Cijfers goed, geld terug

De universiteit Maastricht zal deze week de eerste groep "topstudenten" belonen door hen het betaalde collegegeld terug te geven. Honderd studenten krijgen het "top 3 procent"-certificaat én een beurs ter waarde van het collegegeld dat ze hebben opgehoest. De universiteit hoopt hiermee vooral meer kwaliteitief goede studenten uit het buitenland aan te trekken, die immers (helemaal als ze van buiten de EU komen) behoorlijke collegegelden moeten betalen. Die studenten zouden dan de overige studenten helpen optrekken, is de gedachte. Zelf heb ik wat twijfels bij deze filosofie. De collegegelden bij de échte wereldwijde topuniversiteiten (u kent de Amerikaans/Britse lijstjes ongetwijfeld) zijn immers doorgaans nog aanmerkelijk hoger dan bij ons. Toch lijkt dit zelden een barrière. Als de UM zegt de "zesjesmentaliteit" op deze manier te willen bestrijden zou ik daar tegenover willen stellen: "een zesjesmentaliteit kweek je op een zesjesuniversiteit." De UM zou er beter aan doen het geld in verbetering van haar eigen onderwijs te steken, in plaats van te proberen potentiele studenten om te kopen. Maar goed, ik wil er niet te zuur over doen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.