Laudato Si = Wij van WC-eend

De pauselijke encycliek ´LAUDATO SI’ heeft geen betekenis in de rationele wereld en is niets anders dan een oproep en slimme propaganda om zieltjes te werven, aldus deze gastbijdrage van onze reaguurder HansR. Het artikel verscheen eerder op zijn weblog. Op 24 mei 2015 heeft Paus Franciscus een encycliek de wereld ingestuurd: LAUDATO SI’ over de bedreiging door de roofbouw van de mens op de aarde inclusief klimaatverandering. De eerste encycliek van zijn hand sinds zijn verkiezing in 2013. Het is geen eenvoudige encycliek, het is een encycliek die het belangrijkste wereldprobleem van vandaag behandeld: de roofbouw die de mensheid pleegt op de aarde en de gevolgen daarvan. Ik heb in mijn laatste pagina aangegeven, dat ik een relatie zie tussen de katholieke politiek en de grote wereldproblemen. Niet vreemd dus dat ik reageer. Zeker ook omdat het niet alleen bedoeld is voor gelovigen maar voor juist ook voor iedereen (par. 3: I would like to enter into dialogue with all people about our common home). Laat een ding duidelijk zijn, los van het hierna volgende denk ik, dat het beschreven probleem reëel is. De vraag is of een spirituele benadering, zeker een door de Roomse kerk, juist of zelfs gewenst is.

Door: Foto: Anton Diaz (cc)
Waan van de dag

De wetenschappelijke basis van Laudato Si

, door

Op Carbon Brief staat een uitgebreide rapportage over de wetenschappelijke basis van de Pauselijke encycliek Laudato Si. De rapportage beschrijft de lange voorgeschiedenis van de encycliek. Wetenschappers werden al meer dan een jaar geconsulteerd door Paus Franciscus over de wetenschappelijke inhoud van de encycliek:

Their influence can be found throughout the 184-page document, which some had speculated could be filled with theological obscurities rather than an empirical call to action on climate change.

They needn’t have worried. The apostolic exhortations and catechisms were relegated to second place behind the Pope’s concerns about melting ice caps, methane gas and carbon credits.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.