Rookcafé’s, ja of nee?

Van zes op de tien Nederlanders mogen er café's komen waar wél mag worden gerookt. Een opiniepeiling van het AD maakt dat duidelijk. Uiteraard zitten in deze groep waarschijnlijk de rokers, zo'n 30% van de bevolking. Even kort door de bocht genomen is dus ruim 40% van de niet-rokers voor het toestaan van rokerskroegen. Een opvallend hoog percentage als je het mij vraagt. Goed, moeten er dus rokerscafé's komen? Op het eerste gezicht zou je zeggen van wel. Mensen kunnen zelf wel bepalen wat goed voor ze is en als de risico's bekend zijn dan kan je niet anders dan concluderen dat het een puik staaltje betutteling is van de overheid om ze niet toe te staan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

R.I.P. roken in de kroeg

Uitgemaakte sigaretten (Foto: Flickr/Saudi...)

Hey, verstokte rokers, nog op een rookfeest geweest de afgelopen dagen? Nog even lekker die longen vol met sigaretten- of sigarenrook gezogen nu het nog kan? Nee? Vanavond is je laatste kans, in bijvoorbeeld het Paard van Troje in Den Haag op het feest “Rook & Smoke“. Daarna is het over en sluiten met het gerook in de kroeg.

De discussie woedt al een tijdje, is het rookverbod nou een goed voorbeeld van betutteling of niet? Ikzelf hink op twee gedachten. Ja, de officiële reden achter het verbod, “iedereen heeft recht op een rookvrije werkplek” is betutteling. Je mag toch zeker voor jezelf wel beslissen of je gaat werken in een rokerige omgeving? Tot en met vandaag was het een hele vreemde keuze om de horeca in te gaan als je beslist niet blootgesteld wilde worden aan sigarettenrook.

De andere kant is natuurlijk dat de bezoekers van uitgaansgelegenheden geen keus hadden: het was in de rook staan of niet gaan. De meesten namen de rook dan maar voor lief. Het argument dat er wel rookvrije horeca zouden bestaan als niet-rokers dat echt zo erg zouden vinden gaat niet op. Rokers zijn namelijk verslaafd en niet-rokers passen zich dan maar aan. Vergelijk het maar met het zo goed als afwezig zijn van vegetarische restaurants. Vegetariërs eten daar waarschijnlijk liever, maar passen zich aan aan de ‘vleeswens’ van de anderen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige