De ICT bij de belastingdienst verknalde zevenhonderdduizend aangiftes. Daarmee is de discussie over falende ICT bij de overheid gelijk weer voorpaginanieuws. En uiteraard klinkt dan de roep om snelle maatregelen. Echter, dit is iets dat niet met wat eenvoudige, vlotte ingrepen kan veranderen. Het eerste evaluatierapport van de rekenkamer kwam eind 2007 al met een aantal stevige conclusies (zie kader onderaan). Er ontbreken echter nog een paar zaken aan die extra duidelijk kunnen maken waarom het wel even duurt voor alles beter gaat.
De jaarlijkse begrotingscyclus
Vrijwel de gehele overheid werkt met begrotingen voor één jaar. En op alle niveaus wordt men gestuurd op het halen van deze begrotingen. Het exact uitgeven wat begroot was, is belangrijker dan het resultaat. Iedereen heeft wel eens de voorbeelden gehoord waarbij de overheid laat in het jaar plotseling nog wat zaken aanschaft omdat anders de begroting niet gehaald wordt. Enerzijds is men bang dat men anders het volgende jaar minder krijgt, anderzijds wil men niet zichtbaar hebben dat men slecht kan begroten.
Maar dit heeft op ICT project soms een funest effect. Veel ICT projecten lopen over meerdere jaren. Het is al lastig om in te schatten wat een project in zijn geheel gaat kosten. Het is net zo lastig om dan ook nog eens in te schatten wat een project in een specifiek jaar gaat kosten. Maar als de schatting gemaakt is, wordt er wel op gestuurd. Dit levert soms vreemde beslissingen op.
Projecten die hun jaarbudget niet opmaken bijvoorbeeld door een vertraging, krijgen dat stuk van het niet gebruikte budget in het daarop volgende jaar niet altijd terug. Uiteindelijk moeten ze het dus met minder doen of hard knokken voor “extra” geld.
Maar het kan ook als gevolg hebben dat een project aan het eind van het jaar tijdelijk wordt stilgelegd. Het geld voor dat jaar is op en de verantwoordelijk budgetambtenaar wil niet dat juist in zijn onderdeel er een tekort is. Het gevolg is echter wel dat projecten soms na twee maanden moeten doorstarten. Mensen die goed in het project zaten, zijn soms niet meer beschikbaar. En er gaat sowieso tijd en geld verloren met het weer op gang brengen van het geheel.
Het komt zelfs voor dat een project in zijn geheel niet de eindstreep haalt omdat het niet binnen de begroting is gebleven. Maar daarmee is het probleem nog niet uit de wereld dat het project had moeten oplossen. Vaak na een jaar, soms twee, discussiëren komt er dan weer een nieuw project dat precies hetzelfde gaat doen. Misschien met wat nieuwe technologie en wat uitgebreidere specificaties, maar in essentie hetzelfde. Het reeds geïnvesteerde geld is daarmee uit het raam gegooid.
De begrotingsdiscipline van de kabinetten van de laatste 20 jaar heeft ervoor gezorgd dat alle ambtenaren niets anders kunnen dan binnen de grenzen te blijven, ook al betekent dat dat er in latere jaren extra geld nodig is om zaken te compenseren.
Iedereen verantwoordelijk, niemand verantwoordelijk
Het poldermodel heeft bepaalde voordelen in een maatschappij waar heel veel verschillende opvattingen leven. Maar het poldermodel is fnuikend als een project eenmaal echt loopt. Behoorlijk wat projecten binnen de overheid hebben te maken met meerdere belangenpartijen. Niet zelden zijn er meerdere ministeries betrokken bij grote klussen. Denk alleen maar aan C2000 waar BZK (politie), Justitie, Defensie (marechaussee) en Verkeer en Waterstaat (RDW) een rol spelen. Alle partijen hebben eigen belangen. En binnen de overheidswereld mag niemand zeggen dat hij belangrijker is dan een ander. Dus moet alles op basis van consensus gebeuren. Dat kost vaak niet alleen veel tijd, het kan ook tot enorme slingerbewegingen in projecten leiden. Soms worden partijen namelijk wat laat wakker en beginnen alsnog aan de uitgangspunten van de projecten te sleutelen. Dan kan dus het halve werk opnieuw gedaan worden.
Ook is het zo dat het mechanisme van “iedereen is verantwoordelijk dus niemand gedraagt zich verantwoordelijk” op gang komt. Of er worden gewoon geen beslissingen genomen of men beslist wel maar komt er snel op terug als men ziet dan anderen het er niet mee eens zijn.
Achterstallig onderhoud bij ICT afdelingen
ICT afdelingen binnen de overheid hebben het niet makkelijk. Ten eerste moeten ze proberen personeel te werven tegen voorwaarden die niet echt marktconform zijn. Het lukt dus nooit om de best mogelijke groep mensen bij elkaar te zetten, die zitten immers bij de commerciële ICT uitbaters. Dat deze mensen vervolgens dan wel weer worden verhuurd zorgt alleen maar voor tijdelijke impulsen, vaak tegen veel hogere kosten.
Verder is het zo dat veel ICT afdelingen binnen de overheid nog meer dan binnen bedrijven onderwerp van reorganisaties zijn. Reorganisatie worden juist vaak gebruikt na het publiekelijk constateren van een grote misser bij ICT (als het al aan hun lag natuurlijk). De beste manier als baasje om duidelijk te maken dat je het probleem bij kop en staart beetpakt is een reorganisatie starten. Zelden is aantoonbaar dat de nieuwe structuur wezenlijk beter is dan de oude. Maar het is wel zeker dat de periode van transitie extra problemen oplevert. Mensen weten elkaar niet meer te vinden, rollen zijn onduidelijk, verantwoordelijkheden zijn niet belegd, kortom voeding voor het volgende falende project. Hoewel veel mensen binnen ICT in de overheid vaak wel voldoende opleiding genieten, is een afdeling als geheel zelden een geoliede machine. Dat kan alleen gebeuren als men de rust heeft om over meerdere jaren stapsgewijs de situatie te verbeteren en alles optimaal te laten functioneren. Maar daar valt natuurlijk geen eer aan te behalen als manager. En leg aan een minister maar eens uit dat niets doen en wachten de beste aanpak is om ervoor te zorgen dat problemen straks weg zijn.
