De WC-bril: het laatste bastion van de échte man

Iedere man die ooit, in het kader van een relatie of anderszins, langere tijd een toilet met een vrouw heeft moeten delen, is geconfronteerd met het volgende onredelijke verwijt: "Je laat de WC-bril omhoog staan!" Relaties zijn erop gestrand, huwelijken zijn erop stuk gelopen. Vrouwen eisen dat de WC-bril zich permanent in een voor hen gunstige stand bevindt. Van een eerlijke arbeidsdeling is geen sprake. De vrouw verlangt altijd naar het toilet te kunnen zonder enige moeite te hoeven doen, terwijl de man elke keer twee handelingen dient te verrichten: hij dient de WC-bril omhoog te zetten, en weer omlaag te doen. De moderne man heeft niet meer de vechtlust om op zijn strepen te staan, en geeft bijna altijd toe.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Stemmen als daten

We identify absolutely with our candidates; their struggles become our struggles, their suffering our suffering, their life history our life history. And if we watch the same sitcom, have the same “Midwestern values,” or sit in the same wing of the same church, well now we’re not just voters; we’re in luuuuve.

Melinda Henneberger en Dahlia Lithwick stellen in Slate de vraag: “When did voting become like dating? And when did it become like dating yourself?”

Naast een pleidooi voor stemmen op basis van rationele afwegingen in plaats van op emotionele betrokkenheid, is het ook een waarschuwing aan de Hillary Holdouts:

And some proportion of them will ally themselves with the man who laughed and said, “That’s an excellent question” when asked during the primaries, “How do we beat the bitch?” If they think they feel unheard, disrespected, and cast aside now, just wait until President McCain moves into the White House. Because not only will he not want to hear their complaints, but neither will we.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige