ELDERS - In Oekraïne vechten huurlingen uit diverse Europese landen.
Afgelopen zomer schreef ik over Serviërs die meevochten met de separatisten in het oosten van Oekraïene. De “Volksrepubliek Donetsk” had daarvoor net een speciaal gezantschap geopend in Belgrado. Uit Donetsk rapporteerde het Servische bataljon Jovan Sevic overwinningen op het Oekraïense leger. Het bataljon is vernoemd naar een 18e eeuwse cavaleriecommandant uit Servië die de Russen trouw zwoer bij het vestigen van een autonome provincie in de regio Donetsk onder de naam Slavo-Serbia. De historische banden tussen Rusland en Servië worden in patriottische kringen in het Balkanland nog steeds gekoesterd. De Servische premier Vucic verzocht zijn landgenoten deze zomer dringend om naar huis te komen, want “Servië is geen partij in dit conflict”.
Het is niet duidelijk of zijn oproep gehoor heeft gevonden, maar veel nationalistische Serviërs zullen het niet met hem eens zijn. En dat geldt voor meer mensen uit de regio. Vorige week riep de Kroatische regering net als Vucic landgenoten die in Oekraïne vechten op om naar huis te komen. Het gaat om Kroaten die zich hebben aangesloten bij het extreem-rechtse Azov Bataljon dat de separatisten bevecht in het zuiden van het land.
Volgens dit bericht gaat het om enige tientallen Kroaten die in het Azov Bataljon van de “Rechtse Sector” meevechten naast Scandinaviërs, Ieren, Italianen en Grieken. Sommige Kroaten verhullen hun motieven niet: “we willen tegen de Serviërs vechten.” Denis Šeler, een bekende uit het extreemrechtse milieu in Zagreb, ziet Oekraïne als het laatste bolwerk van christelijk rechts in Europa. Hij vecht tegen drie vijanden: Rusland, de EU en de VS. De Kroaten worden gerekruteerd door Gaston Besson, een Franse huurling en veteraan uit de Joegoslavische burgeroorlog. In totaal vechten er zo’n 300-600 vrijwilligers mee in dit bataljon.
De Russen, die vanaf het begin van het conflict beschuldigd zijn van inmenging, geven hoog op over de buitenlandse “neo-fascisten” die meevechten aan de kant van de Oekraïense strijdkrachten. In de Russische media staan foto’s van Azov-strijders met het portret van Hitler in de hand. Dat deze propaganda niet geheel bezijden waarheid is valt ook in westerse media te lezen. De Britse Telegraph schreef deze zomer over het Azov Bataljon en zijn commandant Biletsky. Hij is de leider van een extreemrechtse organisatie, de Sociale Nationale Bond. De missie van deze club liegt er niet om: “in deze kritieke periode is het de historische missie van onze natie om het blanke ras te leiden in een kruistocht om te kunnen overleven, een kruistocht tegen door semieten aangevoerde ‘Untermenschen'”. Op de vlag van het Azov Bataljon figureert het nazi-teken de ‘wolfshaak’. Een van de soldaten uit openlijk zijn bewondering voor Hitler en vindt de Holocaust nogal overdreven. Ook de voormalige Zweedse militair Mikael Skillt bekent zich openlijk tot het neonazisme. Hij was ook actief in de extreemrechtse partij “Zweden Democraten”. Als hij uitgevochten is wil hij zich als expert aanbieden bij president Assad van Syrië. De Oekraïense regering is nogal laconiek over de inzet van deze weirdo’s. Een adviseur van de minister van Binnenlandse Zaken zei dat iedereen die de wapens opneemt voor het vaderland een held is. “Politieke inzichten behoren tot het privé domein.”
In de meeste Europese landen is de deelname van deze huurlingen aan de oorlog in Oekraïne geen punt van discussie. Syriëgangers eisen alle aandacht op. Die zijn er ook op de Balkan, bijvoorbeeld in Bosnië. Maar voor Kroatië en Servië is Oekraïne dichterbij, niet zozeer geografisch, als wel politiek en cultureel gezien de aard van het conflict. De toch al broze verhoudingen op de Balkan kunnen eenvoudig verstoord worden door kleine groepjes nationalistische extremisten. De zondag j.l. aangetreden nieuwe Kroatische president Kolinda Grabar Kitarovic wil natuurlijk graag in alle rust kennis gaan maken in de buurlanden. En de handelsbetrekkingen met Moskou, toch al lastig genoeg vanwege de EU-sancties, wil Zagreb ook liefst zo soepel mogelijk laten verlopen. Minister van Buitenlandse Zaken Vesna Pusic probeerde dan ook op voorhand mogelijke onrust in te dammen door te verzekeren dat er alleen een paar Kroaten in het officiële Oekraïense leger meevechten. Ze reageerde hiermee op Russische beschuldigingen dat Kroatië illegale strijders zomaar liet gaan. Minister van Justitie Orsat Miljenic verwees naar de hulp die Kroatië in de jaren negentig van buitenlandse vrijwilligers heeft gehad in de oorlog met de voormalige Joegoslavische Republiek. “Ik kan Kroaten nu niet verbieden iets dergelijks te doen.” En over straf wil hij het helemaal niet hebben. Kroatië is een van de weinige landen in de regio die vreemde krijgsdienst niet verbieden. Miljenic vindt meevechten in een lokaal conflict iets heel anders dan meevechten met terroristen die het gemunt hebben op de Westerse beschaving.
