Sandinisten aan kop

Slecht nieuws voor het Latijns-Amerikaanse land Nicaragua: Daniel Ortega ligt er goed voor na de verkiezingen van vorige week. In de eerste – voorlopige – uitslagen zit hij op ongeveer 41% van de stemmen, in principe genoeg om de rest van de tegenstanders te verslaan. Ortega was reeds eerder president van het Latijns-Amerikaanse land, te weten in de jaren ’80. Toen zat Nicaragua in een isolement en steunden de VS – weliswaar in het geheim – de contra’s welke een bloedige guerilla voerde tegen de marxistische regering. Als leider van de Sandinisten voerde hij een waar schrikbewind waar hij meer dan 80% van de bevolking op één of andere manier bij de Sandinistische partij wist te betrekken door middel van verscheidene vakbonden en verenigingen, en waar hij tegenstanders liet oppakken door het leger. Mensen werden afgeluisterd, werden onder druk gezet om een partijkaart te kopen, en mochten absoluut géén kritiek uiten op de regering.

Een korte geschiedenis laat zien waartoe het beleid van Ortega heeft geleid: grove armoede in het gehele land en een gedesillusioneerde bevolking. Hoewel de Sandinisten het marxisme grotendeels hebben laten varen toen ze nog aan de macht waren, hebben de mensen hen niet voor niets zo’n 16 jaar geleden afgestraft in (vanuit het buitenland gedwongen) verkiezingen. Mocht Ortega weer aan de macht komen, dan is het vrijwel zeker dat Nicaragua opnieuw terugzakt in de ellende die ze eens (geprobeert) heeft te ontvluchten.

De VS hebben in ieder geval weinig subtiel laten blijken dat ze de ‘inmiddels mildere’ Ortega nog steeds niet zien zitten. Verscheidene pogingen zijn ondernomen om rechtse politici meer stemmen te laten halen dan de linkse Ortega – welke steun geniet van onder andere Cuba en Venezuela. Ze zien immers niet nóg een socialistisch/communistisch land zitten in ‘hun’ achtertuin.