“RT @starwars: #AskObama – Who shot first – Han or Greedo?” Niet direct de droombijdrage aan een twitterdebat met de Amerikaanse president. De eerste town hall meeting tussen Twitteraars en Barack Obama was dan ook niet zo’n heel groot succes. De anonimiteit verlaagt vooral de drempel om de machtigste man ter wereld zo melig mogelijk te benaderen. De serieuze tweets die overbleven schoten vervolgens alle kanten op – van studiefinanciering tot het legaliseren van een blowtje. Het moet een helse klus zijn om de lange, politiek genuanceerde antwoorden van de president terug te schroeven tot een bondig antwoord in 140 tekens. Volgens de Wall Street Journal was dat soms zelfs onmogelijk, gezien eerdere ervaringen bij Facebook eerder dit jaar. Toen, berekende de journalisten, waren de antwoorden van de president gemiddeld 38 tweets lang, zijn langste antwoord telde zelfs 8.100 karakters – goed voor 58 tweets. Dus de samenvattingen vlogen ons ook gisteren om de oren:
Amerikaanse terugtrekking uit Afghanistan overdreven
Berichten over de terugtrekking van Amerikanen uit Afghanistan zijn sterk overdreven meldt de Kunduz monitor.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Met het mogelijke vertrek van Timothy Geithner (Amerikaans minister van Financiën) is Ben Bernanke de laatste van de Grote Drie die in 2008-2009 het puin na de ineenstorting van de Lehman Brothers Bank ruimden. Deze week werd al bekend dat Geithners voorganger en toenmalige baas Hank Paulson gaat lesgeven aan de John Hopkins Universiteit. Voor zijn politieke loopbaan was Paulson CEO van Goldman Sachs – een van de grootste investeringsbanken op Wall Street.
Als een van Geithners opvolgers is onder meer Jamie Dimon (CEO bij JPMorgen Chase & Co) genoemd. Geithner en Dimon kennen elkaar goed. Tijdens het hoogtepunt van de crisis hebben ze regelmatig met elkaar de degens gekruist. Geithner, is de overlevering (onder andere in Too Big To Fail), ging daar weinig zachtzinnig en volgens de geldende mos tekeer tegen de verzamelde top van bancair Amerika. Daarbij zaten veel schofferende telefoontjes en zelfs weinig onthullende opdrachten om fusiegesprekken met andere banken te beginnen. Geithner was in 2008-2009 de luitenant van Paulson. Na zijn promotie tot minster heeft hij weinig in de melk kunnen brokkelen. Zeggen vooral de Amerikaanse post mortems die vandaag verschenen.
Niet vreemd ook. Geithners macht is hopeloos versnipperd. De President, Senaat en Congres, het stelsel van Centrale Banken onder leiding van Bernanke, de bestuurskamers van het Hele Grote Geld (Wall Street), beleggers, hedge funds en de publieke opinie (die hun buik vol hebben van de bonussen en bail outs) zetten het vak van minister van Financiën in Amerika onder grote druk. De gigantische staatsschuld en economische malaise (hoge werkloosheid) voert die druk alleen maar op. Druk waar zelfs Paulson, CEO van een grote bank en toch wat gewend, meermalen aan onderdoor ging. Hij hing van oure ellende en oververmoeidheid tijdens het redden van Lehman (wat mislukte) en AIG (wat is gelukt) kotsend boven een prullenbak.
De voorstanders van de Nederlandse missie naar Afghanistan stellen zichzelf bijzonder ambitieuze doelen. Weliswaar mag er door de binnenkort op te leiden agenten niet gevochten worden, maar daar houden de beperkingen wel zo’n beetje op. Kamerlid Van der Staaij, van de SGP, tijdens het grote Kunduz-debat van 27 januari 2011, formuleerde de ambities als volgt: ‘bij de missie moet niet alleen worden gekeken naar politieagenten, maar er moet daarbij ook breder worden ingezet op het versterken van de rechtsstaat. Men moet oog hebben voor aanklagers, voor rechters en voor het in acht nemen van fundamentele rechten. Ook de positie van religieuze minderheden is daarbij een uiterst belangrijk aandachtspunt.’
