[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Huub Bellemakers van Overalleseenmening.nl.[/i] Een tijdje terug was het hommeles tussen de regering en Geert Wilders. De regering deed immers niet genoeg om het Britse inreisverbod van Wilders aan de kaak te stellen. Nu heeft Wilders de kans zichzelf écht geloofwaardig te maken. Belgische ophitser Abou Jahjah mag ook Engeland niet binnen. Geert Wilders is al niet bijster consequent als het gaat om de vrijheid van meningsuiting. Boekverbieden doet hij graag. Vandaag werd ook nog eens bekend dat zijn partij op grote schaal uitspraken laat verdwijnen van een van z’n partijgenoten. Uitspraken van een Europese kandidaat die niet overtuigd was van het woord genocide als het gaat om de massamoord op Armeniërs tijdens de Eerste Wereldoorlog. Maar Wilders heeft nu de kans zich echt uit te spreken voor de vrijheid van meningsuiting. Abou Jahjah is een triest figuur, die mensen tegen elkaar opzet en de integratieproblematiek in België een stuk ingewikkelder heeft gemaakt. Maar ook dat soort mensen moeten Engeland in mogen. En Wilders dient ook onze regering daarop aan te spreken. Gelijke monniken, gelijke kappen.
Hij liet in een reactie op de dood van vier Israëlische militairen via Facebook weten het Palestijnse verzet, gepleegd met alle noodzakelijke middelen, goed te keuren.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.