Zomerquote | Record Jackpot (moet hoger)

"Waarom één persoon belasten met zo’n megabedrag als je er tien gelukkig kunt maken? Dat is niet alleen veel beter voor de winnaars, ook voor de Staatsloterij zelf. Die kan dan adverteren met een tien keer zo grote kans op levenslange rijkdom". (NRC) Herbert Blankesteijn vindt dat de Staatsloterij moet stoppen met de zijn ogen 'exhibitionistische beloningen'. Gisteren was er een Record Jackpot te winnen van 27,5 miljoen euro. Dat is echter veels te veel volgens Blankesteijn, een mens kan makkelijk toe met één tiende zo rekent hij voor. Ondertussen is de Record Jackpot gevallen op één vijfde lot. Ergens in Nederland zit nu iemand ontzettend te balen dat ie niet eventjes iets meer heeft betaald voor een volledig lot en 27,5 miljoen in plaats van 5,5 miljoen euro zou hebben gewonnen. Want in tegenstelling tot wat Blankesteijn beweert geeft een dergelijk exhibitionistisch bedrag juist wat meer armslag voor het opzetten van interessante activiteiten waar je je als new born millionaire mee kan bezig houden: het opzetten van een innovatief bedrijf, een unieke stichting of een instelling voor het algemeen nut. Een cradle to cradle garnalenkwekerij, een Watchdog Institute voor privacy en burgerrechten, een linkse GeenStijl, We Gaan Iets Nieuws DoenTM. Onze kenniseconomie schreeuwt om gedurfde investeringen. Niets is erger dan suffe miljonairs met een villa en droomauto die verder niks te doen hebben.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.