Overigens is het management van ICT afdelingen binnen de overheid ook vaak niet opgewassen voor haar taak. Management van een ICT afdeling ziet men vaak als niets anders dan een variant op het managen van willekeurig welke andere afdeling. Helaas is dit vaak niet het geval. ICT is nog bij lange na niet een “rustig” werkveld. Ontwikkelingen in techniek en methodiek gaan nog zo snel dat structuren, vaardigheden en kennis constant aangepast moeten worden. Als je dat gaat managen als bijvoorbeeld een afdeling communicatie, dan gaan zaken mis.
Dit alles leidt tot veel achterstallig onderhoud bij de ICT afdelingen.
Deze drie probleemgebieden laten zich niet van de ene op de andere dag veranderen. Er zal hard aan gewerkt moeten worden om ervoor te zorgen dat de condities waarbinnen de ICT van de overheid moet functioneren wezenlijk verbeterd zijn. Tot die tijd blijft het fout gaan.
Het is ook heel moeilijk de politiek dit aan het verstand te krijgen. Een gemiddeld politicus snapt bijvoorbeeld wel dat je niet kunt verwachten dat de Tweede Maasvlakte binnen een jaar gerealiseerd is. Maar een grote aanpassing van een belastingsysteem moet wel binnen zo’n periode passen, toch? Dat maakt het heel moeilijk om van de symptoombestrijding af te komen.
Er is nog een lange weg te gaan vrees ik.
Conclusies Algemene Rekenkamer:
|
Reacties (83)
Ik werk zelf bij een overheids ict bedrijf en wat mij opvalt is dat veel projecten vaak gewoon mislukken door de politiek zelf.
In het geval van de belastingdienst komt het domweg door dat er elk jaar weer andere belastingsregels en wetten zijn, daardoor krijgt een ICT systeem nooit de tijd om fatsoenlijk getest en geimplementeerd te worden.
Daar zit de werkelijke kern van het ICT drama bij de overheid, het ene systeem is nog niet goed of wel ingevoerd en het moet al weer veranderd worden, meestal wordt het tussentijds ook nog wel een paar keer veranderd.
Ik werk er nu bijna 3 jaar en het ICT bedrijf bestaat zelf ongeveer 8 jaar, in die 8 jaar is er continue gereorganiseerd en veranderd doordat het ministerie waar het onder valt continue moest bezuinigen cq taakstellings wijzegingen kreeg.
In het geval van de belastingdienst komt het domweg door dat er elk jaar weer andere belastingsregels en wetten zijn, daardoor krijgt een ICT systeem nooit de tijd om fatsoenlijk getest en geimplementeerd te worden.
Maar als je weet dat de regels en wetten elk jaar weer kunnen veranderen, dan hou je daar toch rekening mee in het systeem dat je bouwt. Daar gaat het dus fout: ICT-ers die vinden dat de realiteit zich maar aan hun systeem moet aanpassen.
“Een gemiddeld politicus snapt bijvoorbeeld wel dat je niet kunt verwachten dat de Tweede Maasvlakte binnen een jaar gerealiseerd is. Maar een grote aanpassing van een belastingsysteem moet wel binnen zo’n periode passen, toch?”
Stukje eigen frustratie, Steeph? ;-)
@ronald: Dat zit grotendeels ook in de conclusies van de Rekenkamer.
@Oplawaai: In een ideale wereld zou je gelijk hebben. Maar in deze wereld moet je natuurlijk wel eerst de kans krijgen überhaupt een flexibel systeem te bouwen. Kost initieel altijd meer geld en tijd. Niemand die in zijn begroting daar NU voor wil betalen.
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat de ICT afdelingen al geluk hebben als ze de huidige wensen kunnen volgen, laat staan dat ze tijd hebben om eens rustig een toekomst vast systeem te bedenken.
@TRS: Ervaring, TRS, ervaring :-P
@Oplawaai,
Zo simpel is dat nou ook niet hoor, een systeem dat snel kan worden omgebouwd naar nieuwe regels moet nog uitgevonden worden hoor.
Zelfs ERP pakketten als SAP zijn niet zo flexibel als jij nu voorstelt.
“Maar als je weet dat de regels en wetten elk jaar weer kunnen veranderen, dan hou je daar toch rekening mee in het systeem dat je bouwt. Daar gaat het dus fout: ICT-ers die vinden dat de realiteit zich maar aan hun systeem moet aanpassen.”
Kijk, Oplawaai heeft het begrepen: die systemen moeten gewoon elke verandering probleemloos kunnen opvangen, en natuurlijk tegen geringe kosten en binnen korte doorlooptijd. Dus jongens, gewoon even dat systeem bouwen en klaar is kees. Uhm… hoeveel zou dat systeem kosten en hoelang zou de bouw duren?
@ #2 Oplawaai:
Als je de tijd en het budget niet krijgt om zo’n implementatie te verzorgen is er voor de ict’ers ook weinig te kiezen. Geldt trouwens evengoed voor ict-projecten in het bedrijfsleven, die worden evengoed geteisterd door onhaalbare deadlines en personeelstekorten.
@ Steeph (#4): Daar heb je een punt. Maar ik denk toch dat het probleem niet alleen bij de politiek ligt, maar ook voor een deel bij ICT-ers. Mijn ervaring is dat ICT-ers vaak teveel vanuit de techniek denken, en te weinig vanuit de wensen en problemen van de opdrachtgever.
Voor iedereen die specialistisch werk doet geldt dat je je eerst moet verdiepen in de vraagstelling van de opdrachtgever. Omdat de eerste vraag die een opdrachtgever stelt zelden duidelijk maakt wat hij echt wil. Communicatie is dus erg belangrijk en volgens mij zijn ICT-ers, of ICT-afdelingen en bedrijven, daar niet altijd even sterk in.
Waarbij ik wel moet aantekenen dat ik al een aantal jaren nauwelijks nog iets te maken heb met ICT-ers. Wie weet is het in die tijd veel beter geworden.
Grote infrastructuurprojecten lopen ook regelmatig uit de hand, zie bijvoorbeeld de Haagse tramtunnel of de Amsterdamse Noord-Zuid-lijn.
Ik snap echt wel dat het niet makkelijk is om een flexibel systeem te bouwen. Maar ik stoor me er wel aan als iemand zegt dat het de schuld van politici is dat zo’n systeem niet werkt, omdat die steeds de regels veranderen. Als je zo’n steem gaat bouwen dan hoor je dat van tevoren te weten voor je aan de slag gaat. En dan moet je niet achteraf klagen dat de realiteit zich niet aan je systeem aanpast.
@Oplawaai: Natuurlijk denkt en ICT vaak vanuit techniek. Dat is zijn/haar vak.
Het probleem is alleen vaak dat veel organisaties de vraag gelijk maar even doorspreken met de ICT-er.
Dat is alsof je een offerte voor een huis aanvraagt bij een tegelzetter (om maar even een foute metafoor te gebruiken).
Je hebt nog wat meer in de organisatie nodig om zaken goed op te zetten en wat verder te kijken dan je neus lang is. Maar dat valt meestal onder het kopje “overhead”.
@T: Het zou me niet verbazen als de door mij aangehaalde punten ook van toepassing zouden zijn op niet-ICT projecten binnen de overheid.
@Oplawaai,
maar wat nu als die ‘vraagstelling’ van de opdrachtgever nu elk jaar veranderd, meestal zo’n 2 weken na prinsjesdag?
Dat is de kern van het probleem, al is de vraagstelling klip en klaar, dan nog veranderd die nog wel paar keer tijdens de implementatie ervan.
Bekijk het van deze kant :
Stel jij geeft een bedrijf een uitgebreide specificatie van een flexibel vervoersmiddel om mensen te vervoeren, het bedrijf begint jouw flexibele vervoersmiddel te bouwen en halverwege kom jij op de proppen met de eis dat het vervoersmiddel ook nog eens vracht moet kunnen vervoeren.
M.A.W. je kan gewoon geen systeem bouwen dat elke mogelijke verandering kan opvangen, dat is net zo mogelijk als dat je een huis kan ontwerpen dat elke mogelijke bedenkbare hoeveelheid mensen kan bevatten.
@Oplawaai
Je kan toch niet van een ICT-er verwachten dat hij/zij precies voorziet hoe de belastingregels gaan veranderen? Wat moet de ICT-er volgens jou weten voordat hij/zij aan de slag gaat en kan hij/zij dat weten?
Oplawaai is wat ICT’ers een “typische gebruiker” noemen ;-)
@TRS, lol.
* Ai, veel ICT-ers onder de lezers *
* Tjeemig, wat een hoop ICT advertenties ineens bij google, grinnik *
Of zou Oplawaai achter die geweldige (europese) aanbestedingen van de overheid van semi-overheid zitten. Godallemachtig, als je ziet wat die soms produceren, werkelijk te gek voor woorden.
@Steeph,
ah de werkelijk reden van het falen, al die ICT-ers zitten Sargasso te lezen ipv onfaalbare systemen te bouwen.
@ Steeph: Ik heb nogal wat ervaring met specialistisch (advies)werk. Als je zulk werk doet hoor je te weten dat je na een eerste vraag niet meteen met oogkleppen op aan de slag moet gaan. Maar dat je eerst de opdrachtgever aan het handje moet nemen om de vraagstelling duidelijk te krijgen en te bekijken welke dingen hij misschien over het hoofd ziet.
@ ronald & T: Natuurlijk weet je niet van tevoren hoe de belastingregels veranderen. Maar iedereen wet wel dat ze elk jaar veranderen. Als je zo’n systeem gaat bouwen hoor je dat zeker te weten, en moet je dus niet achteraf gaan klagen over die politici. Ik geloof trouwens niet dat de systematiek van de belastingen de afgelopen tijd zo ingrijpend veranderd is. Er komen wat aftrekposten of toeslagen bij, andere verdwijnen, misschien dat er wat percentages veranderen. Maar het principe blijft hetzelfde. Is het zo moeilijk om daar van tevoren rekening mee te houden.
Vertel eens Oplawaai, welk specialistisch (advies)werk verricht jij zoal?
@Oplawaai: Maar dan moet je überhaupt eerst aan tafel zitten. En daarvoor moet iemand inzien dat jij een goede rol kunt vervullen. En dan moet daarvoor budget vrij gemaakt worden. En….
Dus waarom die stap niet overslaan en aan de “bouwers” vragen of ze dit en dat niet even snel kunnen maken….
@ TRS: Je 16 en 19 leggen de vinger precies op de goede zere plek: het enorme dedain dat ICT-ers hebben ten opzichte van “gebruikers”. Inderdaad, heel veel gebruikers snappen helemaal niks van ICT en de taak van de ICT-er is dus om ze te helpen. De ICT-er is er voor de gebruiker en niet omgekeerd.
Wat ik doe? Ik heb bijvoorbeeld veel werk gedaan op het gebied van externe veiligheid. Zegt je dat wat?
@24
je loopt om een gebouw met een herdershond?
@ Steeph: Mijn ervaring is dat je dat “verdiepende” werk vaak in de offerte-fase doet. Of dat je er dan in elk geval een aanzet voor geeft.
@Oplawaai,
ik heb me nog nooit dedain opgesteld t.o.v. een gebruiker en dat zal ik ook nooit doen.
Wat gebruikers echter wel doen is een wonder van ICT verwachten en dat wonder moet ook nog eens binnen 1 dag gerealiseerd worden en het mag ook nog eens niks kosten.
De belastingdienst werkt uitvoerig samen met de ‘jongens’ van IBM en die weten echt wel wat ze doen hoor.
@ TRS: OK, het zegt je dus niks. Nee, het gaat over risico’s van (bijvoorbeeld) vervoer, of opslag, op verwerking van gevaaarlijke stoffen voor de omgeving.
Met een herdershond om een gebouw lopen lijkt me trouwens helemaal niet zo’n beroerd werk. Zolang het een beetje lekker weer is, tenminste.
@28
wat ben jij een humorloze *** zeg.
@Oplawaai,
die woorden neem je terug als je om het voormalige paleis van Ceaucescu moet lopen ;-)
@ ronald: Als een gebruiker jou om een wonder vraagt is het jouw taak als specialist om die gebruiker te vertellen dat je dat wonder niet kan verrichten. Zo simpel is het.
uit #27: de ‘jongens’ van IBM en die weten echt wel wat ze doen hoor.
Tuurlijk weten ze wel wat, maar het blijven toch ook mensen? Ik verwacht dus netzoveel kwaliteitswerk en/of rotzooi als van ieder ander.
Ook al vind ik dat het stukken beter kan en moet bij genoemde ict-projecten, denk ik dat de ophef ook verzoorzaakt wordt omdat de overheid wat meer op de vingers wordt gekeken dan het bedrijfsleven.
Misschien is er een kenner in de zaal die kan vertellen hoeveel ict- en andere technologische projecten in die sector vertragen, mislukken of veel meer kosten dan gepland?
Mag geen excuus zijn voor de overheid om het net zo goed/slecht (of slechter) te doen, maar is wel relevant. Bij de overheid betalen we dit soort ongelukken via de belasting. Bij het bedrijfsleven wordt het doorberekend in de prijzen die we betalen.
@Oplawaai, zo simpel is dat inderdaad gezegd, niet gedaan, gebruikers hebben iets in hun hoofd en zie het er maar eens uit te krijgen.
Een collega van mij is ooit aangevallen omdat de gebruiker kwaad werd omdat de printer (die van een andere afdeling was) verhuist was en hij niet meer op zijn favoriete printer kon printen.
Ik ben op dit moment bij een klein project betrokken waarbij een x aantal dingen zijn aangevraagd door de ICT afdeling voor de netwerk infrastructuur in een nieuw gebouw, maar die dingen zijn gewoon keihard geschrapt in het bestek door diegene die over de aanbesteding van de infrastructuur gaat omdat het anders te duur zou worden (let wel, zonder overleg geschrapt en het werd ons pas duidelijk gemaakt NA oplevering).
INKOPERS! Die zijn pas erg.
@TRS, vooral als ze europees moeten aanbesteden.
Dan krijg je een aannemer die 3 onderaannemers heeft welke elke dag een vers blik polen opentrekt.
Polen? Indians!
Leuk onderonsje, TRS, ronald en oplawaai. ;) @Steeph:
Watbedoellu met “Het lukt dus nooit om de best mogelijke groep mensen bij elkaar te zetten, die zitten immers bij de commerciële ICT uitbaters.” Zozozo.Nounou.Poe.
@2 van oplawaai is kenmerkend waarom het ook niet gaat. Dat roepen alle mensen. In de ICT moet je eerst een goed ontwerp hebben en dan ga je aan de slag ( theorie ). Praktisch gezien is dat voor veel leveranciers te duur, bovendien zegt de overheid graag voor u 20 anderen.
Als dan alles vaak veranderd komt er meerwerk bij, maar belangrijker de code en het werk wordt onbetrouwbaarder. Als je dat wil opzetten zodat het altijd veranderd kan worden ben je heel veel geld kwijt. Iets wat er in eerste instantie nooit is.
Vervolgens wordt dat allemaal erg duur en kom je uit met een gammel systeem wat gezien de eisen in de helft van de tijd gebouwd kan worden als dat van te voren duidelijk was.
Dat mensen die beslissen over ICT-projecten niet weten wat het precies is en technisch betekend is fnuikend voor vele projecten en zeker veel van de overheid.
Dus Ronald is medeverantwoordelijk? Ik zeg ontslag voor Ronald.
@MP,
Oke, maar wel eerst even mijn gouden handdruk even overmaken dan he.
Drie jaar terug maakte ik mij vrolijk over de IT-puinzooi bij de Engelse IRS (belastingdienst), waarover je toen las in die engelse IT-krantjes.
Nu hebben we hetzelfde hier. (Halfjaar terug moesten wij als bedrijf de LB-aangifte 2006 opnieuw compleet aanleveren.)
maar inmiddels heeft het CDA gewaarschuwd tegen Wilders’ nogsteedsnietbestaande film, dus alles komt goed. No pasaran! Zucht.
Ik had niet verwacht dat het hier zover zou komen. Ieder tweede-kamerlid, minister en topambtenaar zou gedwongen moeten worden om naar The Trap van Curtis te kijken.
deze gouwe ouwe blijft nog wel een tijdje van toepassing denk ik
“Een man vliegt met een hete luchtballon in de rondte en komt er achter dat hij eigenlijk verdwaald is.
Hij laat de ballon wat zakken en ziet een man op de grond.
Hij laat de ballon wat verder zakken en roept: “sorry, kunt u me helpen? Ik heb mijn vriend beloofd dat ik hem een uur geleden zou treffen, maar ik weet niet waar ik ben.”
De man beneden antwoordt: “Ja, je zit in het mandje van een hete luchtballon en zweeft ongeveer 10 meter boven de grond. Je zit tussen de 40 en 42 graden noorderbreedte en tussen de 58 en 60 graden westerlengte.”
“Jij bent zeker een computerprogrammeur!”, zegt de ballonvaarder.
“Dat ben ik” zegt de man beneden. “Hoe weet je dat?”
“Nou” zegt de ballonvaarder, alles wat je me vertelt zal technisch wel kloppen, maar ik kan niets met je informatie beginnen, en het feit blijft dat ik verdwaald ben.”
De man beneden zegt: “Jij moet een manager zijn.”
“Dat ben ik inderdaad”, zegt de man in het mandje, “maar hoe weet je dat?”
“Nou,” zegt de man beneden “je weet niet waar je bent, of waar je naar toe gaat. Je hebt een belofte gedaan die je met geen mogelijkheid waar kunt maken, en je verwacht van mij dat ik je probleem oplos.
Je bevind je feitelijk in precies dezelfde positie als dat je was voordat we elkaar ontmoet hadden, maar nu is het op één of andere manier mijn schuld”.
Zutman, ik ben voor de Deense lijn. Gewoon vanaf nu elke dag een cartoon en een film totdat niemand er meer van opkijkt. Nederland levert nu steeds meer in aan vrijheid. Het mechanisme is fnuikend. Dat krijg je met die fundamentalisten in beide kampen.
Het is niet zo zwart/wit. Gebruikers zijn niet stom en niet alle IT’ers zijn eenzelvige techneuten. Gebruikers zijn soms al zo “technisch” dat ze bij de IT’er met de oplossing aankomen, niet met het probleem. Anderzijds proberen veel IT’ers nog steeds op de stoel van de gebruiker te gaan zitten.
Als dat nou het ergste probleem was. Maar dat is het niet. Veel grote systemen zijn ooit eens gemaakt en in de loop der tijd uitgebreid, aangepast, gemigreerd, hersteld, etc. etc.
Hoezo flexibele systemen? Dat houdt ook gewoon een keertje op. Vergelijk het met het bouwen van een huis. Je kunt daar met prefab, flexibele constructies etc. werken, maar dat houdt een keer op. Bovendien wordt alles complexer. Tig systemen die op elkaar zijn aangesloten.
Ook dat is nog niet eens het grootste probleem. Dat is namelijk nog steeds het HOE. Het belangrijkste is het WAT. Wat moet een systeem kunnen, wat betekent dat bovendien voor de mensen die ermee moeten werken, wat zijn juridische gevolgen. Moet er een helpdesk worden ingericht, mensen opgeleid? Alle aspecten van de COPAFIJTH.
Terug naar het WAT. Het definiëren van het WAT is lastig. En als het al wordt vastgelegd, dan is het vaak multi-interpretabel. Het is vele malen goedkoper om van te voren het WAT goed te doordenken, dan het achteraf te herstellen. Vergelijk het maar weer met een huis. Het fundament is van belang om goed te leggen. Dat begrijpt iedereen. Alleen niet in de IT. Ook wel handig te weten of de garage links of rechts van het huis moet. Ja zo banaal is het soms.
Veel projectleider willen daar echter niets van weten. Denken lijkt op niets doen en dat is niet te verkopen. “Begin maar vast” wordt er steevast geroepen. Hollen, maar ook de juiste kant op?
Dat er steeds moet worden gehold heeft te maken met de onrealistische deadlines die door het kabinet dan wel de kamer wordt opgelegd. Die schijnen ook maar niet te willen leren van het verleden.
Een ding die Steeph nog heeft vergeten te vermelden is die interne politiek in organisaties (dit geldt niet alleen voor overheidsinstanties, maar zeker ook voor grote bedrijven). Overheden zijn taakgericht, niet procesgericht of dienstgericht. Het gaat de afdelingsbaasjes niet om het bedrijfs- of klantbelang maar om het afdelings- dan wel eigenbelang. Deze ‘politiek’ resulteert soms zelfs in het elkaar tegenwerken.
Nog een, al aangehaald, probleem is de capaciteiten van intern IT-personeel. Dit heeft echter niet alleen met verdiensten te maken maar ook met de manier van beoordelen. Niet altijd zijn de kwaliteiten van mensen doorslaggevend voor de positie die zij bekleden, maar het aantal dienstjaren. Promoveren tot het incompetentieniveau heet dat.
Binnen de overheid lijkt er altijd geld en tijd om achteraf dingen te herstellen, nooit om het in een keer goed te doen.
@42
haha, was een kwestie van tijd voordat iemand ‘m zou posten, duurde nog lang vind ik.
@45
hing zon beetje bij elke koffieautomaat destijds ja haha
Ja pablow die managers hebben daar allemaal trucjes voor, van die steelse vragen. Kun je dit oplossen denk je? Hoe lang gaat het duren? etc etc. Dit rapporteren ze dan weer naar boven of naar geldschieters. Als het dan niet lukt of op tijd af is, heeft de uitvoerder het gedaan. De manager heeft ook steevast de neiging niets te willen weten van details of vakkennis te willen bezitten. Waardoor deze zelf geen enkel idee heeft of iets kan en hoe lang het duurt. Ook in de wetenschap zie ik deze trend hand op hand toenemen. De hoogleraar weet eigenlijk steeds minder van wat de aio’s of postdocs doen, maar van hen wordt wel verwacht artikelen te produceren om nieuwe projecten voor de hoogleraar binnen te halen. Het liefst in Nature of zo, waar ze dan hun naam nog even bij de auteurs zetten.
MP: “Nederland levert nu steeds meer in aan vrijheid.”
Precies. De vrijheid om bijvoorbeeld een goed functionerende belastingdienst te hebben.
Het grote gevaar is niet Wilders, of moslimfundamentalisten, maar de Haagse kongsi.
Vandaag was ik toevallig getuige van een terloopse/toevallige antiterrorisme-oefening met honden. Dat is niet prettig om mee te maken als je weet wat het zou kunnen betekenen.
Ondertussen ontploffen mijn goudbeleggingen omhoog.
Vreemde tijd. Wees waakzaam. Ik ben en blijf trouwens een trouwe stemmer.
zutman, goudbeleggingen in Nederland zijn zinloos, als het zover komt dat de wereld weer op goud vertrouwd omdat valuta waardeloos is komt ene Wouter B. vast wel met een belasting op goud hoor.
(en hopla, weer een verandering voor de belastingdienst)
moet je eens proberen in Belgie een systeem te bouwen …
weet je gelijk waarom die c in ict zit.
dat je ontwerpen moet lezen en je jezelf de ganse tijd moet afvragen wat de ontwerper met “als” bedoeld, vergelijkenderwijs of voorwaardelijk.
kleine taalverschilletjes, weken werk.
zowiezo,
documentatie enorm probleem. lees is hier ook nergens. kom je ergens binnen en dan is er niemand die je kan zeggen hoe het systeem eigenlijk werkt. soms geen idee wat je dr eigenlijk allemaal mee kan of kon. nergens wat van terug te vinden en de oorspronkelijk bouwers allang vertrokken.
bij de fiskoes nu ook.
waren er vroeg bij. dat ouwe systeem, belastbaar inkomen geloof ik, dat draait nog steeds en doet het prima. maar hoe dat werkt ?
volgens mij loopt er daar niemand meer rond die dat weet …
@ronald: Ohnee, dank aan de ABNAMRO met haar turbo’s kun je heel makkelijk speculeren op koerswinst, met als bijwerking dat eventuele verliezen automatisch gelimiteerd blijven. Morgen zou ik alles kunnen liquideren, als ik dat zou willen. Allemaal keurig aan te geven bij de belastingdienst, ik vind belasting betalen geen straf.
Als je fysiek goud of zilver in je kelder wil gaan inmetselen, dan moet je bij de HBU (dochterbedrijf van ABNAMRO) zijn. Maar dan betaal je er wel 19% BTW over.
http://www.hbu.nl/page/537
De perceptie van IT is onder niet IT’ers vaak scheef. Dat wordt veroorzaakt door het feit dat het ontwikkelen van software een tamelijk abstract proces is. Dat te ontwikkelen systeem is lastig te visualiseren en daarmee voor veel mensen zich lastig voor te stellen. De brutalen onder deze mensen gebruiken dan zinsneden als “hoe moeilijk kan het zijn?” of “het is toch geen rocket science?”. Hiermee proberen zij dan een ‘aggressieve’ (= te krap bemeten) planning af te dwingen.
De politiek moet onder druk van de publieke opinie vaak laten zien daadkrachtig te zijn. Die arme De Jager heeft zich laten charteren om dit varkentje wel eens even te wassen. Geen probleem, hij was immers succesvol IT-ondernemer. De realiteit van complexe IT-omgevingen als de belastingdienst is echter wel even van een andere orde. Een voorbeeld: ik herinner me een interessant artikel te van een IT-projectmanager die bij (semi-)overheden projecten had gerund en daarover uit de school klapte. Hij legde onder meer uit hoe werkelijk iedere competente ambtenaar die lid was van een projectteam binnen de korste keren werd aangenomen door de aannemer (Cap Gemini, Logica CMG etc etc). Zo wordt alle kennis uit de overheid weggezogen en is het voor de IT-bedrijven gemakkelijker om de overheden in een ijzeren greep te houden. Good for business! :)
Die arme belastingdienst… Enorme projecten, zeer snel veranderende requirements, planningen die onder druk van de ganse natie gehaald moeten worden, niet in staat zijn om de beste mensen in vaste dienst te hebben… Goed beschouwd is het nog een wonder dat het daar niet veel vaker verschrikkelijk mis gaat.
Zutman, er zijn er inderdaad een aantal in de regering die er een slaatje uitslaan heb ik het gevoel.
Gaan ze in Egypte een Nederlandse kinderfilm verbieden vanwege een nog niet bestaande film van Wilders. En dat is dan ook nog eens de schuld van alle Nederlanders, want die stoppen die niet bestaande film van Wilders niet.
Nou ja ik ben fatalistisch hierover geworden denk ik. Maakt het nog wat uit wat je vindt? Zoals Larie zei, de teerling is geworpen.
@Pablow, 50: Documentatie is idd een enorm probleem. Vooral bij legacy-systemen: systemen waarop die maar een paar jaren had moeten draaien, maar na 30 jaren het kernsysteem is geworden waarvan niemand meet weet wat er aangepast is door wie en wanneer.
Maar ook nieuwe systemen kennen dit euvel. Snel veranderende requirements, incompetentie en te veel focus op het hoe zorgen hiervoor.
@buleh gila, 52: Het is echter een beetje wel makkelijk om de incompetentie van overheidsinstanties als geheel af te wentelen op de externe partijen die medewerkers wegkapen. Omgekeerd gebeurt ook. Dit zijn randverschijnselen. Er valt niet te ontkennen dat “aannemers”, zoals je het noemt, niet wel varen bij al die projecten van de overheid. Zij echter zien projecten ook graag gewoon slagen. Hun naam is daar tenslotte ook aan verbonden. Bovendien doe je het nu zodanig voorkomen alsof er van voorbedacht plan sprake is: hoe kunnen we die overheid verder uitknijpen.
Wat ik heb begrepen van het drama bij de belastingdienst, is dat niet de ICT afdeling schuldig is, maar het topmanagement.
@zutman, #51: Goud is vanaf een bepaald gewicht belastingvrij. Dat noemen ze dan ‘beleggingsgoud’. Maarja, wat moet je ermee als er turbo’s zijn;-)
Wat betreft dat wegkapen van competente ambtenaren: menig overheidsinstantie (rijkswaterstaat bv) hebben er bewust voor gekozen om al het inhoudelijke werk uit te besteden (met als gevolg dat er binnen de organisatie totaal geen kennis meer is ja)
*TRS, ik ben Hoofd inkoper geweest,het is een vak wat je niet zomaar even kunt uitbesteden aan je afeling IT.
De aanschaf van systemen /IT implementatie is vaak een ellende doordat de besilssing in een manageteam valt van it’ers die alles intern wensen, een inkoper die flexibele standaardpakketten wenst en de directeur die kiest voor conservatisme.
Als gevolg een parkeerplaats vol met dure leasebakken met maatpakjongens die maanden bezig zijn “maatwerk” ( lees meerkosten) te leveren.
BAAN was een drama, Siemens was hilarisch.
De koppeling ik leer jou vissen en dan kun jij hem dat leren is té lang.
dubbel draaien oud en nieuw systeem was regelmatig noodzakelijk om enige productie te kunnen krijgen.
Als er een woedende productiechef staat kun je lullen wat je wenst hij moet materiaal hebben ongeacht wat er op je schermpje staat.
Helaas is het een noodzaak voor de meeste bedrijven, gehyped door dezelfde boys terwijl het daadwerkelijk proces eenvoudig en simpel is.
Een boer kan de was doen, makkelijker kunnen we het niet maken..
@MP: “Nou ja ik ben fatalistisch hierover geworden denk ik. Maakt het nog wat uit wat je vindt? Zoals Larie zei, de teerling is geworpen.”
Vergis je niet in de veerkracht van de mensheid. De teerling is hol van binnen.
@es een keer anoniem:
Ja eh, laagdrempelig spul die turbo’s. Werkelijk gevaarloos beleggen als je een beetje nadenkt. Dank aan de ABNAMRO, nogmaals. Alleen doen als je (wat) geld over hebt, overigens!
@zutman, #59: Beleggingsproducten die in 1 dag tientallen procenten in waarde kunnen dalen, noem ik niet gevaarloos. Aangezien met name bij goud de waarde zo snel verandert dat er doorgaans maar weinig turbos zijn die veilig dicht bij de stop-loss blijven, kickt de stop-loss doorgaans pas in als je de helft al kwijt bent.
Bij turbos beleg je met geleend geld en de stop-loss dient er dan ook vooral toe om ervoor te zorgen dat de waarde van de onderliggende beleggingen niet minder wordt dan de hoeveelheid geleend geld; de stop-loss is er om de ABN-AMRO te beschermen, niet om jou te beschermen.
Ter vergelijking: bij de goedkoopste goud turbos van vandaag kickt de stoploss pas in als je al ruim de helft van je geld kwijt bent. En als je een stop-loss raakt, kun je vaak dagen wachten tot je je centen weer terugziet in je aandelendepot. Bovendien wordt de hefboom groter naarmate de waarde van een turbo daalt – je kunt er dus sneller arm van worden dan je er rijk mee kunt worden, maar je kunt er dan ook wel razendsnel razendrijk mee worden.
Had ik mijn goud turbo longs die ik vorig voorjaar had maar gewoon gehouden, dan was ik nu ruim 10x zo vermogend geweest als vorig jaar. Nu ben ik maar 1.1x zo rijk nadat ik halverwege het jaar nog maar 40% over had. Gevaarloos, my ass, maarja het is zo’n beetje de enige manier om echt slapend rijk te worden;-)
Turbo’s zitten ergens tussen opties en aandelen in. Ik ben geen daytrader, in de praktijk pas ik maximaal 1 keer in de week iets aan aan in mijn portefeuille, en heb dat de afgelopen drie maanden enkel in goud en zilver gedaan. De aandelenbeurzen vind ik veel te dysfunctioneel cq. koersgevoelig om in te beleggen, laat staan met turbo’s.
