"Geweld, of dat nu wordt gepleegd door individuen of door collectieven in de vorm die bekend staat als oorlog, is het product van heftige menselijke emoties. Schakel die emoties uit en daarmee zal ook het geweld verdwijnen." Aldus Martin van Creveld hoogleraar (krijgs)geschiedenis in de Volkskrant van vandaag (sorry, geen link want VK begrijpt het nog niet helemaal) Hoe ver van de waarheid kan je zitten. Indien zijn uitspraak correct zou zijn, zou je dagelijks enige malen geweldsincidenten mee moeten maken. Gelukkig is dat niet zo. En daarmee mag ook duidelijk zijn dat het pathetische "het zit nu eenmaal in de mens" een kul argument is. Voldoende gebeurtenissen in de levens van de meeste mensen die heftige emoties oproepen maar nooit tot geweld komen. Leer daar eens van en kijk hoever je kan komen zou ik zeggen.
“Het raakt me in mijn hart als dierenvriend, maar ik mag me niet laten leiden door emoties.”
Aldus Dion Graus van de Partij voor de Vrijheid over het niet steunen van een verbod op pelsdierfokkerijen. Het lijkt niet waarschijnlijk dat het niet laten leiden door emoties door de PvV voortaan ook bij andere discussies als uitgangspunt geldt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Er valt tegenwoordig bijna niet meer aan te ontkomen. Onze maatschappij wordt overspoeld door zogenaamde kunst, muziek, entertainment en producten die geur noch smaak hebben. Zouteloos, emotieloos en ontdaan van alles dat wie dan ook maar enigszins iets zou kunnen laten voelen. De grootste misdaad is dat dit alles doelbewust gebeurt. Miljoenen worden er per jaar uitgegeven aan marketingstrategieën om onze zintuigen zo min mogelijk te prikkelen.
Want, als een product echt smaak heeft en onze zintuigen echt prikkelt, dan is er het risico dat iemand het niet wenst te verorberen, men kan het immers “vies” vinden. Of het nu gaat om een boek, muziek of ons voedsel, dit is een risico dat een bedrijf zich niet kan of wil permitteren bij massaproductie. Bedrijven als McDonalds besteden dan ook veel geld aan het ontwikkelen van een hamburger die zo min mogelijk smaak heeft, zodat niemand het risico loopt hem vies te vinden. Als het nu beperkt bleef tot een clown met een obsessie om de wereld te veranderen in een utopia voor obesitas, dan zou ik daar vrede mee kunnen hebben.
Zoutloze eenheidsworst
Maar helaas het blijft niet bij de hamburger, alle smaken pickwickthee die niet van elkaar te onderscheiden zijn of het feit dat elke frisdrank, de een met nog meer “vruchten” dan de ander, totaal identiek zijn. Ook onze andere “papillen” moeten het ontgelden. Gepolijste duizend in een dozijn zangers en zangeresjes voeren de hitparades aan, saaie gepolijste televisie vult de huiskamers, zelfs de journalistiek durft ons niet meer te prikkelen. Waar is bijvoorbeeld de tijd gebleven dat krachtige vocalisten de hitparades aanvoerden met hun duidelijk herkenbare stemgeluid? Alles moet maar veilig zijn en niets mag ook maar iemand tegen het hoofd stoten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.