Cohen: niet bemoeien met inhoud religie

Job Cohen, burgemeester van Amsterdam, vindt dat je van moskeeën niet mag vragen gematigd te preken in ruil voor subsidie. Ik ben het daarmee eens. Op het moment dat je dat wél doet kom je namelijk aan het beginsel dat de staat en kerk gescheiden moeten zijn. En met indirecte zeggenschap van de overheid over de inhoud van een preek is dat niet meer het geval. Cohen stelt dus voor subsidies niet meer te koppelen aan eisen. Maar hij is niet tegen het geven van subsidies zelf, omdat die volgens hem de scheiding van kerk en staat niet raken. Ik ben het daar niet mee eens. Een instantie die afhankelijk is van subsidie zal zich altijd meer schikken naar de wil van de geldschieter dan een die dat niet is. Of dat nu wel of niet een gewenst effect oplevert doet wat mij betreft niet ter zake. Daarbij vind ik het niet de taak van onze overheid om de beoefening van welk geloof dan ook te subsidiëren. Als mensen zo begaan zijn met hun gemeente en geloof dan kunnen zij deze zelf toch wel ondersteunen? En zo niet, dan verdwijnt deze en aangezien er niet voldoende draagvlak was is dat dan terecht.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige