Als Heidrich Kissinger nou op wimbledon een 140mph serve tegen z’n neus had gekregen was het feest compleet geweest.
#2
Augusta de La Torres
Mr. Robert McNamara was een zeer respectabel staatsman. Hij wilde het moorddadige regime van Ho-chi-minh stoppen door het steunen van Saigon. En jammer genoeg is dat niet gelukt, mede door die (s)linkse studenten in de jaren 60 en 70. De eervol ontslagen militairen hebben veelal niet meer gekregen waar ze recht op hadden bij terugkeer. Discriminatie was hun deel, terwijl respect en achting verdient was.
McNamara heeft later veel betekend voor de Wereldbank waar hij op zijn geheel eigen wijze de Derde Wereld op alle mogelijke manieren heeft geholpen.
#3
qwerty
@Augusta
Je bent niet alleen dom, je bent ook verkeerd geïnformeerd.
En daarnaast laat je je gebruiken.
#4
Karl Kraut
Zoals zo veel nazi’s, is de massamoordende oorlogsmisdadiger McNamarra dus pas op heel hoge leeftijd overleden. Opmerkelijk, toch, dat niet één Vietnamees op de logische gedachte van ‘Blowback’ is gekomen, en hem wat haartjes heeft gekrenkt.
#5
mescaline
Alsof de Heere het erom doet. Vandaag ben ik met Geert Hofstede @Karl Kraut. Die heeft je iets te zeggen.
#6
mescaline
@Augusta. Tsja, eigenlijk…. met die omgekeerde idiotieën, why not ? Why not ?
@qwerty, life = het omgekeerde.
#7
Karl Kraut
Maar nou moet ik weer Geert Hofstede gaan googlen; zoveel cryptische codificatie alom.
(pauzemuziek)
Geert blijkt http://www.geert-hofstede.com/, die is in een hoop landen bezig, zeg! Heb pas ‘The Culture Code’ van Clotaire Rapaille gelezen, is ook goed, ook zo alom actief (http://www.culturecodebook.com/). Niet te dik, 216 pagina’s, en je weet ut.
@qwerty: Augusta doet ook satire, is mogelijk niet voor iedereen gelijk herkenbaar.
#8
squire
Toch heb ik een aantal doorwrochte artikelen van McNamara gelezen die het lezen meer dan waard waren. Wetenschappelijk gezien interessant, net als sommige stukken van Henry Kissinger, hoe je er ook over denkt.
Leerzaam, vooral wat betreft de ziekelijke machtsstrijd tussen de legeronderdelen binnen het Pentagon en de rol van het militair-industrieel complex.
Vooral het periodiek “Foreign Affairs” lezen.
#9
JSK
Voor Karl Kraut:
Was je tegen de Korea oorlog? Want “Vietnam” was niet alleen napalm, Agent Orange en Mai Li, het was ook een oorlog tegen een expansionistisch communistisch Noorden. Net zoals in het geval van Korea. En in dat geval waag ik te beweren dat de Zuid Koreanen beter af zijn dan de Noord Koreanen. En dat in die zin de Korea oorlog achteraf gerechtvaardigd was. Wat zegt u?
En als u ja zegt, en Zuid Vietnam was voor de ‘vrije wereld’ behouden, zou de Vietnam een gerechtvaardigde oorlog zijn geweest?
#10
Bismarck
@9: Dat zou nog verdedigbaar geweest zijn, als Zuid Vietnam tot de vrije wereld had behoord. Dat is echter nooit het geval geweest. Zuid-Vietnam is voortdurend door dictators bestuurd geweest. In die zin was Vietnam helemaal niet zozeer een oorlog tegen expansionistische communisten, als wel een oorlog voor het behoud van een (overigens ook moorddadige) corrupte dictatuur. Korea en Vietnam zijn in die zin lang zo vergelijkbaar niet als jij doet voorkomen.
De laatste vraag is dus irrelevant.
#11
qwerty
@JSK
Dat is wel een erg conditioneel comment.
#12
Karl Kraut
@JSK: Grappige vraag: was ik tegen de Korea-oorlog! Op het moment dat die zich afspeelde, niet—aangezien ik er toen nog niet was…Bedankt voor het inschatten van de ouderdom haha.
