Quote du Jour | Victim blamen met het BSA

  We hebben het hier wel eens eerder gehad over het BSA, oftwel het 'negatieve bindend studieadvies'. Een beleidsinstrument dat nooit fatsoenlijk onderzocht is, ergens anders voor wordt gebruikt dan waar het oorspronkelijk voor bedoeld is, met maximale strengheid wordt ingezet door onderwijsinstellingen, en de verantwoordelijkheid eenzijdig bij de student legt, ondanks dat die in een afhankelijke positie zit ten opzichte van de instelling.   De snelle en collectieve invoering van het bsa rond de jaren ‘10 leek in essentie erg op een prisoner’s dilemma. Nadat een aantal opleidingen en zelfs hele instellingen kozen voor een bsa konden andere niet achterblijven. “Inmiddels hanteert zo’n 80-90 procent van de opleidingen op dit moment een bsa. Dat terwijl er maar weinig onderzoek naar gedaan is,” stelt Spaai, die dit afzet tegen een instrument als decentrale selectie. ... Volgens Visser is de invoering van het bsa in de regel in de verkeerde volgorde gebeurd. “De verwachting was vaak dat opleidingen – door de invoering van een strenge regel – harder na zouden gaan denken over hoe hun programma in elkaar zit. En dat ze daardoor vanzelf dichter naar de kwaliteitsstandaarden zouden groeien.” Ook studenten zouden gedwongen worden om bewuster te studeren. “Bij een aantal opleidingen is dat ook gebeurd, maar lang niet overal.”

Door: Foto: Padrinan/Pixabay

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.