ACHTERGROND - Kort na de presentatie van de kwartaalcijfers van Shell maakte de hoogste baas van Shell Nigeria, Mutiu Sunmonu, bekend dat het bedrijf zich zal terugtrekken uit de Nigerdelta. Sabotage en diefstal maken de oliewinning in dat gebied tot een verliesgevende activiteit. De makkelijk winbare, winstgevende olie is op.
In januari 2013 werd Shell Nigeria door een Nederlandse rechter veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding aan een Nigeriaanse boer. De olielekkages op het land van de boer werden veroorzaakt door sabotage, maar de rechter vond dat Shell Nigeria de zorgplicht had geschonden en nalatigheid verweten kon worden. Het moederbedrijf Shell werd vrijgesproken.
Afgelopen week maakte dat moederbedrijf bekend dat de winst over het tweede kwartaal slechts 2,4 miljard dollar bedroeg. Het tweede kwartaal van 2012 bracht nog 6 miljard dollar winst in het laatje.
De winst werd vooral gedrukt door een afboeking van 1,8 miljard dollar op de waarde van schaliegasreserves in de VS. De afboeking werd gedaan op grond van ‘de meest recente inzichten uit de resultaten van exploratie- en evaluatieboringen en productiegegevens,’ aldus het concern. Kennelijk zijn de schaliegasreserves in het verleden veel te rooskleurig ingeschat.
Een tweede oorzaak van de winstdaling is de lagere productie van olie- en gas. Die daalt al jaren. Het afgelopen jaar is met name de productie in Nigeria gedaald door sabotage en diefstal, terwijl de kosten van exploratie en oliewinning in Nigeria sterk zijn gestegen. Shell-topman Peter Voser zei in een toelichting: ‘Hogere kosten, exploratiekosten en andere uitdagingen in Nigeria vormen de spreekwoordelijke druppel. Een aantal factoren ondermijnen ons resultaat, maar het resultaat is duidelijk teleurstellend.’
Peakoil in Nigeria
In 2010 produceerde Nigeria 2,52 miljoen vaten per dag: dat was de hoogste olieproductie van het land.
bron: BP statistical review of world energy 2012
In 2012 bedroeg de Nigeriaanse produktie nog 2,42 miljoen vaten per dag; 4% minder dan in 2010. Maar in 2013 zal de olieproduktie verder afnemen.
Volgens de Nigeriaanse krant The Guardian is de olieproduktie in 2013 gedaald. In maart 2013 werden er nog maar 1.75 miljoen vaten geproduceerd. En in april 2013 slechts 1.73 miljoen vaten. Dat is fors lager dan vorig jaar. Kennelijk bepalen niet alleen geologische factoren of oliereserves exploiteerbaar zijn. Ook politieke en geografische factoren, zoals de lokale bevolking, kunnen ervoor zorgen oliereserves niet langer economisch interessant zijn. Misschien blijft de resterende olie wel voor eeuwig in de grond achter.
De lagere olieproduktie brengt de Nigeriaanse regering in grote financiële moeilijkheden. Volgens de Nigeriaanse Centrale Bank (CBN) daalden de olie-opbrengsten van $11,6 miljard in het laatste kwartaal van 2012 tot $10,1 miljard over het eerste kwartaal van 2013.
Als je over een paar maanden berichten hoort over economische onrust in Nigeria, dan weet je dat die veroorzaakt worden door de dalende olieproduktie en de afnemende olie-opbrengsten.
Reacties (25)
Waar lees ik dat Shell ‘m smeert uit Nigeria? /Seth
En is het nu ook al peak-oil als je gewoon op een topproductie zit? Dan zitten we nu ook op peak-bevolking volgens dezelfde redenatie.
Da’s dan weer wel goed, al is het niet waar.
@1: Shell blijft in Nigeria gewoon offshore-olie oppompen. Op zee heb je geen last van de lokale bevolking. En bij de produktie van aardgas komt sabotage en diefstal weinig voor. Zie website Shell Nigeria
Peakoil betekent letterlijk de top-produktie, de maximaal haalbare produktie. Misschien kan die maximale produktie een paar jaar worden volgehouden, dan krijg je een plateau. Maar daarna gaat de produktie dalen.
@1:
wat?
@3: wat wat?
@Hans: Dus het is zeker dat Shell van het vaste land weggaat? Ik kon me geen nieuws daarover herinneren en ook niet vinden.
Over peak. Het kan dus ook dat er een daling/plateau komt en vervolgens weer een stijging. Zoals 82-84, of 86-88 en nog vele andere jaren. Is het niet slimmer af te gaan op wat men zegt wat er nog te boren valt in plaats van het kijken naar productiegetallen? Ja, het kan best dat 2006 (of 2010) echt de beste jaren waren, maar dat zie ik dan toch liever aan de hand van een beoordeling van de reserves.
Bedoelen ze dat het echte landje-slopen nu pas gaat beginnen?
@4: heb je het hele stuk wel gelezen, majava?
In maart en april 2013 was de olieproduktie slechts 1,75 miljoen vaten per dag. En nu Shell een aantal projecten stillegt, is het vrijwel zeker dat de olieproduktie in 2013 lager zal uitvallen dan in 2012.
Ik verwacht niet dat Shell de gesloten projecten in 2014 of 2015 weer zal opstarten. En ik denk dat de Nigerianen het zelf ook niet zien zitten.
Peakoil voor Nigeria viel hoogstwaarschijnlijk in 2010.
http://www.nrc.nl/nieuws/2013/08/02/hoogste-baas-shell-nigeria-in-nrc-we-vertrekken-uit-niger-delta/
@0: Ligt het aan mij of spreek je jezelf al in de eerst zinnen tegen? Eerst lees ik dat Shell vertrekt omdat sabotage en rechtszaken tot verlies leiden en vervolgens zeg je dat er geen makkelijk winbare olie meer is. Ik lees uit het eerste deel dat er blijkbaar wel makkelijk winbare olie is, maar dat het niet makkelijk is om die makkelijk gewonnen olie heelhuids het land uit te krijgen. Dat is toch iets heel anders.
Arme Shell, slechts 2.4 miljard per kwartaal winst.
@Bismarck: ligt niet aan jou, ik las hetzelfde. Het is nog steeds makkelijk winbaar en winstgevende olie, maar de operatie is het niet. Peak-oil theft dus.
Shell weg? Gisteren in de WSJ:
Het kan best dat Shell meer/alles offshore gaat doen, maar dan zal productie uiteindelijk niet lager uitvallen.
[q]Kennelijk bepalen niet alleen geologische factoren of oliereserves exploiteerbaar zijn. Ook politieke en geografische factoren, zoals de lokale bevolking, kunnen ervoor zorgen oliereserves niet langer economisch interessant zijn.[q]
@7: lijkt me duidelijk genoeg, Bismarck.
Als je de olie wel makkelijk naar boven kunt halen, maar hem niet naar de haven en de raffinaderij kunt vervoeren, dan is het in feite geen makkelijk winbare olie.
In het Poolgebied zijn nog olievelden, die vrij makkelijk te exploiteren zijn als de klimatologische omstandigheden het niet zo verrekte moeilijk zouden maken.
@9: zou je dat heel graag willen, majava?
@10: “In het Poolgebied zijn nog olievelden, die vrij makkelijk te exploiteren zijn als de klimatologische omstandigheden het niet zo verrekte moeilijk zouden maken.”
Ja en zo ligt er onder zeeën ook eigenlijk heel makkelijk winbare olie, als er maar niet een paar kilometer water op lag. Ik hoop toch dat je ook wel inziet dat dat heel andere barrières zijn, waardoor de olie echt moeilijk winbaar is, in tegenstelling tot politieke problemen en oorlogen (zoals in Nigeria, maar hetzelfde gold bijvoorbeeld vorig decennium ook voor Irak en momenteel voor Zuid Soedan en in beide decennia voor Iran).
Wat mij betreft ondermijn je door je definitie zo te verruimen je eigen betoog over peak oil.