Maar nu je het zegt besef ik eigenlijk pas dat ik, raar genoeg, heel weinig van van dat conflict afweet. Het was iets dat zich tot een paar jaar beperkte, zich binnen overzichtelijk tijdsbestek afspeelde, het er sindsdien wapenstilstand is, weinig relatie met de rest van de wereldgeschiedenis lijkt te hebben. Ik moet me toch eens oriënteren.
JSK: “En in dat geval waag ik te beweren dat de Zuid Koreanen beter af zijn dan de Noord Koreanen.”
Zeker, maar dat is niet precies het vraagstuk.
“Just as George Kennan, one of the architects of the Cold War, helped bolt together the ramshackle scaffolding of bogus claims that provided the rationalization for Harry Truman’s great “arms scare” in 1948, launching the postwar arms race, McNamara tugged his forelock and said “Aye, aye, Sir” when Kennedy, campaigning against Nxon in the late 1950s attacked the Eisenhower/Nixon administration for having allowed a “missile gap” to develop that had now delivered America naked and helpless into the grip of the Soviet Union.
This was the biggest lie in the history of threat inflation and remains so to this day. At the moment when Kennedy, McNamara at his elbow, was flaying the Eisenhower administration for the infamous “gap”, the U.S. government from its spy planes that the Soviet Union had precisely one missile silo with an untested missile in it. The Russians knew that the US knew this, because they were fully primed about about the U-2 spy-plane overflights, most dramatically when U-2 pilot Gary Powers crashed near Sverdlovsk and told all to his captors”
– Ik las net ‘McNamara: From the Tokyo Firestorm to the World Bank’ van Alexander Cockburn, het is alles bij mekaar een nog veel shockerender leven geweest dan ik al dacht: http://www.counterpunch.org/cockburn07072009.html
De Koud Oorlog begin ik steeds meer te bergrijpen als moedwil en misverstand. Wat een psychopaten waren daarbij betrokken—het lijkt wel op het gedrag van de banken heden ten dage.
Dan Noord Vietnam: communisten waren toch overal altijd vooral heel erg rabiate nationalisten, en het maakte ze aanvankelijk ook tamelijk populair. Het inzicht dus, dat het communisme zijn kracht vooral aan het nationalisme ontleende, dat mis ik een beetje in de huidige opinievorming. Maar dat lijkt me wel de sleutel tot begrip wat er in de Koude Oorlog zich afspeelde.
Ik licht het gedeelte over zijn tijd bij de Wereldbank uit-brrrr:
“From Vietnam to the planet: The language of American idealism and high purpose was just the same. McNamara blared his mission of high purpose in 1973 in Nairobi, initiating the World Bank’s crusade on poverty. “The powerful have a moral obligation to assist the poor and the weak.” The result was disaster, draped, as in Vietnam with obsessive secrecy, empty claims of success and mostly successful efforts to extinguish internal dissent.”
(…)
As an agent of methodical planetary destruction, McNamara should be ranked in the top tier of earth-wreckers of all time.
“Management”, McNamara declared in 1967 “is the gate through which social and economic and political change, indeed change in every direction, is diffused through society.” The managerial ideal for McNamara was managerial dictatorship. World Bank loans surged to Pinochet’s Chile after Allende’s overthrow, to Uruguay, to Argentina, to Brazil after the military coup, to the Philippines, to Suharto after the ’65 coup in Indonesia.
And to the Romania of Ceausescu. McNamara poured money–$2.36 billion between 1974 and 1982–into the tyrant’s hands. In 1980 Romania was the Bank’s eighth biggest borrower. As McNamara crowed delightedly about his “faith in the financial morality of socialist countries” Ceausescu razed whole villages, turned hundreds of square miles of prime farm land into open- pit mines, polluted the air with coal and lignite, turned Rumania into one vast prison, applauded by the Bank in an amazing 1979 economic study as being a fine advertisement for the “Importance of Centralized Economic Control”.
Another section of that same 1979 report, titled “Development of Human Resources”, featured these chilling words: “To improve the standards of living of the population as a beneficiary of the development process, the government has pursued policies to make better use of the population as a factor of production… An essential feature of the overall manpower policy has been … to stimulate an increase in birth rates.” Ceausescu forbade abortions, and cut off disrtribution of contraceptives. Result: ten of thousand of abandoned children, dumped in orphanages, another sacrificial hecatomb in McNamara’s lethal hubris.
Reacties (12)
Als Heidrich Kissinger nou op wimbledon een 140mph serve tegen z’n neus had gekregen was het feest compleet geweest.
Mr. Robert McNamara was een zeer respectabel staatsman. Hij wilde het moorddadige regime van Ho-chi-minh stoppen door het steunen van Saigon. En jammer genoeg is dat niet gelukt, mede door die (s)linkse studenten in de jaren 60 en 70. De eervol ontslagen militairen hebben veelal niet meer gekregen waar ze recht op hadden bij terugkeer. Discriminatie was hun deel, terwijl respect en achting verdient was.
McNamara heeft later veel betekend voor de Wereldbank waar hij op zijn geheel eigen wijze de Derde Wereld op alle mogelijke manieren heeft geholpen.
@Augusta
Je bent niet alleen dom, je bent ook verkeerd geïnformeerd.
En daarnaast laat je je gebruiken.
Zoals zo veel nazi’s, is de massamoordende oorlogsmisdadiger McNamarra dus pas op heel hoge leeftijd overleden. Opmerkelijk, toch, dat niet één Vietnamees op de logische gedachte van ‘Blowback’ is gekomen, en hem wat haartjes heeft gekrenkt.
Alsof de Heere het erom doet. Vandaag ben ik met Geert Hofstede @Karl Kraut. Die heeft je iets te zeggen.
@Augusta. Tsja, eigenlijk…. met die omgekeerde idiotieën, why not ? Why not ?
@qwerty, life = het omgekeerde.
Maar nou moet ik weer Geert Hofstede gaan googlen; zoveel cryptische codificatie alom.
(pauzemuziek)
Geert blijkt http://www.geert-hofstede.com/, die is in een hoop landen bezig, zeg! Heb pas ‘The Culture Code’ van Clotaire Rapaille gelezen, is ook goed, ook zo alom actief (http://www.culturecodebook.com/). Niet te dik, 216 pagina’s, en je weet ut.
@qwerty: Augusta doet ook satire, is mogelijk niet voor iedereen gelijk herkenbaar.
Toch heb ik een aantal doorwrochte artikelen van McNamara gelezen die het lezen meer dan waard waren. Wetenschappelijk gezien interessant, net als sommige stukken van Henry Kissinger, hoe je er ook over denkt.
Leerzaam, vooral wat betreft de ziekelijke machtsstrijd tussen de legeronderdelen binnen het Pentagon en de rol van het militair-industrieel complex.
Vooral het periodiek “Foreign Affairs” lezen.
Voor Karl Kraut:
Was je tegen de Korea oorlog? Want “Vietnam” was niet alleen napalm, Agent Orange en Mai Li, het was ook een oorlog tegen een expansionistisch communistisch Noorden. Net zoals in het geval van Korea. En in dat geval waag ik te beweren dat de Zuid Koreanen beter af zijn dan de Noord Koreanen. En dat in die zin de Korea oorlog achteraf gerechtvaardigd was. Wat zegt u?
En als u ja zegt, en Zuid Vietnam was voor de ‘vrije wereld’ behouden, zou de Vietnam een gerechtvaardigde oorlog zijn geweest?
@9: Dat zou nog verdedigbaar geweest zijn, als Zuid Vietnam tot de vrije wereld had behoord. Dat is echter nooit het geval geweest. Zuid-Vietnam is voortdurend door dictators bestuurd geweest. In die zin was Vietnam helemaal niet zozeer een oorlog tegen expansionistische communisten, als wel een oorlog voor het behoud van een (overigens ook moorddadige) corrupte dictatuur. Korea en Vietnam zijn in die zin lang zo vergelijkbaar niet als jij doet voorkomen.
De laatste vraag is dus irrelevant.
@JSK
Dat is wel een erg conditioneel comment.
@JSK: Grappige vraag: was ik tegen de Korea-oorlog! Op het moment dat die zich afspeelde, niet—aangezien ik er toen nog niet was…Bedankt voor het inschatten van de ouderdom haha.
Maar nu je het zegt besef ik eigenlijk pas dat ik, raar genoeg, heel weinig van van dat conflict afweet. Het was iets dat zich tot een paar jaar beperkte, zich binnen overzichtelijk tijdsbestek afspeelde, het er sindsdien wapenstilstand is, weinig relatie met de rest van de wereldgeschiedenis lijkt te hebben. Ik moet me toch eens oriënteren.
JSK: “En in dat geval waag ik te beweren dat de Zuid Koreanen beter af zijn dan de Noord Koreanen.”
Zeker, maar dat is niet precies het vraagstuk.
“Just as George Kennan, one of the architects of the Cold War, helped bolt together the ramshackle scaffolding of bogus claims that provided the rationalization for Harry Truman’s great “arms scare” in 1948, launching the postwar arms race, McNamara tugged his forelock and said “Aye, aye, Sir” when Kennedy, campaigning against Nxon in the late 1950s attacked the Eisenhower/Nixon administration for having allowed a “missile gap” to develop that had now delivered America naked and helpless into the grip of the Soviet Union.
This was the biggest lie in the history of threat inflation and remains so to this day. At the moment when Kennedy, McNamara at his elbow, was flaying the Eisenhower administration for the infamous “gap”, the U.S. government from its spy planes that the Soviet Union had precisely one missile silo with an untested missile in it. The Russians knew that the US knew this, because they were fully primed about about the U-2 spy-plane overflights, most dramatically when U-2 pilot Gary Powers crashed near Sverdlovsk and told all to his captors”
– Ik las net ‘McNamara: From the Tokyo Firestorm to the World Bank’ van Alexander Cockburn, het is alles bij mekaar een nog veel shockerender leven geweest dan ik al dacht: http://www.counterpunch.org/cockburn07072009.html
De Koud Oorlog begin ik steeds meer te bergrijpen als moedwil en misverstand. Wat een psychopaten waren daarbij betrokken—het lijkt wel op het gedrag van de banken heden ten dage.
Dan Noord Vietnam: communisten waren toch overal altijd vooral heel erg rabiate nationalisten, en het maakte ze aanvankelijk ook tamelijk populair. Het inzicht dus, dat het communisme zijn kracht vooral aan het nationalisme ontleende, dat mis ik een beetje in de huidige opinievorming. Maar dat lijkt me wel de sleutel tot begrip wat er in de Koude Oorlog zich afspeelde.
Ik licht het gedeelte over zijn tijd bij de Wereldbank uit-brrrr:
“From Vietnam to the planet: The language of American idealism and high purpose was just the same. McNamara blared his mission of high purpose in 1973 in Nairobi, initiating the World Bank’s crusade on poverty. “The powerful have a moral obligation to assist the poor and the weak.” The result was disaster, draped, as in Vietnam with obsessive secrecy, empty claims of success and mostly successful efforts to extinguish internal dissent.”
(…)
As an agent of methodical planetary destruction, McNamara should be ranked in the top tier of earth-wreckers of all time.
“Management”, McNamara declared in 1967 “is the gate through which social and economic and political change, indeed change in every direction, is diffused through society.” The managerial ideal for McNamara was managerial dictatorship. World Bank loans surged to Pinochet’s Chile after Allende’s overthrow, to Uruguay, to Argentina, to Brazil after the military coup, to the Philippines, to Suharto after the ’65 coup in Indonesia.
And to the Romania of Ceausescu. McNamara poured money–$2.36 billion between 1974 and 1982–into the tyrant’s hands. In 1980 Romania was the Bank’s eighth biggest borrower. As McNamara crowed delightedly about his “faith in the financial morality of socialist countries” Ceausescu razed whole villages, turned hundreds of square miles of prime farm land into open- pit mines, polluted the air with coal and lignite, turned Rumania into one vast prison, applauded by the Bank in an amazing 1979 economic study as being a fine advertisement for the “Importance of Centralized Economic Control”.
Another section of that same 1979 report, titled “Development of Human Resources”, featured these chilling words: “To improve the standards of living of the population as a beneficiary of the development process, the government has pursued policies to make better use of the population as a factor of production… An essential feature of the overall manpower policy has been … to stimulate an increase in birth rates.” Ceausescu forbade abortions, and cut off disrtribution of contraceptives. Result: ten of thousand of abandoned children, dumped in orphanages, another sacrificial hecatomb in McNamara’s lethal hubris.