Overzicht

serie

Closing Time

Foto: Ted (cc)

De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders


Closing Time | Flotsam and Jetsam

, door

Ook in deze tijd wordt er, gelukkig, nog fantastische thrash/speed metal gemaakt. Flotsam and Jetsam doet dat al een tijdje, en gaat mee sinds de vroege jaren tachtig. Bij de meeste mensen is de band wellicht vooral bekend omdat het de thuishaven was van Jason Newsted was, voordat hij naar Metallica vertrok, maar dat is inmiddels ook alweer 25 jaar geleden. “Blood in the Water” is het titelnummer van hun laatste cd, en dit is gewoon heel erg goed.

Closing Time | My Brain + Sharks

, door

Wat een bijzondere band was dat Morphine ook: een saxofoon, een drum en een bas met twee snaren. En de zang van Mark Sandman. Geen gitaar? Nee, geen gitaar, ook geen toetsen. Dat geeft bij elkaar een geheel eigen geluid.

En dan zijn er ook nog die teksten. Er is een song van Morphine waarin Mark Sandman verhaalt over een lege kartonnen doos die hij krijgt toegestuurd, en dat hij dan een lege doos terugstuurt. Enfin, verderop in het verhaal zwemt hij in zee en daar kwam een lege kartonnen doos voorbij dobberen waar hij in kroop. Dat was het wel zo’n beetje, geen afloop, geen einde, geen betekenis, gewoon een raar verhaaltje – met een prachtige sax.

Closing Time | Moth Cock

, door

De muziek van Moth Cock is een beetje raar – wat verwacht je anders van een duo dat zich Moth Cock noemt – maar heel vermakelijk. Iets voor een weekend, of meerdere weekenden, want hun album Whipped Stream and Other Earthly Delights bestaat uit maar liefst drie-en-een-half uur aan geïmproviseerde jazz (soort van). Volgens Pitchfork is elke jam, de ene nog wat langer dan de andere, een “fresh rabbit hole” en je hoeft ze dan ook niet in een bepaalde volgorde te luisteren.

Closing Time | Bitchin Bajas

, door

Het album Bajascillators van Bitchin Bajas klinkt misschien niet helemaal zoals je verwacht dat het zou klinken. Tenminste, mijn indruk bij hun artiestennaam is dat ze iets doen dat buiten mijn muzieksmaak ligt. Maar dat is het mooie van playlists voorgeschoteld krijgen van streamingdiensten (ik denk althans dat ik ze zo op het spoor ben gekomen): je hoort iets interessants en kijkt dan pas naar de artiestennaam.

Closing Time | Vrijheid? Logisch!

, door

Een pittig stukje salsa van Eddie Palmieri. De tekst komt hier op neer:

Vrijheid meneer, neem het me niet af.
Ik ben, in economische zin, de financiële slaaf van jou.
Ik ben ook maar een mens dus behandel me niet zo.
Bedrieg me niet.

Vrijheid wil ik, logisch toch?

Closing Time | Row Row

, door

Gierende gitaren, beukende drums – maar er is ook soul en een (min of meer) interessante tekst.
Dit is vast geen doorsnee metal, maar wat weet ik ervan. Lekker is het wel: Zeal & Ardor.

 

Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Now Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
Now Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in salt and stone
Take my name (You ain’t ever get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Take my name (You’re never gonna get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
We are are the last of the legion!
The last of the bastion!
We are the best of the bastards!
Enslaved to none! I lost it all!
Row, row Row you fool!
Row row Row you fool!
Row Row you’re never gonna go

 

 

Closing Time | Bloodline (live)

, door

Gisteren Gabriels. Een nummer van die plaat waarvan M. had gezegd dat ie verder wat minder was.
Dat is dus niet waar.
Blame was een goeie song, en Bloodline is dat ook, minstens, zo niet mooier/beter/goeier.

Closing Time | Blame

, door

Dat kun je soms hebben, dat je, toevallig, er stond een deur open, iemand zette net de radio aan, dat je iets hoort waardoor je gelijk vraagt: wie was dit? Dat had ik vandaag. M. was bezig met haar Spotifylijst en toen hoorde ik die soulstem, en dat koortje.
Wie was dit?
‘Gabriels is dat. Het nummer heet Blame’.
Mooi nummer.
‘Ja, maar ik luisterde nog wat nummers van zijn nieuwe plaat beluisterd, maar die vond ik tegenvallen. Maar Blame is prachtig.’

Closing Time | Everything Everything

, door

Tegenwoordig lijkt ‘Everything Everything‘ alles mogelijk. Caroline van der Plas zei over Johan Remkes: ‘I want a love like this’.

Voor hun onlangs uitgebrachte album ‘Raw Data Feel’ deed Everything Everything een poging ver buiten de hersendoos te geraken. Het album zou tot stand komen met een grote dosis artificial intelligence. Uiteindelijk was er maar 5% arificiële input (bron: The Guardian).

Closing Time | Resurrection

, door

Degelijk. Dat is denk ik de beste omschrijving voor Resurrection. De band kwam mee met de golf death metal uit Florida uit het begin van de jaren 90. Echt doorgebroken is de band nooit, de originaliteitsprijs is ook nooit gewonnen, maar dat hoeft ook niet. Soms wil je gewoon traditionele, beukende death metal die alle ingrediënten heeft die het genre leuk maken (geschreeuw, gebeuk, lekkere solo, art van Dan Seagrave op de cover) en verder niet te veel nadenken.

Vorige Volgende