben geen enkele behoefte hun wereldbeeld aan ons op te dringen. Ze hebben namelijk geen mission civilisatrice, zoals Napoleon, de missionarissen en de Amerikanen dat hadden. En in het geval van de Amerikanen: dat nog steeds hebben. Van de Chinezen hebben we, kortom, dus niets te vrezen. Tenminste, als wij Ian Buruma mogen geloven, die afgelopen woensdag in het Radboud te Nijmegen een lezing gaf, getiteld Azië als mythe: westerse fantasieën over het oosten, waarna hij werd geïnterviewd door een plaatselijke filosoof en vragen uit het publiek ging beantwoorden. Een dag voordat Merkel van dezelfde universiteit haar eredoctoraat ontving. 

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-03-2022

HafuPosuto: Abe’s spreekbuis

ANALYSE - De Japanse Huffington Post is met veel tromgeroffel van start gegaan, maar valt al na een paar dagen erg tegen.

De Huffington Post – de goed bezochte en gelauwerde Amerikaanse nieuwssite – heeft nu ook een Japans jasje aangetrokken. Met de troetelnaam HafuPosuto voor de Japanstalige versie eist de website met veel PR/media-geroffel een plaats in het Japanse medialandschap op. Er zit groot geld achter dit initiatief. En groot geld is ook het hoogste doel van deze Japanse joint venture. Anders is het met HuffPo gedaan.

Zoals elders (Canada, het VK, Frankrijk, Spanje, Italië, en in de herfst ook Duitsland) is het moederbedrijf, zelf onderdeel van mediaconglomoraat AOL, een alliantie met een draagkrachtige lokale partner aangegaan. Asahi Shimbun, ’s lands één na grootste dagblad, is in het web van Arianna Huffington gevlogen. En het lijkt erop dat de geestelijke vleugels van dit links-van-het-midden dagblad van meet af aan gekortwiekt zijn.

Een productie van vier dagen is niet zo veel om een nieuw medium-outlet te evalueren. Het gaat hier dan ook om eerste indrukken. Mainstream is wat de klok slaat. Niet verrassend, want het concept van HuffPo berust op een readers’ digest van nieuws. In HuffPo’s woorden: nieuwsaggregator. In mijn woorden: een geredigeerd patchwork van quotes uit andere nieuwsmedia. Dat kunnen geëtableerde outlets zijn of meer dan wel minder bekende blogs. Dus we zien artikels van partner Asahi Shimbun, overgenomen artikelen van de Japanstalige Reuters, en de typische HuffPo-lappendekens rond een thema.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: jamesjustin (cc)

In het Chinees-Japanse machtsspel wordt de vis duur betaald

ANALYSE - Vorige week werd 1,35 miljoen euro voor een vis betaald in Japan. Achter deze absurde prijs gaat een machtsspel tussen China en Japan schuil.

De eerste gang naar de tempel, de eerste maaltijd, het eerste bad, de eerste werkdag, Japanners hechten veel waarde aan de intrede van het nieuwe jaar. Een nieuw begin, een schone lei, bidden voor geluk, gezondheid en fortuin. Daarom wordt iedere ‘eerste’ handeling uitgebreid gevierd, en vaak duur betaald. Om de goden goed te stemmen.

Zo ook de veiling van de eerste vis van het nieuwe jaar.

Op de visafslag in Tokio geldt die als het orakel voor het nieuwe zakenjaar. Een goede prijs, een goed jaar. En ja hoor, de dikste blauwvintonijn – die nu eenmaal de lekkerste sushi’s oplevert – bracht 5 januari jl. 1,35 miljoen euro (150 miljoen yen) op, een ongekende prijs voor het 222 kilo zware exemplaar. Met 6000 euro per kilo lag de prijs drie maal hoger dan vorig jaar. Geluk? Fortuin? Als de eerste veiling inderdaad een stemmingsmeter is, dan voorspelt deze uitslag niet veel goeds.

Het handjeklap was een Chinees-Japanse machtsspel op microniveau, in de schaduw van de ruzie in de Oost-Chinese Zee om de eilandjes die de Japanners Senkaku, en de Chinezen Diaoyu noemen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-10-2022

Senkaku, Diaoyu of Terra Nullius?

ACHTERGROND - Japan heeft de sterkste claims op de Senkaku-eilanden in de Oost-Chinese Zee. Maar een terugkeer naar Terra Nullius is de mooiste oplossing.

‘Als er een millimeter van je pink wordt afgesneden, dan is je lichaam niet meer compleet’. Dit citaat van een Nederlands-Chinese betoger bij de Japanse ambassade in Den Haag stond donderdag in De Volkskrant . De millimeter van de pink staat voor een eilandengroep in de Oost-Chinese Zee, ruim 180 kilometer ten noordoosten van Taiwan.

De Senkaku-eilanden, zoals ze de door de Japanners worden genoemd, zijn in handen van een Japanse familie. China, dat de eilanden Diaoyu noemt, claimt echter dat de eilanden Chinees bezit zijn. Beide landen maken hierover al decennia diplomatieke ruzie, wat zo nu en dan leidt tot machtsvertoon maar tot op heden nog nooit tot daadwerkelijk wapengekletter. En ook Taiwan zegt aanspraak te maken op de eilanden.

De afgelopen maanden laaide het dispuut rondom de Senkaku’s weer op nadat de Japanse overheid bekend maakte drie van de eilanden van hun particuliere eigenaren te willen kopen. Het oorlogsverleden tussen Japan en China, waarbij China in twee oorlogen zowel mentaal als fysiek flinke dreunen heeft gekregen, speelt een grote rol in de kwestie. Voor de Chinezen is de Japanse nationalisatie van de Senkaku-eilanden een provocatie.

In de rij staan doe je zo

In Amerika is het weer bijna Thanksgiving, dus ook bijna Black Friday. De vrije dag waarop half Amerika om vier uur ’s nachts in de rij gaat staan bij Macy’s, Target of een andere shopping mall omdat er fikse kortingen gegeven worden. Waar grote massa’s mensen zich verzamelen gebeuren er ongelukken, maar niet in Japan. Daar hebben ze een ontzettend georganiseerd systeem om mensen in rijen te laten staan, laat dit filmpje zien. Kunnen die Amerikanen nog wat van leren.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende