Closing Time | John, I love you
, door
Een lief liedje voor het slapen gaan. Gezongen in de tv-show van een jonge John Stewart.
De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Closing Time | Visions of You
, door
Ik zocht eigenlijk nog wat reggae-materiaal van Sinéad O’Connor, maar kwam uit op dit optreden uit 1992 met zanger en bassist John Joseph Wardle, beter bekend onder zijn artiestennaam Jah Wobble.
Aangekondigd door de inmiddels vanwege #metoo-toestanden in opspraak geraakte presentator Phillip Schofield. Ja, het is een klein wereldje.
Closing Time | Heroine
, door
Als twintigjarige werd Sinéad O’Connor gevraagd om het hoofdnummer te zingen voor een film die the Edge (gitarist van U2) van muzikale omlijsting voorzag. Ze zou tevens meeschrijven aan de tekst. Larry Mullen jr., ook van U2, valt te horen op de drums.
De film Captive (1986) was zeer losjes gebaseerd op het verhaal van miljardairsdochter Patty Hearst, die in 1974 werd ontvoerd door een linkse militante beweging, werd gehersenspoeld en uiteindelijk meedeed aan overvallen
Closing Time | Downpressor Man
, door
Sinéad O’Connor heeft nog een tijdje het rastafarianisme aangehangen. Uit die tijd stamt onder andere deze cover van Peter Tosh z’n Downpressor Man, dat zelf weer een expliciet antikoloniale cover is van Nina Simone’s Sinnerman.
Het is onvoorstelbaar dat er geen live-opnamen van Sinéad zijn die dit nummer zingt, want dit swingt as een tiet. Ik zou zelfs durven beweren dat dit tot O’Connors beste werk behoort, maar ik ben geen kenner.
Closing Time | Troy
, door
De eerste single van haar debuutalbum uit 1987. Wat was ze jong in deze clip. Vol brandende woede, pijn, verdriet.
O’Connor was ook literair geschoold (het onderwijs was dan ook een stuk beter vroeger). Zo verwijst het refrein naar twee regels van de Ierse dichter William Butler Yeats:
Why, what could she have done, being what she is?
Was there another Troy for her to burn?– No Second Troy
Closing Time | Blood of Eden
, door
Oké, eigenlijk is dit een nummer van Peter Gabriel en Sinéad O’ Connor mag het refrein meezingen. Maar dat doet ze wel lekker.
Voor wie het zich afvraagt: 1992, meer dan dertig jaar geleden. Voelt u zich al een oude zak worden? Ik nog niet, maar dat is waarschijnlijk zelfbedrog.
Closing Time | Fire on Babylon
, door
Deze week is een prima moment om de catalogus van Sinéad O’Connor nog eens door te lopen.
We zien wel hoever we komen, voordat we op platgetreden paden dreigen terecht te komen.
Closing Time | I am stretched on your grave
, door
Gisteravond werd bekend dat de Ierse zangeres Sinéad O’Connor op 56-jarige leeftijd is overleden. De doodsoorzaak is vooralsnog onbekend. De politie geeft te kennen dat ze buiten bewustzijn werd aangetroffen in een Londense flat. Een autopsie moet uitsluitsel geven.
O’Connor kampte decennialang met een bipolaire stoornis. Ze werd wereldberoemd met een nummer geschreven door niemand minder dan Prince: Nothing Compares to You en had een charismatische, intense toneeluitstraling.
Closing Time | Ghost Rider
, door
In 1977 bracht elektro-protopunkduo Suicide haar evenzo genaamde debuutplaat uit, volgens Entertainment Weekly een ‘mijlpaal in de elektronische muziek’. Eerste nummer was ‘Ghost Rider’.
Dit is zo’n band waarvan je vermoedelijk nooit gehoord hebt, maar die wel invloed uitoefende op tal van muziekartiesten. Suicide heeft bestaan tot de dood van Alan Vega in 2016. Die deed het al rustiger aan sinds een beroerte in 2012. Hij zou uiteindelijk 78 worden. Knap dus dat ‘ie tussendoor, in 2015, nog een concert gaf tijdens de Punk Mass in Londen.
Closing Time | Je suis venu te dire
, door
Ik had de uitvaart van Jane Birkin helemaal gemist. Toevallig kwam ik een bericht erover tegen in de nieuwsapp van de Times.
Presidentsvrouw Brigitte Macron was aanwezig, Charlotte Rampling en de Franse filmster Catherine Deneuve. Honderden fans stonden buiten de kerk te wachten om een glimp op te vangen van de rouwstoet, terwijl Birkins hits La Javanaise en Baby alone in Babylone uit luidsprekers op straat galmden.
Birkin zal vooral herinnerd worden om het uit de kleren gaan in de film Blow Up, haar wereldberoemde hijgnummer met minnaar Serge Gainsbourg en niet te vergeten: de Birkin Bag, waar ze tassenfabrikant Jean-Louis Dumas tijdens een vliegtocht het idee voor gaf.
Closing Time | Marla Glen
, door
De 63-jarige Marla Glen kwam uit een muzikale familie uit Chicago. Dat haar moeder een gospelzangeres was en vader bluesgitarist wekt geen verwondering: Glen presenteert zich half als prediker, half als bluesperformer.
Sinds 1998 woont de androgyne zangeres in Duitsland, waar ze volgens het Oostenrijkse magazine Kurier ondanks enkele wereldhits moeite heeft de huur te betalen.
Closing Time | I’ll Play The Blues for You
, door
Joe Bonamassa groeide praktisch op tussen de gitaren, werd als 11-jarige onder de hoede genomen van niemand minder dan BB King, en schopte het uiteindelijk zelf tot gitaargod en blueslegende.
En toch altijd een bescheiden jochie gebleven.