Vandaag en morgen kiezen de inwoners van Botswana een nieuwe president en parlement. De uitslag staat al vast: de regerende partij houdt de meerderheid in de volksvertegenwoordiging en zal de huidige president herkiezen. Niet omdat de verkiezingen op grote schaal gemanipuleerd zijn (al zijn er wel wat zorgen), maar omdat de krap een miljoen kiezers van een van de stabielste landen van Afrika tevreden zijn over de leiding.
Tot op zekere hoogte dan. De economie heeft een zware klap gekregen van de kredietcrisis, waardoor de vraag naar diamanten gekelderd is. Bijna de helft van de economie is ervan afhankelijk. De onvrede is groot, maar dat geldt ook voor het besef dat de regerende Botswana Democratic Party de vraag naar diamanten niet zelf omhoog kan stuwen.
Hoewel de oppositie niet echt een vuist kan maken tegen de BDP, kunnen de verkiezingen best nog spannend worden. Er is namelijk mot binnen de BDP en dat speelt de oppositie in de kaart. President Ian Khama heeft ruzie met secretaris generaal Gomolemo Motswaledi, omdat hij autoritair zou zijn. Toen Khama Motswaledi schorste en de rechtbank hem gelijk gaf, stond onmiddellijk de tot dan toe volkomen onbekende Ndaba Gaolathe om te roepen dat dit zomaar niet ging. De lokale pers doet vrijelijk verslag van de schermutselingen.
Ook internationale waarnemers hebben hun vraagtekens bij Khama's gedrag. Enerzijds is er waardering dat hij het als buurman aandurfde president Mugabe van Zimbabwe de oren te wassen, maar diezelfde bruuskheid komt de democratie in zijn eigen land niet altijd ten goede.