In Bosnië woedt nog steeds een debat over wapenleveranties aan Oekraïne. Bosnisch-Serviërs, die hopen op steun van Poetin, zijn er natuurlijk tegen dat hun kameraden door kogels afkomstig uit hun eigen land om het leven kunnen komen. Het tripartite presidentschap acht de levering van munitie aan Oekraïne niet in het belang van het land. Verantwoordelijk minister voor buitenlandse handel Tucic, die al toestemming had gegeven, is afgetreden en de betrokken munitiefabriek die een order van 5 miljoen aan zijn neus voorbij ziet gaan heeft juridische stappen aangekondigd.
Reacties (10)
???
Dat lijkt me wel heel veel. Hoe kom je bij dat getal? Je Wikipedia-bron noemt 600 als de totale grootte van het Azov-bataljon, maar dat zullen voornamelijk Oekraïners zijn.
@1: Dat klopt inderdaad niet. Het aantal van 600 slaat op het totaal aantal vrijwilligers in het bataljon (heb ik aangepast). Hier wordt dat totaal aantal overigens geschat op 300. Het aantal vreemdelingen is moeilijk te achterhalen. Ook in andere delen van de Oekraïense strijdkrachten vechten vreemdelingen mee, zoals blijkt uit dit bericht. Verdere steun aan het leger, ook vanuit het buitenland is hier geïnventariseerd.
Tja, wat de moslim fundi’s zijn voor de islam, zijn de orthodoxen voor het christelijke geloof, en daar zit ook precies het hele probleem, het westen snapt dat niet.
@3: Kennelijk snap jij niet wat Orthodoxen zijn; dat was het oorspronkelijke Christelijke geloof. Na een machtsstrijd tussen Rome en Constantinopel heeft de Westerse kerk zich in 1054 van de Oosterse afgesplitst en is de Westerse kerk onder de noemer Katholiek verder gegaan. Heeft niets met fundamentalisme te maken.
@3: Hoe bedoel je orthodoxen hier? Kroaten zijn (in grote meerderheid) katholiek, (etnische) Serviërs zijn (vooral) Oosters orthodox. Overigens betwijfel ik of degenen die gaan meevechten in Oekraïne streng gelovig zijn, een enkele reliegekkie in het Russian Orthodox Army uitgezonderd. Op zich trouwens leuk dat tweeluik over Serviërs en Kroaten, maar ik mis toch wel een stukje over de vermoedelijk (veel) grotere groepen Tsjetjenen, Abchaziërs, Osseten en vooral Russen die meevechten.
@5: De buitenlandse hulp voor de separatisten is ongetwijfeld groter dan die aan de kant van het regeringsleger. Daarbij komt dat de Russen oorlogstuig meenemen en dat is voor Kroaten of Zweden een stuk lastiger.
Wat ik verontrustend vind is dat elk conflict, ook als het weer rustiger wordt, groepen losgeraakte strijders oplevert die elders emplooi zoeken. Of eenvoudig weer te rekruteren zijn door beroepsronselaars. Hebben de terroristenbestrijders hier voldoende aandacht voor?
@6: Men verwacht allicht dat deze groepen geen problemen gaan vormen in de EU (en waar het de Serviërs en Kroaten betreft is dat niet onwaarschijnlijk, het zijn immers echt te kleine groepen om ergens een balans te doen doorslaan). Ze zullen zich waarschijnlijk niet laten inhuren door IS en dergelijken en dus nooit tegen “ons” vechten.
En waar het de Russen/Kaukasiërs betreft, het zou me niet verbazen dat als in Oekraïne onverwacht de vrede uitbreekt, het Kremlin wel een nieuw conflict weet als bestemming voor daar overbodig geworden huurlingen. Desgewenst kan altijd weer geweld aangestookt worden in Georgië, Azerbeidzjan, of als Poetin in een avontuurlijke bui is, Kazachstan of de Baltische staten. Of anders zet ie de Tsjetsjenen op het vliegtuig richting Assad, die kan zo’n kado vast waarderen.
De oprichting van een gezamenlijke brigade door Polen, Litouwen en Oekraïne van 4500 man is ook een interessante ontwikkeling. De gezamenlijke brigade, LITPOLUKRBRIG, wordt gestationeerd in Lublin en gekenschetst als een vredesmacht zonder zware wapens.
@1 tm @8 aha. jaja. heeft iemand zin om te gaan kijken in de oekraine of t allemaal echt zo erg is?
@4: Ik weet genoeg van de orthodoxen dat ze allemaal hun eigen ‘paus’ hebben en dat ze niet 1 overkoepelende leider hebben die de zaak bij elkaar kan houden waardoor een Russische Orthodoxe niks van een Oekraïense orthodoxe moet hebben.
Het zelfde geld voor de moslim fundamentalisten, die lopen ook allemaal achter hun sjeik of imam aan.
Dat is het grote verschil tussen de geloven en dat maakt waarom er zo vaak ruzie tussen de diverse leerstromen is.