Wat ik wil is niet relevant en dat zou het voor jou ook niet moeten zijn, want jij bent het immers die een artikel schrijft. Een artikel waar vervolgens jouw mening impliciet en expliciet in verwerkt zit.
Ik kan wel heel constructief gaan vragen om te kijken of je daar in het vervolg aan kunt denken, maar ik ben bang dat je hele motivatie om te gaan schrijven komt vanuit het willen etaleren van die mening. Precies de reden waarom we je ook zien in de klimaatdebatjes. Om daar je punt te maken en meer niet.
@13: mijn artikel is onderbouwd door bronnen.
Jouw suggestie dat Shell meer/alles offshore gaat doen, maar dan zal productie uiteindelijk niet lager uitvallen.
is helemaal niet onderbouwd, maar een mening, die nergens op gebaseerd lijkt.
Kun je ook bronnen vinden waaruit blijkt dat de Nigeriaanse olieproduktie dit jaar niet zal dalen?
@12: Bismarck, peakoil is gedefinieerd als de maximale olieproduktie, die ooit gehaald kan worden. Door welke factoren de produktie (na het bereiken van de piek) daalt, is niet van belang. Het enige dat telt, is het feit dat de produktie daalt en nooit meer de maximale produktie zal overtreffen.
Hans, ik heb het niet over het wel of niet onderbouwen van het geschreven. Het is de draai die jij er aan geeft die hinderlijk is.
Neem alleen de kop al “makkelijk winbare olie in Nigeria is op”. Dat is gewoon suggestief. Ook na het verder lezen en de nuance over wat je bedoelt met makkelijk winbaar er is, klopt het ‘op zijn’ gewoon niet. Ik zeg dat je zoiets met opzet doet, want jouw insteek kun je (expliciet) lezen in deze zin:
Daar kom je telkens weer mee. Net als met je peak van alles en bijvoorbeeld het bijdrukken van valuta door overheden. Jouw wereldbeeld zit in dit artikel en dat mag best, maar je onwil om dat toe te geven zegt mij dat je die visie als absolute waarheid ziet.
@15: In dat geval is je titel nog steeds onjuist (Shell: makkelijk winbare olie in Nigeria is op). Die olie is helemaal niet op. Sterker nog, zo lang Shell of anderen er niet meer naar boren, raakt hij ook niet op, maar blijft braaf wachten op degene die hem wel (makkelijk winbaar) gaat oppompen.
In die zin geldt dus hoe meer politieke strubbelingen, hoe langer het gaat duren voor de makkelijk winbare olie op is. Voor de landen die het betreft lijkt me dat trouwens op langere termijn beter, want dat gaat straks alleen maar grotere winstmarges opleveren, als de keuze is deze makkelijk winbare olie, of die onder een dikke laag al dan niet bevroren water, die tig keer zoveel geld kost om op te pompen.
@0: “Misschien blijft de resterende olie wel voor eeuwig in de grond achter”
Een vreemde bewering zonder enige grond. Het komt vaker voor dat de produktie na een onderbreking wordt hernomen. Voor een verdere grondvervuiling is dit mogelijk een gunstig bericht.
Door de politieke omstandigheden verschuift Shell de olieproductie. Bljkbaar is uit zee winstgevende olie te halen, hoeveel blijft onvermeld.
@18: daarom staat er ook het woordje misschien.
Als de offshore-olie in Nigeria makkelijker te winnen was, dan was Shell daar wel mee begonnen, lijkt me.
Kennelijk was het twintig jaar geleden toch makkelijker om op het land in de Niger-delta te gaan boren.
http://www.csmonitor.com/Environment/Energy-Voices/2013/0513/Nigeria-oil-production-slides-amid-unrest
Ik acht het niet erg waarschijnlijk dat de politieke situatie in Nigeria sterk zal verbeteren. De leiding van Shell denkt er net zo over en trekt zich voorlopig (en misschien wel voorgoed) terug.
@16:
Waarom is dat hinderlijk?
Vind jij het vervelend vinden als een deel van de Nigeriaanse aardolie voor altijd in de bodem blijft zitten?
Ik acht dat heel goed mogelijk.
