Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Closing Time | deru
, door
Deru is Benjamin Wynn, een Amerikaans componist die opereert ergens in het schemergebied tussen hiphop, electronica, avant garde, experiment, new music en nog wat meer. Een een schemergebied is het zeker gezien de duistere sfeertjes die de man neerzet.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Closing Time | Kammerflimmer Kollektief
, door
Nou vooruit, nog een keer electronische muziek, maar dan weer heel anders. Het Kammerflimmer Kollektief is een Duits muziekgezelschap dat opereert op de scheidslijnen tussen jazz, noise, electronische muziek en experiment. Sinds 1999 hebben ze een stuk of tien albums uitgebracht.
Closing Time | Murcof
, door
Murcof is de Mexicaan Fernando Corono, uit de desolate grensplaats Tijuana, maar thans woonachtig in Barcelona. Zijn muziek kenmerkt zich door ingetogen electronica, aangevuld met klassieke instrumenten (strijkers, stem) en piepjes en kraakjes.
Closing Time | Ben Frost
, door
Ben Frost is een Australische IJslander. Sinds een dikke tien jaar vergast hij de wereld op zeer intense electronische muziek. Zijn album uit 2009 was dan ook toepasselijke getiteld By the Throat.
Closing Time | Michel Banabila
, door
Rotterdammer Michel Banabila is aktief als muzikant en componist sinds begin tachtiger jaren. Zijn muziek speelt zich af in de schemergebieden van de ambient electronica, waar die samenkomt met allerlei ethnische invloeden. Soms gaat het duidelijk de kant van de wereldmuziek op, dan weer is het vooral electronisch.
Zoals op dit voorbeeld uit 2004.
Closing Time | Scanner & David Rothenberg
, door
Scanner is Robin Rimbaud, een muzikant die sinds begin jaren 90 muziek maakt rond geluiden die hij met zijn scanner uit de ether oppikt.
David Rothenberg is een filosofiedocent en jazzmuzikant die bekend staat als de “interspecies musician” omdat hij veel geluiden/zang van dieren in z’n muziek verwerkt – hetzij als directe opnames, hetzij als interpretaties op (meestal) klarinet.
Drie jaar deden ze er over om samen een plaat te maken. In 2011 kwam die uit.
Closing Time | Neotropic
, door
Neotropic is Riz Maslen, een Britse muzikante die vooral aktief is in de electronische muziek. Dit is een stuk uit 2001, van haar album La prochaine fois.
Closing Time | Andrea Parker
, door
Andrea Parker is een Britse DJ die sinds halverwege de jaren 90 platen maakt. Ze is begonnen als cellist, maar stapte vrij snel over op electronica. De achtergrond als celliste is soms nog duidelijk te horen, zoals hier.
3
Closing Time | Notwist
, door
Weilheim in Oberbayern was in de jaren 90 een uiterst hip stadje waar op iedere heuveltop weer een andere band zat te spelen. Althans, zo leek het, want al die bandjes (Lali Puna, Notwist, Tied & Tickled Trio, etc) bleken uiteindelijke weer neer te komen op het kliekje muzikanten dat zich verzamelde rond de broers Markus & Micha Acher.
De band Notwist was een van de belangrijkste vlaggeschepen: duitse indie-rock met het ene been stevig in de electronica, en het andere stevig in de jazz. De band bestaat nog steeds, maar Shrink uit 1998 wordt vaak als hun beste werkje beschouwd.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.