Teeven is de baas en daarmee uit!

Het NRC: Cevdet Y., de man die in 1983 zes mensen doodschoot in een Delfts café, mag voorlopig niet zonder begeleiding met verlof. Een verzoek daartoe is door de rechter afgewezen, ondanks dat staatssecretaris Fred Teeven (VVD) “ernstig tekort is geschoten” in de wijze waarop hij die aanvraag heeft behandeld. [...] Y.’s advocaat Romke Wybenga spande dertien dagen geleden een kort geding aan tegen de Nederlandse staat. Wybenga zag zich daar naar eigen toe genoodzaakt nadat Teeven zijn verzoek van 4 oktober 2013 voor onbegeleid verlof van Y. “simpelweg” onbeantwoord liet. De beantwoordingstermijn van drie maanden verstreek zonder dat Teeven iets van zich liet horen. Een “deugdelijke reden voor dat stilzitten” heeft de staatssecretaris niet, oordeelde de rechter. Daarmee is hij “ernstig tekortgeschoten”, temeer er al een voorlopig advies ligt van het gerechtshof in Den Haag dat Y. voor onbegeleid verlof in aanmerking komt. Teeven is desondanks tegen. Want regels gelden alleen voor gewone mensen? Het minste wat je zou mogen verwachten is een beargumenteerde beantwoording binnen de wettelijke termijn. Overigens roept deze zaak de vraag op of levenslang wel altijd nuttig is. Cevdet Y. doodde zes mensen en zat daarvoor 31 jaar in de gevangenis, ofwel iets meer dan vijf jaar per persoon. Dat is natuurlijk niet veel. Aan de andere kant: wat schieten we er als maatschappij mee op zo iemand nog eens twintig jaar in de gevangenis te laten zitten? Is levenslang afschrikwekkender dan 31 jaar? En als de kans op recidive vrijwel non-existent is, blijft alleen het motief 'vergelding' over. Wil je als maatschappij dat iemand twintig jaar extra moet brommen, alleen vanwege een collectieve lust tot vergelding?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.