GroenLinks-leider Jolande Sap, in hetzelfde debat, ging nog een flink stuk verder: ‘dit is echt absoluut geen gewapende missie. Dit is een civiele missie, waarbij je aan de ene kant trainers politieagenten laat opleiden, maar waarbij je aan de andere kant heel veel civiele deskundigen inbrengt die daar echt gaan bijdragen aan het opbouwen van een justitieketen, aan het opbouwen van rechtspraak. Zij zorgen ervoor dat er goede advocaten en goede rechters komen. Er komen deskundigen op het gebied van het openbaar bestuur die zorgen dat er in dat land een goed bestuur komt.’ Daarnaast moet er aan alfabetisering gewerkt worden, zodat de agenten ‘kunnen lezen en schrijven en er echt werk kan worden gemaakt van kennis van mensenrechten, de wet en van vrouwenrechten.’ Verder is het een training ‘waarin civiele taken, mensenrechten en alfabetisering centraal staan en waarmee je een echte bijdrage kunt leveren aan politieagenten die het vertrouwen van de bevolking daar kunnen winnen en die kunnen bijdragen aan het bestrijden van misdaad, criminaliteit en corruptie in Afghanistan.’
Vorige week woensdag presenteerde president Obama, in een speech vanuit het Witte Huis, zijn plannen om in de zomer van 2012 de 33.000 troepen die hij in 2010 naar Afghanistan stuurde weer terug te trekken. Daarin verduidelijkte hij ook de Amerikaanse doelen in Afghanistan. Die steken schril af bij de ambities van de Nederlandse Kamerleden: ‘the goal that we seek is achievable, and can be expressed simply: no safe-haven from which Al-Qaida or its affiliates can launch attacks against our homeland, or our allies. We will not try to make Afghanistan a perfect place. We will not police its streets or patrol its mountains indefinitely. That is the responsibility of the Afghan government, which must step up its ability to protect its people; and move from an economy shaped by war to one that can sustain a lasting peace. What we can do, and will do, is build a partnership with the Afghan people that endures – one that ensures that we will be able to continue targeting terrorists and supporting a sovereign Afghan government.’
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Obama kondigt terugtrekking 33.000 troepen uit Afghanistan aan | Maar hij trekt minder troepen terug dan hij zelf heeft uitgezonden (17.000 + 30.000)
En ineens hebben we dus nu een ‘kwestie’ over de grenzen van 1967. Obama hield een speech over het Midden-Oosten, donderdagavond. Daarin plaatste hij zich vijf maanden na dato op een – om het beleefd te zeggen – weinig overtuigende manier – alsnog achter de diverse opstanden in de Arabische wereld.(Kijk hier voor een verslag op mijn andere, Engelstalige blog).
In dezelfde toespraak maakte hij ook opmerkingen over het Israelisch-Palestijnse conflict. Daarbij vielen een paar dingen op. Om te beginnen dat hij, toen hij het had over de rest van de Arabische wereld, wel sprak over allerlei waarden en vrijheden waar de VS achter zouden staan, maar dat geheel achterwege liet toen hij het had over de Palestijnen. In verband met Israel-Palestina had hij het uitsluitend over de verbondenheid met Israel en het feit dat Amerika volop stond achter Israels veiligheidseisen.
Verder viel op dat hij 1) niet kwam met nieuwe plannen voor hervatting van enig overleg, 2) hij zich uitsprak tegen een erkenning door de Verenigde Naties van een Palestijnse staat, waar de Palestijnse Autoriteit op aanstuurt, 3) hij aangaf dat van Israel niet verwacht kan worden dat het vredesbesprekingen aangaat als de Palestijnse kant zojuist een akkoord heeft gesloten met een organisatie (Hamas) die weigert Israels bestaansrecht te erkennen, 4) hij zei dat een eventuele Palestijnse staat gedemilitariseerd moet zijn
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wat kan een Amerikaanse president nou stoppen? Een drempeltje!