Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Journalisten vinden het tijd voor een positief verhaal
Een aantal Nederlandse journalisten is een aparte website gestart om positief nieuws te brengen. Een goed initiatief of juist het bewijs dat alleen ‘slecht’ nieuws verkoopt?
Begin jij 2011 met een positief gevoel? En hoe lang kun je dat vasthouden? Zodra je de ochtendkrant openslaat op maandag 3 januari, of op internet het nieuws over de Oudejaarsavond 2010 leest, vallen de doden en gewonden alweer om je heen. Een 13-jarige vuurwerkdode in Tilburg of 21 doden bij een bomaanslag op een Koptische kerk in Egypte, je wordt er niet optimistischer van. Maar journalisten zijn niet (allemaal) uit op het veroorzaken van een slecht humeur bij anderen. Op de eerste dag van het nieuwe jaar heeft een aantal journalisten zelfs een initiatief gestart dat je vrolijk zou kunnen maken. Op de website one11 delen zij positieve berichten.
Dagelijks melden wij journalisten al het leed in de wereld. Dit keer is de boodschap anders: mensen kunnen iets betekenen, mensen kunnen iets veranderen.
Aldus Bas Mesters, correspondent voor NOS en Nrc/Nrc.next in Italië, in de Volkskrant over het nieuwe initiatief. De krant noemt het ‘een journalistiek initiatief tegen het cynisme’. Mesters meldt via Twitter dat zeventig correspondenten en verslaggevers van alle Nederlandse nieuwsmedia in hun vrije tijd meewerken aan de website. Ik vind het een leuk initiatief. Maar ben ik te cynisch als ik vaststel dat het blijkbaar nodig is om een apart initiatief te starten? Waarom kunnen journalisten deze verhalen eigenlijk niet gewoon kwijt in de media waar ze nu voor werken?
De Blogparel van het Jaar 2010
GC heeft ruimte voor gastloggers. Onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, laten we aan het woord over de Blogparel van het Jaar. Een weblogaward, die hij vorig jaar op zijn eigen webstek begon.
Wout? Waar is Wout? Een van de scherpzinnige reacteurs op GC, die vorig jaar de eerste prijs won, in de categorie reacties van de Blogparel van het Jaar. Hij was voorgedragen door Pedro, een regelmatige reactant hier op GC. Wout was moeilijk bereikbaar. Hij reageerde nog wel op de uitslag: ”Dankuwel, dankuwel, ik ben vereerd! Al deze jaren heb ik gecommentaard zonder enige blijk van waardering. Edoch, met veel spijt moet ik deze prijs afslaan. U ziet, alle grootheden slaan prijzen af en deze kans om mij een grootheid te wanen kan ik niet voorbij laten gaan”.
Tja, reacteurs zijn een slag apart. Waar de winnende bloggers nog wel de moed hadden de prijzen in ontvangst te nemen, weigerden de gelauwerde reacteurs uit hun anonieme kast te komen. Dat was jammer, want de Blogparel is ook bedoeld om hun bijdragen aan de blogosphere te waarderen. Want laten we eerlijk zijn, wat zou een weblog zijn zonder al die comments, die de boel verlevendigen?
De Blogparel begon in een opwelling. Bij de uitreiking van de Dutch Bloggies verzuchtte een van de juryleden dat er maar weinig pareltjes gevonden waren. Binnen de context van de Dutch Bloggies mag dat waar zijn, ik zag ze wel. Ik zag het alleen wat kleiner. In weblogartikeltjes en in de comments, zag ik soms parelende kwinkslagen. Opmerkingen waar je van in de lach schiet, maar toch ook over na ging denken. Een formule, bekend van de IG Nobelprijs.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Koken met Godwin: de Reductio Ad Hitlerum
Zoals we de laatste weken geregeld op het Open Podium van Geen Commentaar kunnen meebeleven, lopen veel internetdiscussies na verloop van tijd uit de hand. Na het uitwisselen van een rits aan zowel steekhoudende als onzinnige argumenten, komt er gegarandeerd een moment waarop een balorige of gefrustreerde reaguurder als eerste Hitler en de nazi’s erbij sleept.
Of zoals advocaat en deskundige op het terrein van internetrecht Mike Godwin het in 1990 snedig formuleerde:
Naarmate online discussies langer worden, nadert de waarschijnlijkheid van een vergelijking met de nazi’s of Hitler één.
Zelfs al betrof het oorspronkelijk een volstrekt onschuldige discussie over kinderpostzegels of de merites van handgebreide wollen sokken.
Vergelijkingen met het nazisme of Adolf Hitler slaan vrijwel standaard elke discussie dood. Op usenetfora, in de begintijd van internet, werden dergelijke vormen van drogredenatie door moderatoren niet zelden bestraft met het rücksichtslos beëindigen van het betreffende topic. De Wet van Godwin stipuleert overigens niet veel meer dan dat op het moment dat voor het eerst het H-woord valt, de discussie blijkbaar zijn uiterste houdbaarheidsdatum heeft bereikt.
Een speciaal geval van zo’n drogredenering is de Reductio ad Hitlerum, een term van de naar de VS geëmigreerde Joods-Duitse filosoof Leo Strauss (1899-1973). Kort gezegd komt het erop neer dat wanneer je in staat bent je tegenstander met een of ander polemische kunstgreep te manoeuvreren in het kamp van Hitler’s Derde Rijk, je automatisch de ander hebt gediskwalificeerd. Dit volgens de logica: “Adolf Hitler (of het nazibewind) was X, dus X is slecht.”
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote du Jour | No Apple
Woz is at FCC hearing to speak against the plan–sez that with these rules, he couldn’t have done Apple.
Via Twitter vernemen we dat Steve Wozniak (mede-oprichter Apple) zich uitspreekt tegen de nieuwe voorstellen in de VS die de netneutraliteit in gevaar brengen.
Iets wat in NL nog niet echt leeft, maar waar de nieuwe regering wel een angstig “genuanceerd” standpunt over heeft:
“Desondanks is het eisen van volledige netneutraliteit in verband met beveiliging van het internetnetwerk niet verstandig. Met het huidige volume aan spam, virussen en aanvallen zou het internet vastlopen bij volledige netneutraliteit. Om redenen van veiligheid is onderscheid maken in de behandeling van internetverkeer daarom noodzakelijk. Dat betekent onherroepelijk dat van ISP’s geëist moet worden dat zij volledig transparant zijn over welk internetverkeer zij verschillend behandelen en waarom.”
Julian Assange klaagt… over lekken vertrouwelijke informatie
Julian Assange klaagt… over lekken vertrouwelijke informatie
Door WikiLeakspartner The Guardian nog wel.
EU breidt monopolieonderzoek tegen Google uit
EU breidt monopolieonderzoek tegen Google uit
Hoe non-evil is het bedrijf dat het internet zo een beetje runt?
Duitse media in actie voor Wikileaks
Duitse media in actie voor Wikileaks
Een initiatief van de Tageszeitung. De verklaring keert zich tegen de overheersing van de economische macht over de democratie. En komt op voor de bescherming van de informatieverspreiding via het internet die gelijk zou moeten zijn aan de persvrijheid bij de oudere media.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.