Maar grondstoffen en metalen laten zich op dit moment prima te handelen met turbo’s. Dat ligt niet aan de turbo’s, dat ligt aan de exceptionele omstandigheden rondom grondstoffen. Ben benieuwd hoe lang de ABNAMRO dat volhoudt, zulks gedijt met goedkoop geld. Maar dat is op dit moment nog steeds ruim voorhanden. Unieke markt, heb ik nog nimmer meegemaakt.
Laat ik het zo zeggen: sinds november heb ik mijn totale investeringskapitaal meer dan verdubbeld. En ja: effectenhandel vergt zelfcontrole.
@zutman, #61: En ik heb wel eens uitgerekend hoe goedkoop geld nou moet zijn om turbos interessant te houden; zelfs met dik 10% rente zijn er nog legio zeer interessante turbo’s. Turbo’s lijken me dan ook een blijvertje.
Maargoed, we zijn afgedwaald – misschien dat iemand in het verlengde van het hoe/wat-verhaal van The liberal, #44, een verhandeling over object georienteerd (hoe) vs functioneel (wat) programmeren wil schrijven in het licht van de System Failure?;-)
Ik heb 10 kilo.
Wie biedt er meer?
YP: ingemetseld? (Toch wel zilver, toch?)
Ik heb alleen 160 gram tellurium…;)
Wow, Hemaworstje heftig op de inhoud! Wel terecht punt. Maar die stond toch ook grotendeels verwoord in de conclusies van de rekenkamer.
@52, The Liberal
Ik wilde het daar zeker niet in z’n geheel op afwentelen. Ik noemde het als een voorbeeld van een complicerende factor in de schone taak van De Jager. Jij noemt mijn voorbeeld randverschijnsel, ik denk dat bovenal de kwaliteit van de mensen die aan een project werken de kwaliteit van het systeem bepaalt.
Ik ga toch nog eens mijn best doen om dat artikel terug te vinden :)
@67, buleh gila
Kwalitatief goed personeel is natuurlijk een succesfactor voor het slagen van een project. Eens. Mijn punt is echter dat je heel veel gekwalificeerde mensen kunt verzamelen, maar als niet duidelijk wat er moet worden gemaakt, specificaties continu wijzigen en vluchtig zijn, en er onrealistische deadlines zijn die groep mensen er uiteindelijk toch niets van gaan bakken.
Kijk maar naar de duivelsdriehoek: tijd, geld en kwaliteit. Als je tijd vooropstelt (geld is meestal niet het probleem) dan gaat dat ten koste van de kwaliteit. Je kunt nu eenmaal niet een baby maken in drie maanden. Ook niet door drie moeders elk drie maanden parallel zwanger te laten zijn, of een wc’tje betegelen met 9 man. Sommige dingen kosten tijd en meer mensen is dus niet altijd een optie.
Ik haal even de Telegraaf aan. “Er heerst chaos, programma’s worden niet goed genoeg getest”, zegt een medewerker van de Belastingdienst. Dat laatste kan goed kloppen als er deadlines zijn. Testen wordt vaak gebruikt als kreukelzone. Requirements komen te laat, ontwerpen idem dito, bouw levert te laat op, maar de einddatum voor test blijft staan. Testers krijgen vaak de zwarte piet toegeschoven (het citaat bewijst het), maar de oorzaak zit hem aan de voorkant.
“De softwarepakketten zijn jarenlang op elkaar gestapeld. Omdat er geen geld is om opnieuw te bouwen, gaat hier bijna elke dag wel wat fout.” Dit is weer terug te herleiden naar die wijziging op wijziging waar ik het over had. Er is vaak geen tijd om het in een keer goed te doen, een nieuw en flexibel systeem te bouwen (sneer naar 2, Oplawaai).
“De dienst bouwt een nieuw computersysteem, maar werkt nog met zeshonderd gekoppelde programma’s.” Dit is natuurlijk vragen om problemen. 600(!) gekoppelde programma’s, die natuurlijk allemaal hun eigen gegevensopmaak hebben. Dit is vragen om problemen.
“Er moet geld komen om al die aangebouwde puistjes weg te halen en opnieuw te beginnen” Nee, het moet allemaal veel simpeler gemaakt worden. Niet regel op regel, uitzondering op uitzondering. “Keep it simple, stupid” (KISS) is volgens mij de enige manier om uit deze ellende te komen. Terug naar het begin.
@ #62 es een keer anoniem:
object georienteerd (hoe) vs functioneel (wat) programmeren
Bedoel je niet imperatief vs functioneel progammeren?
@su, #69: Ik doelde inderdaad vooral op het imperatieve aspect van de huidige OO talen, maar omdat we heden ten dage vrijwel uitsluitend OO denken en functionele talen naar mijn idee een groot deel van de problemen kunnen oplossen (en nieuwe problemen introduceren;)), riep ik maar op tot een vergelijking tussen functioneel en oo.
Het zat eraan te komen maar nou heb ik dan toch eindelijk verradend dat ik die vervelende ‘es een keer anoniem’ was die steeds vergat zijn juiste naam weer in te vullen;-)
Poehee, 66 reacties verder krijg ik nog sneren naar aanleiding van mijn #2. Desalniettemin blijf ik na al die reacties bij mijn mening dat de schuld soms wel erg makkelijk bij de opdrachtgever wordt gelegd. Neem nou die klachten dat een opdrachtgever er helemaal niks van snapt. Nee, natuurlijk snapt hij er helemaal niks van. Daarom heeft hij nou net ICT-ers nodig. Dat is je bestaansrecht als specialist. En dan hoort het bij je werk dat je die opdrachtgever in gewone-mensen-taal kan uitleggen waar je mee bezig bent en welke problemen zich daarbij voordoen. Helaas zijn er niet zo veel specialisten die dat kunnen. Dat geldt niet alleen voor ICT-ers, trouwens.
En verder krijg ik uit veel reacties het idee dat het eerder regel dan uitzondering is dat ICT projecten voor te weinig geld, met te weinig mensen en in een te korte tijd uitgevoerd moeten worden. Ik snap best dat het lastig is als een opdrachtgever, niet gehinderd door kennis, onredelijke eisen stelt. Maar als het gevolg daarvan is dat je uiteindelijk met een onuitvoerbaar project zit, dan heeft jouw bedrijf of jouw afdeling er wel voor gekozen die opdracht aan te nemen. En als dat schering en inslag is in de ICT, dan wijst dat erop dat er iets niet goed zit in die sector.
