Toen vorige week het zoveelste kettingmailtje van een verontruste kennis over de Codex Alimentarius mijn inbox ingleed, brak mijn klomp. Het gerucht dat de Codex Alimentarius per 31 december van dit jaar de totale controle over ons voedsel zou overnemen waarbij natuurlijke vitamines verboden zouden worden en vleesrunderen verplicht met hormonen behandeld zouden moeten worden, blijkt zeer hardnekkig. Ook online blijven deze berichten maar voorbij komen. Dus maar weer eens een paar uur besteedt aan het napluizen van alle beschikbare informatie. Conclusie: de geruchten zijn niet waar, de geruchten worden misbruikt voor andere doelen en veel mensen op internet zijn lui (maar dat wist u vast al). Er zijn echter ook een paar kanttekeningen te plaatsen bij de Codex Alimentarius. Daar kom ik aan het eind van het stuk nog op terug.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Ik las laatst weer eens over de gevaren van de Scientology sekte. Nou is die Tom Cruise zo gek als een deur en het is inderdaad een uitermate onfrisse en dubieuze club, maar of er nou veel gevaar vanuit gaat? Mensen zien veel gevaren en samenzweringen om zich heen. De hoofdcommissarissen waarschuwen met enige regelmaat voor een overname van de bovenwereld door de onderwereld. Dat gevaar is al een stuk reëler. Kijkend naar de zelfverrijking van het management zou je zeggen dat het proces reeds lang voltooid is. Maakt het veel verschil? Een goede don kan ook een bedrijf leiden, de produkten blijven hetzelfde. Het zou trouwens echt iets voor Nederland zijn om misdaad op deze manier te legaliseren.
In de koude oorlog hadden we een klip en klare vijand. Daar kon je op bouwen. Zij wilden het Westen overnemen en ons allemaal knechten. Tegenwoordig vrezen mensen dat de moslimhorden aan de poorten van Europa staan om ons allemaal (ook de verwesterste moslims) te knechten. Terroristen worden als een groter gevaar gezien dan bijvoorbeeld de multiresistente tbc-bacterie. Voor de bestrijding van terrorisme leveren we graag onze vrijheid in. Afhankelijk van de politieke overtuiging zien mensen zich ook nog eens bedreigd door de linkse politiek, dan wel door de CIA en zijn trawanten.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.