KSTn | BRIC-landen

Interessant stukje politiek masseren een week of twee geleden. Een middagprogramma voor Tweede Kamerleden over de BRIC-landen (Brazilië, Rusland, India en China). Ging dus niet over mensenrechten of milieu. Maar gewoon over handel en economie. Grote vraag is dan natuurlijk wat de Tweede Kamer hier mee moet? Nou, eenvoudig, overheid toe staan de bedrijven een handje te helpen: "Vele Nederlandse exporteurs zien toenemende afzetmogelijkheden in de BRIC-landen, maar ervaren deze landen als moeilijk toegankelijke markten. Het is daarom verstandig zwaarder in te zetten op economische diplomatie in deze landen. Daarbij is nog wel ruimte voor verbeteringen in het samenspel tussen het Nederlandse bedrijfsleven en de overheid." Blijf het een boeiend spanningsveld vinden. Bedrijfsleven wil liefs dat de overheid zo min mogelijk regeltjes oplegt, maar als ze ergens wat weerstand ondervinden (van regeltjes van andere landen) dan mag de overheid opdraven. (Ja, ik weet, dit is kort door de bocht). Overigens zaten er bij de halleluja verhalen over het potentieel van die landen weinig kritische geluiden. Gelukkig hebben we daar andere kanalen voor. Misschien dat de geachte afgevaardigden dit nog even tot zich kunnen nemen.     En ik ga weer over tot de orde van de dag. KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 01-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

IMF machtswissel: tijd voor een Indiër, of vrouw

Vlak nadat Strauss-Kahn werk opgepakt, stelde het IMF de tweede man John Lipsky aan als tijdelijke plaatsvervanger. Maar er gaan stemmen op om de gelegenheid te baat te nemen om de top van het IMF eens echt te vernieuwen. Lipsky gaat sowieso bijna met pensioen.

De Wereldbank heeft traditiegetrouw een Amerikaan aan het roer, het IMF een Europeaan (en weer een Amerikaan als onderbaas). Waarom eigenlijk? Opkomende economieën dringen al een tijd aan op een politieke doorbraak. De wereld verandert en het IMF moet meeveranderen. Nu kan het. Kandidaten genoeg.

De Turkse topper Kemal Dervis bijvoorbeeld. Dervis werkte al bij de Wereldbank, en leidde het VN ontwikkelingsprogramma. Maar je kunt ook denken aan Agustin Carstens, de gouverneur van de Banco de México. Hij heeft veel ervaring en goodwill binnen het IMF, maar is wel een ‘Chicago’-type. Namens India is er Montek Singh Ahluwalia, namens Zuid-Afrika de toppoliticus Trevor Manuel – die leidde zelfs een commissie over de toekomst van het IMF. Waarom niet de Braziliaanse minister van Financiën Guido Mantega? Gek genoeg circuleert er nog geen Chinees in het benoemingencircuit. En dat terwijl China na de VS en Japan eigenlijk het 3e belangrijkste IMF-lid is. Misschien Zhu Min?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Braziliaanse president ‘vergeet’ onterecht Mexico

De kersverse Braziliaanse president Roussef is een te benijden staatshoofd. Ze deint lekker mee op de golf van populariteit van haar voorganger Lula da Silva en de economie van haar land raast als een tierelier (7,2% groei vorig jaar). Er is geld, er is mandaat, er zijn mogelijkheden om een hele regio naar haar hand te zetten. Toch maakte ze een klein slippertje in een ruwe schets van haar buitenlandbeleid, die ze gisteren in Rio de Janeiro gaf.


Roussef gaf aan dat haar buitenlandbeleid de komende jaren twee speerpunten heeft: de mede-BRIC landen (India, China en Rusland) en Zuid-Amerika. Centraal-Amerika en Noord-Amerika hebben niet haar prioriteit. Roussef wil het robuuste handelsoverschot van Mercosur, een succesvol handelsverdrag tussen verschillende Zuid-Amerikaanse landen, verder gaan uitbouwen en de relaties met Rusland, China en India versterken.

Op zich niets mis mee. Brazilië probeerde onder Lula al actief zijn positie als regionale grootmacht uit te bouwen, en dat is logisch. Het is het grootste, dichtstbevolkte en economische sterkste land van Latijns-Amerika. Brazilië has it all: enorme reserves aan natuurlijke grondstoffen, een steeds kapitaalkrachtiger interne markt, een robuuste industrie die zich snel ontwikkelt, een succesvol armoedebeleid en de flair van een wereldmacht in wording.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Rusland van Medvedev

medvedev

Na de fameuze machtswisseling van vorig jaar lijkt het er steeds meer op dat President Dmitri Medvedev van Rusland een wat andere politiek bedrijft dan zijn voorganger en mentor Vladimir Poetin. Alhoewel Medvedev even gelukkig is met de informele bondgenootschap met Iran heeft hij ook de banden met omringende en opkomende mogendheden als Brazilië, India en China binnen de BRIC en de Sjanghai Samenwerkingsorganisatie aangehaald. Binnen de eerste werkt Rusland om op het internationale vlak meer diplomatieke en financiële invloed te vergaren terwijl binnen de laatste het land de verhoudingen met Centraal- en Zuid-Azië onderhoudt. Tevens verwelkomde de president afgelopen zomer graag Barack Obama in Moskou om over een reductie van kernwapens te spreken.

Medvedev lijkt in het buitenland te scoren maar worstelt tegelijkertijd met een verouderde krijgsmacht en een economie in recessie die vooralsnog weinig tekenen van herstel vertoont. Waar de andere drie BRIC-landen reeds dit jaar uit de malaise weten op te klimmen wordt voorspeld dat Rusland pas in 2012 terug op het groeipad zal keren. The Economist noemde het “de prijs die Rusland betaalt voor het niet ontwikkelen van een eigen financiële markt en het niet intomen van de inflatie.” De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door de mentaliteit van de gemiddelde Rus die het leven te onzeker acht om geld te sparen of een verzekering af te sluiten. In plaats daarvan geeft hij elke roebel die hij verdient liever zo snel mogelijk uit.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.