Spelletjes spelen met de koningin

Het grote gezelschapsspel van informeren en formeren is weer begonnen. De nieuwe Tweede Kamerleden zijn gekozen. Zij beginnen op woensdag 29 november. Voordat zij ook maar een woord hebben kunnen zeggen, begint het zoeken naar een nieuwe regering. Aangezien de meeste partijen met zichzelf bezig zijn en niemand vlak na de verkiezingen de rol van de koningin ter discussie wenst te stellen, blijft het potje dammen met Beatrix gewoon doorgaan.

Bea benoemt straks een informateur, een sjiek woord voor iemand die gaat babbelen met alle partijen. Deze keer wordt het eerst een soort van scout, die kleine vuurtjes moet gaan stoken om te kijken wat blijft branden. Vervolgens komt er een akela, die echte gesprekken moet gaan voeren. Het is allemaal van een nietszeggende treurigheid, want er komt geen democratie verder aan te pas: de koningin is zelf benoemd, daarna benoemt zij iemand anders, waarna de onbenoemde koningin weer de formateur benoemd.

De formateur is de nieuwe minister-president van Nederland. Deze gaat aan de slag met de verhaaltjes en de poppetjes. Maar de poppetjes zijn altijd het minst belangrijk, wordt dan gezegd. Nou, ik weet niet wat u zich nog herinnert van de laatste jaren, maar ik begin daar aan te twijfelen. De brokkenpiloten die de huidige minister-president, onder het mom van eigen verantwoordelijkheid van de partijen zelf, heeft opgenomen in zijn kabinet: kunnen we deze niet nog even door de Tweede Kamer aan de tand laten voelen?

Maar goed, dat gebeurt niet. Het wordt namelijk afgerond met nog een keer een spelletje spelen bij de koningin. Op het bordes van Huize ten Bosch krijgen we over weet ik veel hoeveel maanden, de uitslag van het meest schimmige gezelsschapspel van Nederland te zien. Wordt het niet eens tijd dat we in Nederland anders met de vorming van een regering omgaan, met een duidelijke rol van het parlement?