Obama krijgt waarschijnlijk zijn tweede termijn, maar met veel liefde zal het niet gaan. In plaats van de enthousiaste meute die in 2008 stond te popelen om de nieuwe belofte in het Witte Huis te krijgen, moet Obama vechten voor iedere stem. Daarna zal hij vier jaar lang in de loopgraven moeten doorbrengen om zijn hervormingen uit zijn eerste termijn veilig te stellen.
Mitt Romney is Obama’s grootste bedreiging. Niet om waar Romney voor staat – dat kan namelijk iedere dag veranderen – maar omdat het enthousiasme voor Obama zelf zó enorm laag is dat steeds meer mensen een keuze tussen Obama en Romney zien als een keuze tussen lood of oud ijzer. Gedesillusioneerde Democraten zullen in een strijd tussen Romney en Obama thuis blijven of uit boosheid misschien zelfs op Romney stemmen. Het is precies dat sentiment dat Team Romney wil voeden door politiek in het midden te blijven en de verschillen tussen hem en Obama te minimaliseren.
Team Romney ondertussen vaart een gevaarlijke koers. Romney mag niet te ver afdrijven van Obama, maar ook weer niet te veel naar links overhellen om onacceptabel te zijn voor de rechtse kiezers in de Republikeinse voorverkiezingen. Maar als hij slaagt in die spagaat en hij wordt de kandidaat, dan wordt Obama gedwongen zelf naar links te gaan bewegen om het broodnodige ideologische contrast met zijn opponent te creëren. Er moet immers wat te kiezen zijn. Het gevaar is duidelijk: schuift Obama te veel op naar links, dan wordt Romney vanzelf aantrekkelijker als de veilige kandidaat van het midden. En daar, in het electorale midden, worden de verkiezingen gewonnen.
Zie hier waarom Obama in de campagne veel liever een rechtse extremist als Rick Perry als opponent heeft. Als het aan Obama ligt worden de verkiezingen van 2012 dus al beslist tijdens de Republikeinse primaries.
Contrast
Het soort opponent dat Obama wil is daarmee duidelijk. Wat hij inhoudelijk tijdens de verkiezingscampagne zal proberen te vermijden is een referendum over vier jaar Obama. Want qua gerealiseerde, populaire hervormingen heeft Obama niet bepaald een sterk CV voor zo’n referendum. Ja, hij heeft voor een Democratische president in zijn eerste termijn veel bereikt, meer dan bijvoorbeeld Bill Clinton. Maar voor iemand die zo geweldig kan communiceren met mensen is het verrassend hoe Obama er de afgelopen 3,5 jaar niet in geslaagd is duidelijk te maken waarom zijn hervormingen goed zijn voor het land en de mensen.
Zijn tegenstanders hebben vervolgens die braakliggende ruimte gepakt om zijn hervormingen negatief te framen. Obama heeft dus qua beleid veel bereikt, maar zijn tegenstanders hebben de veel belangrijkere perceptie gekaapt en ingekleurd. Hierdoor kan het gebeuren dat de door een grote meerderheid van Amerikanen verlangde hervorming van het zorgverzekeringsstelsel nu in peilingen negatief beoordeeld wordt.
Niet dat de Republikeinen een beter voorstel hebben – verre van dat zelfs – maar ze zijn er in ieder geval in geslaagd Obama’s meest belangrijke en in het oog springende hervorming af te kraken. En dat heeft gevolgen, want Obama kan zich nu nauwelijks beroepen op belangrijke – en vooral populaire – successen in de binnenlandse politiek.
Het gevolg: neem peilingen als Obama versus een generieke Republikein. Dus niet één van de bestaande Republikeinse kandidaten, maar gewoon een anonieme Republikeinse kandidaat. Dan komt Obama er al maanden peiling na peiling bijzonder slecht vanaf, zoals ook blijkt uit deze meest recente ‘Obama versus “generic” Republican candidate’ van CBS News. (Zie trouwens ook nog even de cijfers onderaan het hierboven gelinkte bericht om te zien hoe smal de marge tussen Obama en Romney is.)
Wie saai praat, wordt als saai beoordeeld
Het zijn zure druiven voor Obama. Hij is de Democratische president die één van de grootste wensen van de Democraten sinds de Tweede Wereldoorlog voor elkaar gebokst heeft, namelijk een hervorming van het complete Amerikaanse zorgverzekeringsstelsel. Maar omdat deze getalenteerde communicator ervoor gekozen heeft zijn hele eerste termijn de oersaaie professor uit te hangen in plaats van zijn successen te verkopen, wordt het in november een ware fotofinish.
