Schermschot #54

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rammelammedamrotterdambam, thank you ma’am en zo rok en rollen we het weekend in middels het onvertogen, onvergelijkbare, ongemene gespannende Schermschot, brought 2 U by VJ’s M&CS’z.
Gallopeer uzelf naar hogere eigendunk, meer van hetzelfde maar dan het goede, en noteer tien dikke vette strepen op uw mouw – en graag onder 1 en dezelfde nick (ja: ook jullie daar!)
Soekses!

“O Wilde
*****************************************************

DE SCHERMSCHOTQUIZ: Rond pakweg Schermschot #100 ontvangt de beste Sargassale Schermschutter een prijs na een shootout tussen drie (of vier) finalisten. De 1e finalist is Lothar Matthäus.De tweede en derde finalist zijn bekend na resp. #66 en #99.

Reacties (11)

#1 bzkrt

Oh Boy!, van Orlow Seunke

  • Volgende discussie
#2 Lothar Matthäus

Nee… Dit is een verfilming van een boek van een schrijver die zelf ook een (korte, maar beruchte) film heeft gemaakt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 dinges

Querelle

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Crachàt

Dinges! DINGES!!! RRRROFFFFFELDERDROOOOFELDEDRAMATISCHEDDRRUUUUMSOLOOOOOO!

Zo heel erg raak dat het niet raker kan zijn!!
Zo diep kunnen wij niet buigen om de feilloosheid te benadrukken!!

— later çe soir licht ik wat bij qua film, nu even pizzaatje voor de buis with the wife …

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 larie

quatro stagione?

*gaat op zoek naar de ultieme drumsolo*

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 larie

Mag ik zo vrij zijn dit als ouwe lul aan te bevelen, geluid geen beeld maar mooie roffel vanaf 6:22:

http://www.youtube.com/watch?v=J02fBoam-14&feature=related

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 larie

Voor de jongeren op onze hangplek “in a gadda da vida” is een verbastering van “in the garden of Eden”

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Crachàt

thx Larieman.

Querelle is een ronduit en rechtvoorderaaps meesterwerk. De laatste van Fassbinder, en zoals Fassbinder was, was die ook meteen de laatste.
Een bedrieglijk eenvoudige film, met meer dubbele bodems dan menig andere top-1000 film.
De producent heeft een rol, de eeuwige jonge Franco Nero geeft het beste van zichzelf, en Jean Genet kon zich geen broeieriger vertolking voorstellen dan de deze van zijn meesterwerk.
Alles aan deze flic is kunst – van de soundtrack tot aan de dialogen, via de decors over de Shakespeariaanse edoch instinctief aangeraakte beweegredenen der protagonisten.

Homofilm? Er is lust, mannnendom en begeerte in, maar volkomen universeel. Universeel, in de zin dat, wanneer je het alledaagse kan sublimeren naar poëzie, je altijd geslaagd bent, laat staan het buitengewone naar een universele set symboliek – dus eigenlijk gaat het over liefde, zoals steeds, maar zonder grenzen.

Deze zit wel degelijk hoog in mijn favorietenlijst, en wie weet, loopt en wel een onbevangen hoofd voorbij, die de analogiën tussen de grafische Crachàt op deze site en deze briljante film kan waarderen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 S’z

Onbevangen analogenwaardering. Had ‘m meteen geraden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 S’z

& klikmelink Larie

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 larie

Gezien, m’n armen jeuken en buren protesteren. Wat zit uw hoofd toch vol zeg *larie woont in ton* :)

  • Vorige discussie