Vijanden van een vrij internet

Reporters sans Frontières (RSF) publiceert  jaarlijkse een overzicht van landen die het vrije verkeer van informatie via het internet dwarsbomen. De meeste Europese landen lijken zich daaraan niet schuldig te maken, op het eerste gezicht. Natalia Radzina is een journaliste uit Wit-Rusland. Vorige jaar woonde zij in Wenen een bijeenkomst bij van de OVSE onder de veelbelovende titel Shaping policies to advance media freedom. Groot was haar verbazing dat ze op deze bijeenkomst oog in oog kwam te staan met de censor van haar eigen nieuwsorgaan, de Wit-Russische overheidsdienst die het internet moet controleren. RSF heeft in het jaaroverzicht Enemies of the Internet de focus gericht op dit soort instanties die overal op de wereld werken om internetgebruikers te bespioneren en hun vrijheid te beteugelen. Op de kaart zien we in Europa naast Wit-Rusland (de laatste Europese dictatuur) en Rusland alleen nog Groot-Brittannië met zijn Governement Communication Headquarters (GCHQ). Volgens dit rapport is het Britse GCHQ wereldkampioen in het controleren van burgers, en volgens klokkenluider Snowden zelfs "erger dan de VS". De Britten hebben daarvoor ook uitstekende mogelijkheden omdat de belangrijkste kabels voor internetverkeer via hun stranden lopen. Ze maken verder graag gebruik van een ruimhartige antiterrorisme-wetgeving om te spioneren en journalisten en media dwars te zitten, zoals het afgelopen jaar meermalen is gebleken. EFF (Electronic Frontier Foundation), een collega van RSF, voegt daar nog het Britse zedelijkheidsbeleid aan toe dat zelfs voor legale porno een opt-in procedure voorschrijft en onnodige blokkades in de hand werkt. Verder had EFF Turkije ook graag op de lijst gezien en dat is natuurlijk volkomen terecht gezien de recente maatregelen van Erdogan, ook al zijn die inmiddels door de rechtbank deels teruggedraaid. Is de rest van Europa onschuldig? Dat is niet met zekerheid te zeggen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022
Foto: bron: wikipedia

Afvallen

ELDERS - Van alle goede voornemens die we bij het begin van een nieuwe jaar maken lijkt afvallen het minst succesvol. In alle landen neemt het aantal mensen met overgewicht elk jaar weer toe.

In 2014 zou een groot deel van de wereld op dieet moeten, concludeert de New Scientist op basis van een Brits onderzoek naar overgewicht en obesitas. Een derde deel van de wereldbevolking is te zwaar en ontwikkelingslanden halen de rijke landen snel in. Oorzaak is een sluipende mondiale homogenisering van het voedsel. Simpel gezegd: de hele wereld is zo langzamerhand aan de veel te zoete coke en de veel te vette pizza.

Het Nationaal Kompas voor de gezondheid van Nederlanders rapporteert dat hier zestig procent van de mannen en de helft van de vrouwen te maken heeft met overgewicht. In Spanje, Engeland, Schotland en Ierland is de situatie het meest ongunstig, ongeveer 70% van de mannen heeft daar overgewicht. Engeland en Schotland springen er voor vrouwen ook in ongunstige zin uit, met overgewichtspercentages van zo’n 60%. De dikkerds die we voorheen bij de oosterburen zagen vinden we nu dus vooral aan de andere kant van de Noordzee. Daar maken de doktoren zich dan ook grote zorgen. Een aantal experts brak deze week een lans voor het reduceren van suiker in voedsel met 30%.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: foto van de auteur

Arme Britten

ELDERS - Met de groeiende sociale ongelijkheid dreigt Groot-Brittannië terug te zakken naar de negentiende eeuw. En dan wordt daar ook nog de persvrijheid bedreigd.

Equality Trust is een Britse organisatie die zich keert tegen de groeiende inkomensongelijkheid in het land, een van de grootste in het rijke deel van de wereld. ‘En dat is slecht voor bijna iedereen,’ aldus de organisatie die is opgericht door Richard Wilkinson, een epidemioloog die onderzoek heeft gedaan naar de relatie tussen gezondheid en armoede. Zijn conclusies:  ‘Mensen in landen met meer gelijkheid leven langer, zijn gezonder en hebben meer kansen op onderwijs. Gemeenschappen zijn sterker bij minder ongelijkheid, kinderen doen het beter op school en er zijn minder tienermoeders.’

De schrijnende gevolgen van armoede bij kinderen kwamen deze week aan het licht in een onderzoek van de Children’s Society. In het Verenigd Koninkrijk leven meer dan 3 miljoen kinderen in armoede. Driekwart daarvan maakt zich zorgen over de gezinsfinanciën. De helft zegt dat het vorige winter te koud was in huis, en een kwart rapporteerde vocht en schimmel. En dan zijn er nog de minder zichtbare gevolgen van armoede die minstens zo pijnlijk kunnen zijn.  De jongste kinderen hebben het misschien nog niet zo in de gaten, maar naarmate kinderen ouder worden voelen ze zich vaker aan de kant gezet en er komt een moment dat ze zich realiseren dat hun rijkere klasgenoten in een totaal ander land leven en dan is de kloof in de samenleving definitief.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.