Eentje die hij waarschijnlijk wel wint omdat hij straks de grotere campagnekas heeft waardoor hij de Republikeinen steeds een stapje voor zal zijn. Net als in 2008 zal hij zijn tegenstander dwingen geld uit te geven in meer staten dan die tegenstander wil. Maar een prettige campagne wordt het niet. En dan moet Obama ook nog maar hopen dat zijn partijkornuiten in ieder geval de Senaat behouden. De kans dat hij vier jaar te maken krijgen met een uiterst vijandig Republikeins Congres is heel groot.
Zoals Sisyfus zal Obama vermoedelijk weinig lol beleven aan die komende vier jaar in dat Witte Huis.
Reacties (15)
Aan de penicilline dan maar …
?
misschien bedoel je een kuur tegen syfilis?
Sisyfus was de koning van Korinthe die voor straf een steen tegen een berg op moest rollen en als hij bijna boven was was het laatste stukje net teveel, rolde het ding naar beneden en kon hij opnieuw beginnen. Helpen geen antibiotica tegen. Voor zover bekend (die hadden ze toen nog niet).
Hmm … in dat geval zal het verdedigen van mijn proefschrift over Camus geen makkie worden.
Ehhh… dit stuk rammelt. Obama heeft ’t moeilijk niet vanwege z’n gebrek aan binnenlandse successen, maar omdat-ie in 2008 de verkeerde economische adviseurs heeft gekozen (teveel ‘centrum’-rechts), en mede daardoor in 2009/2010 de verkeerde keuze heeft gemaakt met z’n ‘stimulus’-plan: te weinig stimulans ten tijde van de crisis, en in de verkiezingsaanloop een druk op het BBP. Gevolg: de VS blijft net buiten recessie, maar ook niet veel meer dan dat. Gevolg daarvan: blijvend hoge werkloosheid. It’s the jobs, stupid.
Ander puntje: d’r is geen werk gemaakt van het aanpakken van de grootste mistanden op wall street (ongetwijfeld op aanraden van z’n economische staf), wat ook niet OK is voor de beeldvorming.
En het grootste probleem van obama is niet dat-ie de ‘oersaaie professor’ uithangt, maar dat-ie teveel uitgaat van ‘bipartisanism’, ook daar waar het niet aanwezig is. Hij had d’r veel meer uit kunnen slepen, als-ie niet bij voorbaat al belangrijke concessies had weggegeven.
Obama krijgt waarschijnlijk zijn tweede termijn…
…wordt het in november een ware fotofinish
…Eentje die hij waarschijnlijk wel wint
Nu nog de lotto voorspellen en je bent binnen.
Vuilnisman, kan deze empty suit ook nog mee?
Volgens mij wordt hier Sisyphus-arbeid verward met een Pyrrhus-overwinning.
niet te verwarren met phtirus (pubis) ofwel platjes. (zie @1 ,2)
Noch met het Human Immunodeficiency Pyrrus, neem ik aan?
Change? Welke change?
Als Obama iets heeft bewerkstelligd,
dan is het wel het gevoel dat het geen bal uitmaakt op wie je stemt.
Die kreet is inmiddels over zijn houdbaarheidsdatum heen
Mag toch hopen dat we dat gechange niet weer al die tijd hoeven aan te horen,er zijn al genoeg dooddoeners.
Dus niet één van de bestaande Republikeinse kandidaten, maar gewoon een anonieme Republikeinse kandidaat. Dan komt Obama er al maanden peiling na peiling bijzonder slecht vanaf
Dit is een beetje duh. In de VS worden campagnes en dus ook stemgedrag nu eenmaal negatief ingevuld. Je stemt voor kandidaat A omdat kandidaat B dit heeft gezegd, zus erover denkt of dat verleden heeft. Een anonieme kandidaat heeft dan al het voordeel geen negatieve bagage te hebben. Let wel, zodra we het hebben over een onbekende (maar wel echte) kandidaat, wordt hem die onbekendheid (en daarmee in kiezersperceptie onbetrouwbaarheid) natuurlijk meteen aangewreven en is de voorsprong verdwenen.
Ik betwijfel of dat ergens op slaat (het is wel een vergezocht waardeoordeel over de Amerikaanse politiek).
Met 10% werkloosheid willen mensen *iets anders*, maar niet in de vorm van miljonairs die zeggen dat armen zich niet zo moeten aanstellen of gouverneurs die bidden voor regen.
Ja, ik denk dat respondenten bij een ‘generieke’ kandidaat onbewust toch snel denken aan een republikein van het soort dat het best in hun straatje past.
Generic Republican for president!
Misschien kan Obama nog een oorlog met Pakistan uitlokken. Misschien kan hij zo zijn herverkiezing veiligstellen.
De gehele bevolking verplichten zich bij particuliere verzekeraars zich te verzekeren, dat wordt tegenwoordig een hervorming genoemd. Oftewel: een prijsgarantie voor het verzekeringskartel, dat is wat er over is van ‘links’.