Zou je het ook vervelend vinden als we het schaliegas in de Nederlandse bodem zouden laten zitten?
Ik vind dat ook een reëele optie.
@17:
De dagelijkse produktie van olie wordt in dat geval lager. En dat is precies wat ik zeg. De maximale dagelijkse produktie (2,52 miljoen vaten per dag in 2010) zal nooit meer overtroffen worden.
De olie is niet op, maar het uit de grond halen gaat steeds langzamer.
Als de wereld dagelijks wat minder olie verstookt, betekent dat ook minder CO2-uitstoot.
@19: Voorheen heeft Shell de macht van de bendes en de onmacht van de regering daartegen onderschat. Dat maakt winning in zee aantrekkelijker, met moeilijk winbare olie heeft dat weinig te maken. Een snelle politieke verandering verwacht Shell niet. De produktie wordt dus niet verminderd door schaarste of moeilijk winbaarheid, maar door onmogelijke werkomstandigheden.
Voor het milieu is waarschijnlijk verminderen ook beter.
“Olieverwerking in Nigeria onmogelijk” is een juistere titel
“misschien” geeft een zinloze uitspraak, zou kunnen, maar zou ook niet kunnen. De oliewinning zal vast hervat worden, al kan het even duren. We blijven nog lange tijd olieafhankelijk en een hogere prijs maakt hervatting nog aantrekkelijker
Voor een uitspraak “de maximale dagelijkse produktie zal nooit meer overtroffen worden” is geen grond.
In 2010 produceerde Nigeria 2,52 miljoen vaten per dag:
Dat moet 2005 zijn? als ik de grafiek bekijk…. en als het 2005 is, dan moet het 2,55 zijn. In 2010 was het 2,45.
Bovendien, als ik dat verslag van BP bekijk, kunnen er nog zo’n 31 miljard vaten uit de grond gehaald kunnen worden (proved reserves). En dan even de definitie van “proved reserves” erbij pakken:
Proved reserves of oil – Generally taken to be those quantities that geological and engineering information indicates with reasonable certainty can be recovered in the future from
known reservoirs under existing economic and operating conditions.
Dus BP zei in 2012 dat we nog 34 jaar 2.45 miljoen vaten per dag omhoog kunnen halen. Dan pas is het “op”.
@23: Mark, peakoil gaat om de produktie, de hoeveelheid olie, die daadwerkelijk boven de grond gehaald wordt en gebruikt wordt. Het gaat niet om de reserves, die we mogelijk in de komende 34 jaar zullen oppompen.
Die reserves zitten al miljoenen jaren in de grond. En misschien lukt het ons niet om al die reserves naar boven te halen.
Dat strookt niet met de beweringen van oliemaatschappij BP en met het wereldbeeld dat politici en media voor ons schetsen. Maar daarom schrijf ik ook dit soort stukken: het zal misschien wel anders lopen dan we voor september 2008 nog dachten. Voorlopig geeft de jaarlijks dalende produktie mij gelijk.
Je bent van harte uitgenodigd om een tegenstuk te schrijven waarin je de beweringen van de oliemaatschappijen verdedigt en uitlegt waarom ik ongelijk heb.
@24:
Inderdaad Hans,
Excuses voor de lange tekst. Ik heb het 1x nagelezen, zullen nog wel flinke slordigheden in voorkomen, sorry daarvoor…
In de media wordt meestal (al dan niet bewust) slechts het halve verhaal verteld, dat er bijvoorbeeld alleen gekeken wordt naar de totale hoeveelheid aan bewezen reserves.
Ergo vaak worden bewezen reserves verward met de veel en veel grotere hoeveelheden aan zogenaamde oil resources. De economisch winbare reserves zijn slechts een fractie van de totale hoeveelheid aan ‘olie moleculen’ in de grond. Terwijl men in de media het denkt te hebben over reserves, worden (in de mainstream media) heel vaak de getallen van de resources vermeld. Bijvoorbeeld de 2000 miljard vaten aan olie in het westen van de VS, worden vaak heel foutief als reserves benoemd. Laatstgenoemde betreft kerogen, het kost veel meer bruikbare energie dan het aan bruikbare energie oplevert.
