Het Cordoba Initiatief: Van fringe tot mainstream

Met huiver en fascinatie heb ik de discussie gevolgd die zich de afgelopen weken heeft ontwikkeld over het Cordoba Initiatief, of zoals de tegenstanders het noemen de ?Moskee op Ground Zero?. Het is fascinerend omdat het verschillende processen in de maatschappij blootlegt: hoe men denkt over de Islam, over cultuur, het belang van 9/11, en de ?War on Terror?. En met huiver, want wat er te zien is maakt niet vrolijk. Lees ook deel 1. Aflevering 2: Van fringe tot mainstream Cordoba Het begon allemaal heel onschuldig. De eerste plannen werden in 2005 gemaakt en in december 2009 kwam voor het eerst in het nieuws dat een groep moslims een Community Center wil beginnen voor moslims, een Muslim Community Center (MCC) geïnspireerd door het Jewish Community Center (JCC), ook in de buurt van Ground Zero. Niet op Ground Zero zelf, maar twee blokken verder, uit het zicht dus. Na overleg met de burgemeester Bloomberg, de plaatselijke autoriteiten en buurtcomités werd toestemming gekregen om op de plaats van een oude fabriek het Cordoba Center te bouwen. Cordoba omdat dat een plaats was waar ooit moslims, christenen en joden vreedzaam met elkaar samenleefden, beroemd om de uitwisseling van kennis. De bedoeling was om net als 900 jaar geleden een brug te slaan tussen het Oosten en het Westen, om zo het ongelijk van de terroristen te bewijzen. Als dit lukt ? op een symbolische plaats! - kan de hele wereld zien dat er ook een moderne, gematigde Islam bestaat waar vrouwen geëmancipeerd zijn, waar niet wordt neergekeken op andersdenkenden en wordt samengewerkt in een open en democratische samenleving. Het motto van de website: Cordoba Initiative seeks to actively promote engagement through a myriad of programs, by reinforcing similarities and addressing differences.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Cordoba Initiatief

, door

Met huiver en fascinatie heb ik de discussie gevolgd die zich de afgelopen weken heeft ontwikkeld over het Cordoba Initiatief, of zoals de tegenstanders het noemen de ?Moskee op Ground Zero?.
Het is fascinerend omdat het verschillende processen in de maatschappij blootlegt: hoe men denkt over de Islam, over cultuur, het belang van 9/11, en de ?War on Terror?. En met huiver, want wat er te zien is maakt niet vrolijk.

Aflevering 1: Als de kat van huis is ?

Ik had nooit gedacht dat ik Dubya nog eens zou missen. Op 17 september, een week na de aanslag van 11 september dus, zei hij bijvoorbeeld het volgende:

These acts of violence against innocents violate the fundamental tenets of the Islamic faith. And it’s important for my fellow Americans to understand that. The English translation is not as eloquent as the original Arabic, but let me quote from the Koran, itself: In the long run, evil in the extreme will be the end of those who do evil. For that they rejected the signs of Allah and held them up to ridicule.

Bush was geen softe, zichzelf hatende, islamknuffellende linkse cultuurrelativist, maar George W. Bush de decider, tot voor kort de leider van het Vrije Westen die desnoods met wapengeweld democratie en de vrije markt naar het Midden Oosten wilde brengen. Maar nu hij president af is, hebben de islamofoben vrij spel gekregen.

Op een kleine vergissing na ? in het begin sprak hij over een kruistocht tegen terrorisme ? heeft Bush altijd beweerd dat de strijd niet gericht was tegen het geloof maar tegen het terrorisme. Ja de daders waren moslims, maar er zijn ongeveer een miljard moslims en die hebben niets te maken met deze aanslag. Sterker nog: in Amerikanen leven ook moslims en zij moeten met respect behandeld worden. En dat hielp, tijdens zijn presidentschap werden extreem rechtse uitwassen van moslimhaat enigszins onder controle gehouden.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.