Inburgeringscursus is noodzakelijk

De huidige inburgeringstoets is helemaal uit de hand gelopen tot een soort –kostbaar- toelatingsexamen voor Nederland.Oorspronkelijk was het niet meer en minder dan een hulpmiddel om vertrekkende emigranten te vertellen hoe Nederland in elkaar stak en het Nederlands te leren. Toch is een inburgeringscursus nodig, schrijft Jan Beerenhout.  Elke gewone toerist met meer belangstelling dan voor zon en strand koopt of leent een goede reisgids om zich vooraf op de hoogte te stellen van lokale bezienswaardigheden en eigenaardigheden: om je wat thuis te kunnen voelen. Nederlandse emigranten konden een halve eeuw geleden al terecht bij bijvoorbeeld de Katholieke Emigratie Centrale. In ons verzuilde land hadden we meer organisaties voor vertrekkende Nederlanders. 'U wilt naar Canada? Wij leren u hoe het leven daar gaat.' Een goede inburgeringscursus maakt dat de vreemdeling inboorling wordt, en zich op zijn/haar gemak voelt, en niet wegens culturele invaliditeit een beroep moet doen op de overheid. 

Hoe CDA, VVD, PVV en PvdA de inburgering vermarktten en vernachelden

Arjen Lubach fileert het inburgeringsbeleid ‘nieuwe stijl’.

Als je als immigrant in Nederland wilt blijven, moet je een inburgeringscursus doen. In vier jaar tijd is het aantal geslaagden voor de toets maar liefst vijf keer zo klein geworden. Hoe kan dat? En hoe ziet zo’n inburgeringstoets er eigenlijk uit?

Conclusie: het door de VVD, CDA en PVV geïnitieerde en door de VVD en PvdA uitgevoerde beleid belemmert de integratie en creëert zo een voedingsbodem voor toekomstige problemen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.