Brexit of Bremain

De Britse campagne voor het referendum op 23 juni over het lidmaatschap van de EU gaat hard tegen hard. De Britse regering gaat tegen eerdere beloftes in pro-EU pamfletten huis-aan-huis verspreiden. Kosten: £9 miljoen. Het anti-EU kamp is woedend: van ons belastinggeld! Stuur ze allemaal terug naar Downingstreet 10, adviseert Liam Fox, een Brexit-voorstander uit Cameron's eigen Conservatieve Partij. Minister Michael Fallon, eveneens van de Conservatieven, verdedigt de actie met verwijzing naar gelijksoortige informatie van de regering bij eerdere referenda. De regering is niet neutraal in dit referendum, zegt hij. En we geven gematigde, feitelijke informatie omdat gebleken is dat het publiek daar behoefte aan heeft. Nigel Farage (UKIP) noemt het oplichterij. "Wasting millions of pounds of taxpayers' money to tell us what to think is outrageous."

Door: Foto: foto: https://www.flickr.com/photos/jeffdjevdet/
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

We weten niets over de zeebodem

, door

DATA - James Cameron die in zijn duikboot afdaalt naar ongekende diepten, de Titanic die deze week 100 jaar geleden zonk, de zeebodem is de laatste tijd meer in het nieuws dan het jaren hiervoor was. Randall Munroe, die normaal gesproken webstrips maakt op xkcd.com maar daar ook af en toe schitterende datavisualisaties plaatst, vond het tijd om eens wat overzicht in de zeebodem te scheppen. Hij tekende een mooie plaat waarop hij vooral afstanden goed weergeeft. Nieuwsgebeurtenissen uit heden (James Cameron) en verleden (de Titanic) en daar tussenin (Deepwater Horizon en Chileense mijnwerkers) heeft hij er humorvol in verwerkt.

Van de plaat leerde ik dat James Cameron een mysterieuze deur op de zeebodem heeft gezien en tot welke diepte sperm whales duiken. “They come up covered in wounds en sucker marks, so probably there are big squid doen here?” Munroe is duidelijk in zijn conclusie: “…Man, we know nothing about the ocean.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

James Cameron versus Werner Herzog

, door
Werner Herzog (Foto: Flickr/erinc salor)

In een recent artikel in de Guardian werd de neergang van de filmcultuur beklaagd. Waren er vroeger fijnzinnige meesters als Yasojiru Ozu actief, daar wordt het nu beheerst door megalomanen zoals James Cameron. Vergeten wordt dat er een regisseur actief is die bijna het volmaakte tegenbeeld van Cameron is.

Werner Herzog en James Cameron zijn slechts bij één gelegenheid direct de concurrentie aangegaan. De Amerikaanse National Science Foundation bood een beurs aan voor een filmmaker om naar Antarctica te gaan. James Cameron schreef erop in, met het voorstel om een crew van 36 man mee te nemen. Omdat het 10.000 dollar per dag kost om een mens op Antarctica in leven te houden keek de stichting toch even verder, en kwam bij Werner Herzog uit, die voorstelde om met een crew van twee mensen te komen – een cameraman, en zichzelf als geluidsman. Het resultaat was de documentaire Encounters at the End of the World.

Deze episode benadrukt het fundamentele onderscheid tussen de beide heren. In een film als Avatar met veel geld en speciale effecten wordt de veronderstelde werkelijkheid tot een bedrieglijk sprookje gemaakt. De film zou gaan over de strijd tussen een authentiek, in harmonie met de natuur levende maatschappij, losjes geinspireerd op pre-columbiaans Amerika, en een westerse samenleving. De vraag is dan waarom Cameron niet het echte verhaal van de verovering van de Amerika’s in beeld brengt. De reden ligt zeer voor de hand. De werkelijke samenlevingen van bijvoorbeeld de Indianen in het Amazone-gebied voldoen niet aan het ideaalbeeld. Cameron vervalst de natuur, spiegelt een mooiere natuur voor die niet in werkelijkheid kan bestaan. Hij komt feitelijk nooit met de natuur in aanraking. Tussen hem en de natuur staan de mensen die hij in dienst heeft, en in laatste instantie de technologie.