Staatsopvoeding

OPINIE - Er was weer eens #ophef (er werden Kamervragen over gesteld, jawel), over een oproep van minister Ingrid van Engelshoven aan speelgoedfabrikanten, om eens kritisch te kijken naar het eventueel seksistische karakter van hun producten. Volgens de minister leiden genderstereotypen ertoe dat de persoonlijke en professionele ontwikkeling van vooral vrouwen wordt gehinderd.

Hokje

Nou ben ik het met dat laatste maar ten dele eens. Want ook jongens en mannen worden in een hokje geduwd. Wie huisman wil zijn, wordt uitgelachen, of op zijn minst meewarig bezien. Een jongetje dat een jurk aan wil of met poppen spelen idem dito. Voetballers kunnen nog steeds niet uit de kast komen. Dat gezegd hebbende; het is tot nu toe inderdaad wel het vrouwvolk dat nog het meest last heeft van de huidige normen.

Staatsopvoeding

Uiteraard ging de social media-horde weer helemaal los, compleet voorbijgaand aan wat de minister nou eigenlijk zegt (het was maar een suggestie, for fuck sake!), en al helemaal aan de bedoeling erachter. “Mijn dochter mag niet meer met autootjes spelen! Betutteling! Nee, staatsopvoeding! Mijn zoon kreeg een babypop en keek er nooit naar om (dat bewijst blijkbaar iets).” En het meest aangehaalde en tegelijk het absurdste argument: “Het is wetenschappelijk bewezen dat mannen en vrouwen andere interesses hebben, en daar is niets mis mee!”

Onmogelijk

Nou is dat gewoon niet waar, want dat is onmogelijk te bewijzen. We kunnen niet weten hoeveel van ons gedrag te wijten is aan aanleg, en hoeveel aan opvoeding en omgeving. Vanaf het moment van geboorte worden we geïndoctrineerd door onze omgeving. Dat is niet erg, sterker nog, dat is hoe we leren ons in de wereld te bewegen. Maar we geven wel nog altijd heel erg het traditionele rollenpatroon door. En dat is moeilijk te doorbreken. Maar echt heel moeilijk. Ouders die hun kinderen die onzin willen besparen, worden geconfronteerd met sociale conventies.

Nou én?

Nog steeds zullen veel mensen denken; nou én? Die mensen moeten onderstaande documentaire echt even kijken. Het blijkt dat 7-jarige kinderen al hele duidelijke ideeën hebben over hoe jongens en meisjes zich moeten gedragen. Meisjes onderschatten zichzelf en vinden het vooral belangrijk om mooi gevonden te worden. Jongens kunnen hun emoties niet goed uiten (behalve boosheid, ze hebben zelfs meer woorden om dat te beschrijven), en worden nog altijd gezien als beschermer van de vrouw en kostwinner. 7 jaar hè!

Staatsopvoeding ammehoela. We indoctrineren onze kinderen helemaal zelf. En dat is niet alleen schadelijk voor de man-vrouwverhoudingen, maar ook voor kinderen die niet direct in het traditionele man- of vrouwhokje passen. Dat rollenpatroon is per definitie beperkend.

Vrije keuze

Gaat minder gender-gericht speelgoed daar direct iets aan veranderen? Nee natuurlijk niet. Cultuurverandering gaat heel langzaam. Maar het weghalen van onderscheid tussen jongens- en meisjesspeelgoed is een goed begin. Daarmee wordt niemand iets opgelegd of verboden. Integendeel, de keuze wordt juist vrijer gemaakt.

Je kunt lullen wat je wilt, maar we hebben blijkbaar nog altijd een vrouwenquotum nodig om de verhoudingen een beetje gelijk te trekken. Terwijl vrouwen er echt niet op zitten te wachten om excuustruus te zijn, maar vanzelf gaat het gewoon niet. Het traditionele rollenpatroon blijkt ontzettend hardnekkig. Dus ik vind het een goede zaak, als we onze kinderen daar eens wat minder aan zouden onderwerpen. Jong geleerd is oud gedaan.