De economisch winbare reserves (bewezen oliereserves) bedragen slecht een fractie van de resources.
Bovendien zijn er grote verschillen in de aard en kwaliteit van de bewezen olie reserves.
Meestal worden de veronderstelde hoeveelheden aan bewezen oliereserves op één grote hoop gegooid.
De ene bewezen reserve is niet de andere bewezen reserve.
Op basis van wat ik de laatste jaren zoal gelezen heb is het grote probleem niet zozeer de hoeveelheid aan bewezen olie reserves maar de aard ervan!
Er resteren nog maar heel weinig bewezen reserves aan makkelijk/goedkoop winbare olie (die meestal ook van goede kwaliteit is). Deze makkelijk winbare olie reserves kunnen in een relatief hoog tempo uit de grond gehaald worden.
Daarentegen resteren er nog relatief grote hoeveelheden aan bewezen reserves aan lastig tot zeer lastig (erg duur) winbare bewezen olie reserves.
Deze meestal erg lastige winbare olie kan slecht in een relatief zeer laag tempo onder een regime van voor de wereldeconomie haast killing hoge olieprijzen ‘opgepompt’ worden.
Vele nieuwe olieprojecten die de afgelopen jaren zijn opgestart zijn alleen maar economisch winbaar dankzij de structureel zeer hoge olieprijzen van de afgelopen jaren,
Het grote probleem is dat de bewezen hoeveelheden aan makkelijk (goedkoop) winbare oliereserves al flink aan het slinken zijn. In bijvoorbeeld Irak zit er waarschijnlijk nog wel een noemenswaardige hoeveelheid aan makkelijke winbare olie van goede kwaliteit in de grond.
Het probleem is dus niet zozeer de grote van de bewezen reserves maar de aard ervan.
Door de totale bewezen oliereserves te delen door de huidige wereldwijde jaarlijkse olieproductie ( de zogenaamde Reserves/ Production ratio) wordt in de media een heel misleidend beeld over de toekomstige wereldwijde oliesituatie gegeven.
Ik weet niet uit mijn hoofd de exacte verhouding tussen de huidige resterende hoeveelheden aan makkelijk en goedkoop winbare bewezen oliereserves en de huidige hoeveelheden aan lastig en duur winbare bewezen oliereserves, maar als ik me niet vergis is van de ruim 80 miljoen vaten die dagelijks wereldwijd opgepompt het overgrote deel nog steeds afkomstig uit makkelijk winbare reserves.
Echter, de oliewinning uit de makkelijk winbare oliereserves zeker volgens heel wat onafhankelijke analisten al op en zelf al voorbij haar piek.
‘Gevreesd’ wordt dat de productie terugval uit de makkelijke olievelden, waar nog steeds de bulk van de dagelijkse olie uit afkomstig is, de komende jaren flink zal versnellen en deze terugval niet meer gecompenseerd kan worden door extra olie uit lastige tot zeer lastige winbare olie reserves in de grond.
De productie terugval uit de makkelijk winbare reserves dient meer en meer gecompenseerd te worden door erg dure olie uit lastig winbare reserves, welke slechts in zeer laag tempo geextraheerd kunnen worden.
Misschien dat ik later nog met een rekenvoorbeeld kom, om inzichtelijk te maken waarom de wereld nu al (en dit zal de komende jaren alleen maar erger worden) een groot probleem heeft om de dagelijkse wereldwijde olieproductie op peil te houden.
Het gaat vooral, wat jij al terecht opmerkte om de dagelijkse olieflow (de hoeveelheid aan olie die per tijdseenheid (uur/dag/maand..uit de grond gehaald wordt) en dus niet alleen om de bewezen oliereserves!
Samengevat: Het probleem zit hem in de aard van de bewezen oliereserves.
Als binnenkort de productiedaling uit de makkelijk winbare reserves versneld gaat dalen, zal deze al snel niet meer gecompenseerd kunnen worden door extra productie uit de lastige en dure oliereserves.
Misschien dat ik later nog een comment plaats met een rekenvoorbeeld om een en ander wat inzichtelijker te maken…