In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Closing Time | Guilty Pleasures: Stars on 45 – The Beatles medley
Stars on 45 was een studioproject dat meldeys van bekende liedjes in een dansbaar, of zeg maar gerust discojasje goot.
Deze medley was mijn eerste serieuze kennismaking met The Beatles. Ik was 10 jaar oud, en ik vond het geweldig. En dat vind ik nog steeds, hoewel het me nu toch een guilty pleasure-gevoel geeft. Alsof het The Beatles zelf tekort doet, of zo. Dat is misschien ook wel een beetje zo, want hoewel ik de nummers nu in de hele versie ken, heb ik nog altijd de neiging om het vervolg van de medley door te zingen na bepaalde fragmenten. O ja, denk ik dan, je zit weer in de nepversie.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Closing Time | Guilty pleasures: Icona Pop
Deze is wel heel fout. Voor iemand van mijn leeftijd dan. Het is toch een beetje raar dat ik uit mijn stoel schiet bij het horen van “You’re from the 70’s and I’m a 90’s bitch. I love it!”. Om over de rest van de tekst maar te zwijgen. Maar dat is wel wat er gebeurt, ik kan er niks aan doen. Om vervolgens een rondje door de kamer te springen. Wat dan wel weer gezond is voor een schermslaaf. Gelukkig duurt het nummer maar 2,5 minuut. Waarna ik meteen weer weet hoe oud ik ben.
Closing Time | Guilty pleasures: Jennifer Lopez
In mijn vorige Closing Time had ik het er al even over: Het fenomeen guilty pleasures. Eigenlijk best een vreemd verschijnsel. Rationeel gezien vind ik niet dat er zoiets bestaat als “foute” kunst of muziek. Over smaak valt niet te twisten, en als mensen ergens plezier aan beleven is dat helemaal prima. Gevoelsmatig ligt dat toch een beetje anders, voor de meeste mensen. En ook voor mij, moet ik toegeven.
Closing Time | Rihanna and Mikky Ekko
Rihanna valt voor mij een beetje in de categorie guilty pleasures. Als popzangeres vliegt ze alle kanten op, je kan haar niet op een bepaald genre vastpinnen. Maar zingen kan ze in elk geval wel. Getuige ook de vele samenwerkingsprojecten die ze doet met de groten der aarde. Mikky Ekko valt daar niet direct onder, maar ze hebben samen wel een nummer gemaakt dat mij kippenvel bezorgt. Stay.
Mikky moet misschien nog een beetje oefenen. Al is Smile op zich wel aardig. Best wel goed eigenlijk. Hij zal vooral een flinke dosis geluk op zijn pad moeten vinden. Het is hem wat mij betreft gegund. Rihanna mag sowieso blijven.