Kunst op Zondag | De zee

De laatste twee afleveringen dwaalden we, min of meer, rond de zee. Eerst was het prijs, met dank aan William Turner, vermaard om zijn zeegezichten. Vervolgens deden we havens aan, in een poging de cliché symboliek van ‘komen en gaan’ te vermijden. Nu moeten we het alleen nog even over de zee hebben. En wel over 'De zindering van de zee. Een eerbetoon aan Bas Jan Ader' in museum Mesdag Collectie (nog tot 6 januari te zien). Een project in de categorie ‘tentegenovertoonsteling’ (naast of tegenover elkaar geëxposeerde werk van verschillende kunstenaars, uit verschillende tijden en/of stromingen). In dit geval is hedendaagse kunst verweven met door het echtpaar Mesdag verzamelde 19de-eeuwse kunst.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Kunst op Zondag | Citaten en covers

De editie van 8 april begon met ‘Fontaine d’oeufs’ van fotograaf Sergio Bertolini. De pisbak met eieren is onderdeel van Bertolinis serie “The Egg Across XX Century Visual Art”, waarin hij kunstwerken van Marcel Duchamp, René Magritte, Roy Lichtenstein en anderen digitaal met eieren bewerkte.

Kunst is altijd een reproductie van iets anders. Dat daarbij kunst zelf als inspiratiebron dient, mag vanzelfsprekend heten. Kunst inspireert ook de kunstenaar. Of het om pure inspiratie, recylcling, citaatkunst, plagiaat, parodie of hommage gaat, mag je zelf beoordelen. Vandaag kunst door kunst geïnspireerd.

Laten we het niet hebben over het ge- of misbruik van Mona Lisa. Hoe vaak die dame is geciteerd, is niet meer te overzien. Om nog eens naar Marcel Duchamp terug te gaan: de komiek haalde er in 1919 de meest gebruikte, dus flauwe grap mee uit. Een snorretje en een sikje er op gekrast. De grap werd in 1954 herhaald door Salvador Dali, maar hij maakte iets meer werk van zijn ‘Zelfportret als Mona Lisa’.

Meer, veel meer, over het gebruik van de Mona Lisa vind je op de website van ‘art information consultant’ Robert A. Baron. Ik raad u vooral hoofdstuk 2 en hoofdstuk 12 aan. Zeker weten doe ik het niet, maar ik vermoed dat naast de Mona Lisa, het Laatste Avondmaal ook veel is geciteerd. Waarmee Leonardo da Vinci wellicht de meest geciteerde oude meester is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boy Edgar en ik

Matthijs van Nieuwkerk had weer iets aardigs: wij hadden ooit een grote bandleider en daarvan waren geen platen meer te koop. Dat is een schandelijke verwaarlozing van ons cultureel  erfgoed. Wist een jongere iets anders dan de ‘Boy Edgar prijs’? Nou dan! En op een oude pick-up werd even oud vinyl gedraaid, secondenlang. Zou hij zo bekend worden bij een jong publiek?

Ik kwam Boy Edgar tegen, toen ik welzijnswerk deed in de Bijlmermeer. Geen idee meer waar het precies om ging, vermoedelijk werkruimte voor het maatschappelijk werk of zoiets. Met een aantal actieve bewoners hadden we het kantoor van Bestuurscontacten bezet, op het Bijlmerplein. Daar was net de oude Vrije Volk journalist, Dick Lammers, bezig aan zijn eerste dag als ambtenaar. Hij begon zenuwachtig te bellen met het Stadhuis, maar een bezetting was toen een tamelijk gangbare routine. De bezetters waren aktieve bewoners: onder hen, Jan Alberts, schrijver Heere Heeresma , Boy Edgar en het hele leger activisten dat wij doorgaans op de been brachten. De avond duurde tamelijk lang, de opwinding was aanzienlijk; Boy Edgar toonde zijn overwicht en leiderschap. De burgemeester, Samkalden, toch ook niet zo maar iemand, was voor hem “het burgemeestertje”.

Uiteindelijk kregen de bezetters hun zin en ging de oploop vredig uiteen. Gingen we nog ergens iets drinken? Boy Edgar wilde wel, want hij kon van opwinding toch niet slapen.