Jack de Vries, de voorzitter van de jury, bouwt de spanning langzaam op. Wie krijgt de prijs voor de beste Provinciale Staten-campagne? De Vries zegt dat de winnaar een consistente boodschap vertelde, de toon aangaf in in alle provincies en op alle media vertegenwoordigd was. Kortom de prijs gaat naar de PVV.
De Vries draait zich om en een blonde gestalte loopt vanuit de coulissen het podium op. Een schok gaat door de zaal: “Is het hem echt?” Hoor je het publiek denken. En dan staat hij daar opeens. Op krap twee meter van de voorste rij: Geert Wilders himself. Hier midden in Amsterdam, voor 200 linksige studenten, journalisten en politieke junkies.
“Dat ik nog eens hier op de grachtengordel zou komen”, grapt Wilders zelfverzekerd. Een man in het publiek roept “Boeh!”. Wilders werpt hem een geamuseerde blik toe. Lennart Booij van campagneburo BKB praat een paar minuten met Wilders over zijn campagne en de prijs. Dan is het de beurt aan de zaal om vragen te stellen.
Sinterklaas
Het is alsof de mensen in de zaal collectief zijn veranderd in basisschoolleerlingen die oog in oog staan met Sinterklaas. Te geschokt over het onverwachte bezoek, te verward om geordend te denken. In dit publiek zit zeker geen PVV-aanhang, maar men weet zich geen raad met fysieke aanwezigheid van de man die de Nederlandse naoorlogse politiek als geen ander heeft gepolariseerd.
Na een enkel moment van twijfel staat er dan toch iemand op. Zijn vraag gaat not bene over een stel runderen. Over schotse hooglanders die van Geert Wilders blijkbaar op een of ander weiland wel of niet zouden mogen grazen.
Een ander lukt het wel een goede vraag te stellen, complimenteert ook Wilders, namelijk over de Arabische Revolutie. Hoe past die seculiere Arabische vrijheidsstrijd in het ideologische denkkader van Wilders. De PVV-voorman verklaart het Midden-Oosten toch alleen in religieuze termen? “Als mensen in Egypte en Libië streven naar democratie en vrijheid, dan juich ik dat toe,” zegt Wilders. “Maar daarmee is er nog geen democratie ontstaan.” Hij citeert een Amerikaans onderzoek en stelt: “Tachtig procent van de Egyptenaren vindt dat overspelige vrouwen moet worden gestenigd. Dat zijn enorme aantallen. En dat zijn niet alleen islamisten. Ik ben blij dat de dictators van het toneel verdwijnen, maar ik maak me grote zorgen over wat er voor in de plaats komt.”
Wilders praat rustig en beheerst. Geen grote woorden. Geen hatelijke uitvallen. Organisator Lennart Booij vraagt of hij vaker langs wil komen. Jazeker zegt Wilders, hij komt graag discussiëren in de linkse grachtengordel. Dan verdwijnt hij zo snel als hij is gekomen. Terwijl Wilders wegloopt krijgt klinkt er zelfs applaus.
Verwarring
Een minuut of tien is hij binnen geweest, maar het korte bezoek domineert de gesprekken in de wandelgangen de rest van de nacht. Erik van Bruggen, die samen met Lennart Booij ooit PvdA-voorzitter wilde worden en eind jaren 90 het BKB-campagneburo oprichtte, staat urenlang te praten met vrienden en collega’s. Hij moet zich verantwoorden voor de keus om Wilders hier een podium te geven. Op twitter gaat het de dag erna nog even door: “Dit was beste campagne, op andere plekken moet het gaan over inhoud,” schrijft Van Bruggen.
Dat Wilders de prijs persoonlijk in ontvangst kwam nemen, was voor de organisatoren ook een verrassing. Naar eigen zeggen zei hij pas een uur van te voren definitief toe.
Reacties (2)
82% zelfs, en niet alleen overspelige vrouwen, maar adulterers. Wat uit het Pew onderzoek vooral blijkt, is dat veel mensen daar voor harder straffen zijn.
Gek, dat ie nooit citeert uit het onderzoek van Pew, waaruit blijkt, dat een meerderheid van de mensen in islamitische landen voor democratie is, en dat de meeste mensen / moslims in die landen net zo bezorgd zijn over het islamitische extremisme als iedereen anders.
En de moslims in Libanon, Turkije en Indonesië zijn slechte moslims, want van hen is maar een kleine minderheid voor harde straffen. Zou het toeval zijn, dat dat de meest democratische islamitische landen zijn, of doen we er beter aan de democratiseringsbewegingen volmondig te steunen, in plaats van angstig in een hoekje te gaan zitten jammeren, dat we ons daar grote zorgen over maken.
oke genoeg is genoeg het is tijd voor wilders om aan een tweede carriere te beginnen. Buiten de politiek welteverstaan
dan hebben we allemaal rust van wilders