Closing Time | Du Hast Den Farbfilm Vergessen

https://www.youtube.com/watch?v=PLcgZCDO26Y Du hast den Farbfilm vergessen, mein Michael Nun glaubt uns kein Mensch, wie schön's hier war Alles blau und weiß und grün und später nicht mehr   Dat is inderdaad vervelend als blijkt dat je vriendje de hele vakantie in zwart/wit geschoten heeft. Nu ziet niemand hoe mooi het daar was op Hiddensee, waar je in bikini was, waar je op het FKK strand was. Toevallig bezocht ik drie jaar geleden Hiddensee, met de veerboot vanaf Rügen is het een leuke dagtocht. Er is dat kleine vuurtorentje dat amper boven de naaldbomen uitkomt, en z’n grote broer op de noordpunt, er is het vakantiehuisje van de actrice Asta Nielsen (ook bekend uit een gedicht van Paul van Ostaijen)  en er is het Gerhard Hauptmannhuis. En dat was het wel zo’n beetje. Plus het strand en de zee natuurlijk. En de rust. En die was er al in de DDR tijd. Ideaal voor de Ferien und Urlaub. En de vrolijke Schlager van Nina Hagen (ach, had mijn vrouw maar één zo’n hoed) beschrijft dat. Deze week neemt Duitsland afscheid van Bondskanselier Angela Merkel. Het zit erop voor haar, Olaf Scholz neemt het over. De militaire kapel luidt haar morgen uit door het spelen van drie verzoeknummers. En één van die liedjes is Du Hast Den Farbfilm Vergessen, gezongen in 1974 door de toen 19-jarige Nina Hagen. Overbodig om te vermelden misschien, maar Angela Merkel en Nina Hagen hebben een jeugd in de  DDR gemeen.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.