@ 72, Oplawaai: Eens. Had je misschien niet verwacht na al die sneren, maar je hebt gelijk. Communicatie tussen opdrachtgever en IT is van belang en kan echt vele malen beter. Vraag is alleen, wie is die opdrachtgever? En waarom komt die met een onuitvoerbare opdracht? Dat komt veelal wegens landelijke en bedrijfspolitiek. Ik heb meegemaakt dat de directeur (van een ZBO) een toezegging had gedaan aan de minister met als gevolg dat een half jaar lang de IT-afdeling aan het zweten en ploeteren was om met houtjes en touwtjes iets van die belofte voor elkaar te krijgen.
Ook eens dat er iets niet goed zit in de sector. Ik heb mezelf en het bedrijf waarvoor ik werk recentelijk nog de morele vraag gesteld of wij wel moeten participeren in projecten waarvan we vooraf weten dat die gaan mislukken. Probleem is dat de opdrachtgever niet opeens denkt, goh, die aannemer die wil niet, laat ik mijn project herbezien. Nee zo gaat dat niet. Wetten gaan nu eenmaal in op ene bepaalde datum en als de ene aannemer niet wil, dan wil de andere wel. Het is aan het einde van de dag ook gewoon brood.
Vaak wordt je ook gewoon ingehuurd om iets te doen. Dan heb je echt nog geen volledig overzicht van de omvang en problemen van zo’n project. Het is meestal ook niet een leverancier die betrokken is. Nee, een functioneel ontwerper van de een, een tester van de ander, de projectleider van een derde, en de bouwer een interne.
Ja, er is veel mis, en dat begint al bij de bedenkers van de opdracht.
Het probleem is dat managers niet kunnen zien of de ICT-ers wel genoeg verstand van computers en software hebben. Dat is vaak niet het geval.
ICT is een hoop gebakken lucht waar managers dol op zijn. De sector verkoopt zich op die manier goed.
@74, Pepijn: Heb je hier ervaring met IT’ers die niet voldoende verstand van hun werk hebben?
Incompetentie in overvloed in de IT-wereld. Maar incompetente mensen heb je overal. De ene metselaar is de andere niet, maar zijn die nu de oorzaak van al die uitgelopen bouwprojecten van de overheid. Nee, daar zijn andere krachten in het spel. Wederom onrealistische planning, dan wel wishfull-thinking-planningen die passen in het plaatje van de opdrachtgever, en alle andere dingen die al eerder zijn genoemd.
@allen: Hou eens op met het bashen van de individuele IT’er. De echte problemen bij falende IT-projecten zit hem veel meer in de dingen die genoemd zijn door de Algemene Rekenkamer (zie kader).
meer als knutselen is dat programmeren niet natuurlijk, je krijgt er geen vieze vingers van. grootste voordeel.
als ik vriendjes moet uitleggen wat ik doe en hoe dat werkt vergelijk ik het graag met het in en uit mekaar zetten van een motor. dan klinkt het al een stuk minder spannend. want er wordt me nog steeds tegen opgekeken. en er wordt me een parij misbruik van gemaakt.
heb zelf nooit goed begrepen waarom de verdiensten in de sector zo hoog zijn eigenlijk. dat specialistische valt in het echie reuze mee namelijk. opmerking in 74 lijkt me meer dan terecht. nog met de cusrus moeten beginnen maar al wel als specialist verhuurt worden. das eerder regel dan uitzondering volgens mij.
meest extreme geval wat ik zelf heb meegemaakt en maar heb afgeblazen toen ik al wel aangenomen was, maar me realiseerde wat ik eigenlijk moest gaan doen daar; compleet nieuw systeem ontwerpen en bouwen voor de liberale vakbond(ja die bestaat haha) in belgie(dat verklaart een hoop) in een taal die ik nog niet gezien had en vervolgens hun ict afdeling opleiden in dezelfde taal. visual lansa in dit geval.
toen ik daar later in de auto met de tussenhandelaar over sprak werd ik echt voor gek verklaard. waarom ik dat nou had afgeblazen. ik was al binnen. hij bedoelde vooral zichzelf geloof ik.
volgens mij zouden de salarissen naar het nivo van de bouwvakker moeten gaan. timmerman, metselaar, tegelzetter. niks mis met ambachts werk. kosten worden dan stukken realistischer.
trek een nerd een raar pakkie en een stropdas aan en hij gaat zich raar gedragen …
@pablowo dan breek ik toch een lans voor de nerd, die semi-eerlijke. Je moet de aftershavestrooier hebben met zijn stropdas, dat is het vullis.
@mescaline
liep bij een klant eens richting rookhok, werd ik een stukje vergezeld door gehate afdelingsmanager. 100% match.
altijd net te blij, altijd net er naast, ene open deur na de andere.
“zo, ga je de lucht hier weer verpesten pablow ?”
“Ik heb daar sigaretten voor nodig inderdaad…”
echt nooit meer last gehad van die man
:D
5 jaar geleden ging het minder goed in de IT. Veel ontslagen. Is goed geweest voor de branche. De rotte appels verdwenen. Nu zijn het weer hoogtijdagen. IT’ers zijn niet aan te slepen. En hoewel er veel beginners bij zitten, hebben de meesten tegenwoordig een gedegen IT-opleiding genoten, dan wel dusdanig wat tussen hun oren zitten dat opdrachtgevers ze graag willen aannemen.
Is al het werk binnen de IT moeilijk. Nee. Requirements opstellen is niet moeilijk. Code krassen (software schrijven) ook niet. Uiteindelijk is alles een trucje. Fiscaal jurist, lasser, verwarmingsmonteur. Vast niet moeilijk voor diegene die het werk doen.
IT is ook niet moeilijk. Waarom zitten er dan toch nog vaak zoveel fouten in de software? Waarover waren we op deze blog ook al weer aan het discussiëren?
@80 IT == metaalbewerking. NIET: lassen, juristen of een nota schrijven. Of ja, alles wel, bij mekaar. Dat is het probleem, en het zit vooral hoog, bij de besprekers.
@75, The liberal:
IT-er of ICT-er weten wel iets van computers, en dat is handig om software te laten installeren of om gebruikers te helpen. Voor ontwikkeling heb je aanzienlijk meer kennis nodig. Ieder bedrijf dat een aatal leasebakken van jongens in maatpakken op het parkeerterrein heeft staan moet een andere informatiseerder zoeken. Eentje met programmeurs en systeembeheerders. Echte programmeurs, die weten wat ze doen.
wanneer ga je je investering terug verdienen ?
is het in die tijd niet allemaal allang achterhaald ?
als je ergens komt en je hoort dat ze de concurrentie met google aan willen gaan
tjah …