Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Closing Time | Stoneman Family
, door
Kom, we doen eens wat gekkigheid uit de jaren zestig. Hierboven ziet u een virtuoos optreden van de Stoneman Family, maar de man om wie het draait speelt niet mee. Ernest Van Stoneman, “Pop”, de naamgever van de groep was een van de grote countrysterren van de jaren twintig: hij schreef meer dan 200 nummers. Tijdens de Grote Depressie raakte hij alles kwijt en nam ieder baantje aan dat hij krijgen kon, terwijl hij zijn kinderen de liefde voor muziek bijbracht. Aan het eind van bovenstaand clipje mag hij vertellen wat hij ervan vond.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | Vassar Clements Band
, door
Vassar Clements was een bluegrass violist, die meer dan vijftig jaar op het podium stond. Soms met een eigen band, soms met andermans band, als er maar behoefte was aan een virtuoze violist. Bovenstaand nummer van zijn hand vormt ook de basis voor de grootste hit van een band waar Clements niet in zat, de Charlie Daniels Band, The Devil went down to Georgia.
Closing Time | Ralph Stanley
, door
Komend jaar zit Ralph Stanley zeventig jaar in het vak. Toeren, toeren, toeren. Pas op zijn 72ste kwam de grote roem, dankzij bovenstaand lied, dat in de film O brother where art thou belandde. Het is een dirge, een traditioneel lied dat op begrafenissen wordt gezongen.
Closing Time | Steve’n’Seagulls
, door
De Finnen van Steve’n’Seagulls spelen een bluegrass versie van Ac/DC’s Thunderstruck. Tikje melig, maar zeker niet slecht.
Closing Time | Honeywagon
, door
Honeywagon is gespecialiseerd in bluegrassversies van willekeurig welke hit. Hierboven steken ze Billie Jean in een nieuw jasje.
Closing Time | Punch Brothers
, door
“American country-classical chamber music” is een van de omschrijvingen die de muziek van de Punch Brothers heeft meegekregen. Er zit ook iets van bluegrass in en af en toe lijkt het of je de Talking Heads hoort.
Closing Time | Greensky Bluegrass
, door
Voor het geval u in verwarring mocht raken heeft Greensky Bluegrass de door hen gespeelde muziekstijl alvast in de bandnaam gezet. Extra puntje omdat ze uit Kalamazoo komen.
Closing Time | Doyle Lawson
, door
Bluegrass Gospel, tot ik er op stuitte, wist ik niet eens dat het bestond. Doyle Lawson is een van de groten in het genre – hij was al lekker bezig toen hij in 1985 het licht zag. Waarschuwing voor u op ‘play’ drukt: het is heel, heel zoet Amerikaans.
Closing Time | The Dirt Daubers
, door
Vorig jaar stonden de Dirt Daubers op het Pijnackerplein Bluegrass Festival in Rotterdam. Binnen het genre een toonbeeld van subtiliteit, al viel dat live minder op dan in dit clipje of het minstens zo fraaie Wake up sinners.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.