Nu Pieter Omtzigt weer aan het werk is en de vacante Kamerzetels van NSC-leden Hertzberger en Zeedijk ingenomen zijn door Sander van Waveren en Willem Koops, kan de Tweede Kamer weer op volle sterkte de regering contoleren. Dat valt tegen. Gisteren bijvoorbeeld, waren 130 van de 150 Kamerleden aanwezig. Dat wil zeggen, ze waren ergens in het gebouw. Bij het toch niet onbelangrijke debat over het rapport van de Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 waren alleen de 14 woordvoerders aanwezig. Andere Kamerleden zaten bij verschillende commissievergaderingen. We nemen aan dat de rest aan het werk was in de fractiekamers of elders in het gebouw in gesprek met lobbyisten of vertegenwoordigers van (een deel van) het volk. Maar waar waren de overige twintig Kamerleden dan? Het volk heeft immers gesproken en gezegd dat er op de 150 zetels ook daadwerkelijk 150 mensen horen te zitten. En zo geschiedde. Op de eerste zitting van de gekozen Kamer. Ze waren allemaal aanwezig om beëdigd te worden. Daarna is de Tweede Kamer geen enkele keer voltallig aanwezig geweest. Naast de werkbezoeken in binnen- en buitenland waren er de nodige griepjes en snotverkoudigheden, zwangerschaps- en ouderschapsverloven en een enkele burn-out en operatieve maagverkleining. Ziekte kan een hardnekkig fenomeen zijn en als dat wat langer duurt is er de mogelijkheid dat een Kamerlid tijdelijk wordt vervangen. Maar behalve bij zwangerschappen is daar geen gebruik van gemaakt. In de eerste periode waren er een zevental Kamerleden die ook nog demissionair bewindspersoon waren. Zij zaten niet alle dagen in de Kamer wegens hun werkzaamheden op de ministeries. Dat heeft natuurlijk het percentage totale aanwezigheid een beetje gedrukt. Hetgeen ook geldt voor de fractievoorzitters die het tot 2 juli druk hadden met de coalitievorming. Zij meden af en toe de hectiek van de Tweede Kamer om in alles rust het snode Schoofkabinet te smeden. Maar dat alles verklaart onvoldoende waarom slechts één keer de Kamerleden voltallig aanwezig waren. Het zal toch niet zo zijn dat er gekozenen zijn spijbelen? Op basis van de in de verslagen van de plenaire vergaderingen vermelde aantallen aanwezige Kamerleden, kunnen we de gemiddelde aanwezigheid vaststellen (periode 6 december tot en met 29 november, 108 plenaire vergaderingen): geen 150 maar gemiddeld 140 Kamerleden per vergaderdag. De plenaire vergaderingen vinden wekelijks plaats op dinsdag, woensdag en donderdag (behalve tijdens recessen en officiële feestdagen). Het lijkt wel of naar mate het einde van de week nadert, er Kamerleden zijn die het wel mooi genoeg vinden. Kijkend naar de aanwezigheid per fractie en/of individuele Kamerleden, is het goed om de periode voor aantreden van het kabinet (2 juli) en de periode daarna in beeld te brengen. De cijfers zijn mogelijk beïnvloed door Kamerleden die tegelijkertijd demissionair bewindspersoon waren en door wisselingen wegens benoemingen in het kabinet. De aanwezigheid per fractie, gerangschikt van laag naar hoog (Totaal aanwezigheid alle fractieleden, gedeeld door aantal fractieleden, in percentages) Even focussen op de aanwezigheid van fracties van de coalitiepartijen. En wie waren er dan het minst aanwezig? (Top-10 minst aanwezig) Halen we uit bovenstaande tabel de Kamerleden/ex-bewindslieden weg, dan is dit de top-10 minst aanwezige Kamerleden. Top-10 minst aanwezig. minus ex-bewindslieden en fractieleiders beoogde coalitiepartijen U ziet: er lijkt tenminste één notoire spijbelaar te zijn. Tot slot: wel zo aardig om de Kamerleden te vermelden met een 100% aanwezigheid: Van Dijk, Ram, Valize, Vlottes (PVV), Van Eijk, Kisteman, Michon-Derkzen, Veltman (VVD), Six Dijkstra (NSC), Thijssen (GL-PvdA), Vermeer (BBB). Af en toe wordt er geroepen dat we een grotere Tweede Kamer zouden moeten hebben. Groeiende bevolking, toenemende werkdrukte en zo. Blijkbaar vinden een aantal gekozen volksvertegenwoordigers dat het best wel minder kan.
DATA - Leden Provinciale Staten in Limburg verzuimen het meest. In Utrecht het minst. Onderzoek a.h.v. 472 notulen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
DATA - Leden van linkse partijen zijn vaker afwezig bij plenaire sessies van de Eerste Kamer dan leden van de VVD of CDA. Braafste jongetjes van de klas zijn ChristenUnie en SGP.
Eerste Kamer-voorzitter Fred de Graaf treedt vandaag terug en het Senaat moet op zoek naar een nieuwe voorzitter. Wie moet dat worden, en van welke partij? Idealiter is de nieuwe voorzitter van een partij iemand die veel aanwezig is bij plenaire vergaderingen van de Eerste Kamer.
De documentatie van de Eerste en Tweede Kamer is helaas nog steeds niet zo toegankelijk dat je met een druk op de knop van willekeurige partijen of Kamerleden de aanwezigheid tevoorschijn kan toveren. Maar met een beetje inspanning was het wel te doen om de 76 plenaire vergaderdagen in de huidige termijn van de Eerste Kamer door te spitten. En na enig telwerk kwam het afwezigheidspercentage naar boven. Over de hele Kamer heen was dat 7,5 procent.
Groenlinks 12,6% SP 10,9% 50Plus 9,2% PvdA 8,4% OSF 7,9% PVV 7,2% CDA 6,7% PvdD 6,6% VVD 5,3% D66 5,3% CU 3,9% SGP 2,6%Op 12 december 2011 werd overigens het laagterecord bereikt. Toen waren er maar 47 Kamerleden -minder dan tweederde van het totaal aantal Senaatsleden- present. Grondwetswijzigingen waren die dag dus uitgesloten.
Enige voorzichtigheid met de interpretatie van deze getallen is wel geboden. Door het kleine aantal vergaderingen en het beperkte aantal leden kan een langdurige ziekte een partij al snel enige procenten kosten. Maar het is wel opvallend dat op links de percentages hoger zijn dan op rechts.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
