Voormalig agent uit Baltimore Michael Wood legt uit hoe het komt dat de Amerikaanse politie vooral achter zwarte jongemannen aanzit, en hen als de vijand beschouwt. Ze zien de burgers volgens Wood niet als volwaardige en gelijkwaardige mensen. Om te beginnen worden politiekorpsen gedomineerd door blanken, die niet zijn opgegroeid noch wonen in de wijken waar ze patrouilleren. Voor hen zijn de mensen op straat volstrekte vreemden. Zwarte agenten zijn overigens nog wat harder richting zwarte delinquenten en hangjongeren, omdat ze vinden dat die de zwarte gemeenschap een slechte naam bezorgen. Chefs verwachten een aantal boetes en arrestaties, en die ga je als agent niet halen in een nette blanke wijk. Dus zelfs als je zo'n wijk loopt, ga je op jacht in een arme, zwarte wijk.
Soms weten artiesten kennelijk van gekkigheid niet wat voor bandnamen ze moeten verzinnen. Sleepytime Gorilla Museum is een experimentele Amerikaanse rockband uit Californie. Ze gebruiken veel zelfgemaakte instrumenten, zoals een soort grote slagpiano en allerlei keukengerei.
Hier van hun plaat uit 2004.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Boom Bip is de Amerikaan Bryan Hollon. Ooit begonnen als hiphop producent, is zijn muzikale aanpak in de loop der jaren uitgewaaierd tot een breed scala aan stijlen.
Zoals in dit stuk, uit 2005, waarin hij de samples zelfs helemaal afgezworen heeft.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Sussan Deyhim is een Iraanse danseres en zangeres. Ze begon in de jaren 70 in het nationale ballet van Iran, werkte daarna samen met Bejart, en verhuisde in 1980 naar New York. Daar werkte ze samen met veel internationale artiesten in een breed scala van genres. Ze is vooral bekend vanwege het opvallende gebruik van haar stem.
De muzikant waar ze het meest mee samenwerkt is Richard Horowitz, een Amerikaans componist gespecialiseerd in muziek uit het Midden Oosten.
Naar aanleiding van de recente moorden op weer een school in Amerika, zet Vox het vuurwapengeweld in Amerika op een rijtje in een serie ontluisterende grafieken.
Je hebt net je target platgebombardeerd, bent op de terugweg naar je basis, en dan… De bespiegelingen die er door je hoofd schieten op een mooie meidag, terwijl je staartveren akelig schroeien en die Arabische zandzee beneden met angstaanjagende snelheid steeds dichter bij komt…
Sweet Bird of Truth van Matt Johnson alias The The gaat over een Amerikaans piloot die neergeschoten wordt boven een of ander Arabisch land. In 1985 schreef hij het lied; in 86 zou het als single verschijnen, maar Amerika begon toen net met het bombarderen van Libië, dus de platenmaatschappij wilde niet. Uiteindelijk werd het toch uitgebracht, maar op dezelfde dag weer ingetrokken. Johnson bracht een verklaring uit naar de pers, maar die wilden dat weer niet publiceren. Een jaar later werd de single opnieuw uitgebracht, toen de storm inmiddels geluwd was.
Het is natuurlijk te gek voor woorden dat het de komieken zijn die omvattende maatschappelijke problemen bij het grote publiek moeten agenderen, maar John Oliver doet het toch maar gewoon, week in, week uit.
Deze week: hoe het borggeldsysteem om mensen te prikkelen op hun proces te verschijnen de armen verneukt en Amerika dat zo normaal lijkt te vinden dat realityshows over premiejagers televisiehits zijn.
We often think of online activism as a shallow bid for fleeting attention, but the movement that Mckesson is helping to lead has been able to sustain the country’s focus and reach millions of people. Among many black Americans, long accustomed to mistreatment or worse at the hands of the police, the past year has brought on an incalculable sense of anger and despair. For the nation as a whole, we have come to learn the names of the victims — Eric Garner, Tamir Rice, Tony Robinson, Walter Scott, Freddie Gray — because the activists have linked their fates together in our minds, despite their separation by many weeks and thousands of miles.
In the process, the movement has managed to activate a sense of red alert around a chronic problem that, until now, has remained mostly invisible outside the communities that suffer from it.
Business Insider dook eens in de cijfers over het Amerikaanse wapenbezit. Smikkelen voor grafiek- en tabelfetisjisten.
De redacteur, Walter Hickey, toont ondubbelzinnig aan dat het wapenbezit in de VS niet alleen buitenproportioneel groot is, maar samenhangt met een evenzeer buitenproportioneel aantal geweldsmisdrijven.
Opvallend gegeven: het percentage huishoudens dat een wapen bezit is tussen 1988 en 2004 sterk gedaald (om daarna weer sterk te stijgen).
h/t Leo Lucassen
Purvi Patel, een 33-jarige vrouw uit Indiana (VS) heeft twintig jaar cel opgelegd gekregen vanwege ‘feticide’ en ‘verwaarlozing van een afhankelijk persoon’. Patel zocht na de miskraam hulp in het ziekenhuis. Het ziet er naar uit dat die hulpvraag haar nu vele jaren van haar leven kost.
Volgens de aanklager heeft Patel willens en wetens een vruchtafdrijvend middel geslikt, en leefde de 24 weken oude foetus nog toen deze ter wereld kwam. Probleem is echter dat er geen spoor van dat middel in het bloed van Patel werd aangetroffen en dat de test op basis waarvan de patholoog-anatoom tot de bevinding kwam dat de foetus heeft geademd uitermate dubieus is.
De zaak Patel staat echter niet op zichzelf. In tal van Amerikaanse staten zijn wetten aangenomen die zogenaamd het leven van moeder en kind beschermen, maar in werkelijkheid vrouwen keihard afstraffen als de zwangerschap misloopt.
Juriste Lynn Paltrow, van National Advocates for Pregnant Women, geeft diverse voorbeelden van vrouwen die zich letterlijk in het beklaagdenbankje bevonden na een bevalling die slecht – of nog net goed – afliep; hetzij omdat ze online informatie opzochten over abortus, een keizersnede uitstelden, van de trap vielen, cocaïne gebruikten of een zelfmoordpoging hadden ondernomen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
