Concentrische cirkels om terrorisme

Er komt nooit een eind aan terrorisme. Deze keer was het in Parijs, maar het had ook in Nederland of elders in de wereld kunnen zijn. Eigenlijk is het geen nieuws meer want de verhalen zijn voorspelbaar: de roep om verscherpte maatregelen, meer controle aan de grenzen, meer politie, enz. enz. Het is vooral gunstig voor de antiterreur industrie, want die verdienen er goed aan en het is koren op de molen van populisten, conservatieven en islamhaters. ‘Moslims nemen afstand’, maar wat maakt dat nog uit? Edge heeft waarschijnlijk gelijk als hij twittert: ‘de rest van het jaar zal men op hoge toon blijven vragen waarom ze die aanslagen nooit veroordeeld hebben.’ Dit soort oproepen zijn bovendien meer een soort subtiele uiting van vooroordelen. Ik volg het allemaal niet meer, want het maakt niets uit, het is voorspelbaar en doodvermoeiend. Mijn gedachten vooral gaan uit naar de slachtoffers, maar ook dat is gratuit want hun leed wordt er niet minder om. Wat te doen? De enige vraag die mij boeit is: wat doe je er aan?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The Guardian censureerde idee verband met westers buitenlandbeleid na ‘Parijs’

ACHTERGROND - Uit angst voor boze reacties weigerde The Guardian de eerste dagen na de aanslagen in Parijs  commentaar te plaatsen dat een verband legde tussen het westerse buitenlandbeleid en de aanslagen, dit stelt de ombudsman van de krant:

On the Opinion pages, one factor taken into consideration was timing – judging when readers would be willing to engage with an idea that in the first 24 hours after the attacks may have jarred. The idea that these horrific attacks have causes and that one of those causes may be the west’s policies is something that in the immediate aftermath might inspire anger. Three days later, it’s a point of view that should be heard.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Gandalf's Gallery (cc)

Parijs 13 november 2015

Ze hebben mensen gedood, zonder enig onderscheid te maken. Te laf om de enige verantwoordelijken voor de Syrische burgeroorlog te doden, te dom en zonder enige ideologie om wel mensen te raken die er niets mee te maken hebben.

Behalve geschokt en verdrietig, te veel om in woorden vatten, zijn er vragen.

Wie zijn hun voorbeelden? Hun rolmodellen zijn rechtlijnige politici, starre geestelijken, dictators, oorlogszuchtige presidenten, haatzaaiende ideologen.

Hoe komen ze aan wapens? Waar halen ze het geld vandaan of door wie worden ze gefinancierd?

Wraak? Zeker, en hoe is dit te wreken is zonder dezelfde misdaad te begaan die deze dolgedraaide lieden hebben begaan?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Wat te doen?

Charles Pierce doet een voorstel:

It is long past time for the oligarchies of the Gulf states to stop paying protection to the men in the suicide belts. Their societies are stunted and parasitic. The main job of the elites there is to find enough foreign workers to ensla…er…indenture to do all the real work. The example of Qatar and the interesting business plan through which that country is building the facilities for the 2022 World Cup is instructive here. Roughly the same labor-management relationship exists for the people who clean the hotel rooms and who serve the drinks. In Qatar, for people who come from elsewhere to work, passports have been known to disappear into thin air. These are the societies that profit from terrible and tangled web of causation and violence that played out on the streets of Paris. These are the people who buy their safety with the blood of innocents far away.

It’s not like this is any kind of secret. In 2010, thanks to WikiLeaks, we learned that the State Department, under the direction of then-Secretary of State Hillary Rodham Clinton, knew full well where the money for foreign terrorism came from. It came from countries and not from a faith. It came from sovereign states and not from an organized religion. It came from politicians and dictators, not from clerics, at least not directly. It was paid to maintain a political and social order, not to promulgate a religious revival or to launch a religious war. Religion was the fuel, the ammonium nitrate and the diesel fuel. Authoritarian oligarchy built the bomb. As long as people are dying in Paris, nobody important is dying in Doha or Riyadh.

It’s time for this to stop. It’s time to be pitiless against the bankers and against the people who invest in murder to assure their own survival in power. Assets from these states should be frozen, all over the west. Money trails should be followed, wherever they lead. People should go to jail, in every country in the world. It should be done state-to-state. Stop funding the murder of our citizens and you can have your money back. Maybe. If we’re satisfied that you’ll stop doing it. And, it goes without saying, but we’ll say it anyway – not another bullet will be sold to you, let alone advanced warplanes, until this act gets cleaned up to our satisfaction. If that endangers your political position back home, that’s your problem, not ours. You are no longer trusted allies. Complain, and your diplomats will be going home. Complain more loudly, and your diplomats will be investigated and, if necessary, detained. Retaliate, and you do not want to know what will happen, but it will done with cold, reasoned and, yes, pitiless calculation. It will not be a blind punch. You will not see it coming. It will not be an attack on your faith. It will be an attack on how you conduct your business as sovereign states in a world full of sovereign states.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.