Vanmiddag reisde ik vanuit het noorden naar Amsterdam. Radio 538 was de eerste radiozender die vanuit de ether mijn slecht ontvangende radio kon binnenknallen. Daar was DJ Rick van Velthuysen druk doende om “spraakmakende weekendradio” te maken. Na het draaien van een kneiterhit vertelde Rick een verhaaltje over een jongen die van huis zou zijn weggelopen met het voornemen zelfmoord te plegen als zijn rapheld Tupac Shakur niet terug zou keren uit de dood. De familie vreesde dat dit 13 september (vandaag) zou gebeuren, precies 7 jaar nadat de rapper was neergeschoten. De jongen was gisteren echter bij zijn ouders teruggekeerd.
Zo, Rick ging even bellen. De in de krant als huisvriend en woordvoerder van de familie aangeduide J. Debbenhof nam op en maakte meteen duidelijk geen zin te hebben in een telefoongesprek. Rick wilde toch wel wat weten, maar Debbenhof was onvermurwbaar en verweet de radiomaker op een matte en rustige toon sensatiezucht. Wat zich vervolgens voltrok, was een staaltje hufterradio van de bovenste plank. Debbenhof werd “zeur” genoemd en hij was toch zeker ‘woordvoerder’? De man legde wrevelig uit dat de familie eerder de media had ingelicht vanwege de onzekerheid over de vermissing. Onderhand groeide de irritatie bij de DJ en zijn sidekick. Van Velthuysen begon te briesen over het belang dat ouders werden geïnformeerd over de gevaren van overdreven heldenverering (“Moet ik het soms op de Radio 1 manier doen?!” Debbenhof: “Ik luister geen radio, maar wat jullie doen vind ik schandalig”). De sidekick verweet de man dat hij had toegezegd mee te werken en noemde hem “klootzak”. Debbenhof bleef rustig, de sidekick steeds bozer en verbrak de verbinding.
Na twee megahits kwamen de DJ’s terug en sputterden nog wat over hoe zij waren misleid en zelfs uitgescholden, terwijl zij alleen maar een belangwekkend onderwerp hadden willen behandelen. Zo, ehm, waar waren ze gebleven, oja. Wat zit er deze week in het prijzenpakket!
Dat Van Velthuysen inderdaad integere bedoelingen had, blijkt wel uit bovenstaand bericht op zijn site.
Update: Van Velthuysen geeft op zijn site nadere verklaring, die met name bestaat uit het vermelden van gemaakte afspraken met de woordvoerder. En hij toont mededogen, uiteraard ondergeschikt aan zijn rasjournalisme: “Natuurlijk is het fijn dat deze Tupac-fan uit Meppel weer terecht is, maar jammer dat we niet hebben kunnen praten over de eventuele gevaren die er kleven aan het “superfan” zijn van een artiest.”
Reacties (24)
Wat een hufter die DJ,
kan hier niet iets tegen ondernomen worden?
We kunnen allemaal een mailtje naar hem sturen, dat we dit niet pikken op onze favo zender…. ;-)
Juridisch wordt het denk ik lastig als die familievriend toezegging heeft gedaan mee te willen werken. Daarbij kan het averechts werken: ik zie nu zijn nadere verklaring en als naast Sargasso andere mediaimperia hier aandacht aan gaan geven en Rick de mogelijkheid krijgt om zijn verhaal te doen, dan vergeet uiteindelijk iedereen wat er persies is gebeurd (jammer dat er geen integrale stream beschikbaar is), maar weet nog wel dat er iets is gebeurd, en dat verhoogt per definitie zijn marktwaarde.
Vooral de commercieele zenders maken hufter-radio (voor jongeren), zulke impertinente interviews zul je bij de publieke niet horen.
Toen ik eind jaren ’90 voor een baas in een lease-auto heen en weer mocht rijden zapte ik regelmatig langs commercieele zooi als 538 en Yurine. Vooral Yurine Radio was destijds regelrechte-racisten-radio. Terwijl Fortuyn nog moest opstaan werden daar gewoon alle marokkanen voor dieven en verkrachters uitgemaakt. Over alle grenzen van redelijkheid en betamelijkheid heen.
Inmiddels ben ik na ‘Werken op Zaterdag’ twee Duvels en een fles italiaans wit verder en kan ik alleen nog maar heel illegale acties tegen dat verderfelijke heerschap van een Van Velthuysen bedenken.
Maar ons Sargasso Media Imperium inzetten tegen dit onderkruipsel is het minste wat we kunnen doen. Het zal de kakkerlak uiteraard meer publiciteit opleveren, maar het geeft ons nog enige genoegdoening.
Hasta la victoria siempre!
Boeie. Gewoon geen radio meer luisteren. Er zijn nog genoeg goeie cds te ontdekken! Hebt u bijvoorbeeld alle albums van wijlen J.Cash al eens gehoord?
Nu kan ik me toch even niet meer inhouden: dat gedweep met J. Cash! Kan iemand het me even uitleggen? Ouwbollige cuntry en western-muziek is toch zo fout als wat? Mis ik iets??
Alles werd slechter toen Schilpenoort verdween uit de ether.
Kees Schilperoort, de gezelligste
presentator van Nederland
KEES SCHILPEROORT (radiomaker):
“Je leest natuurlijk alleen het slechte nieuws in de krant. Je leest nooit dat mevrouw Jansen zo gezellig in de tram heeft gezeten. Pas als ze eronder ligt, dan heb je een verhaal.”
Kees Schilperoort! Die was een kei!
Vooral dat zwaarademige gereutel in de microfoon gaf je als je zijn programma ‘savonds in bed met de wekkerradio beluisterde het gevoel met een bejaarde man in bed te liggen. Dat goldt trouwens ook voor de asmatische Wim Bosboom in zijn Met het Oog op Morgen tijd.
“gevoel met een bejaarde man in bed te liggen” ja heerlijk gevoel is dat. Een jonge meid is ook leuk, maar zo’n reutelende ouwe man: zalig.
@nimo: als je Cash alleen kan zien als “ouwbollige cuntry en western-muziek” heeft het ook geen zin Cash uit te leggen. Zelfde als uitleggen dat het jammer is dat The Ramones niet meer compleet zijn (Joey en Deedee zijn ook ‘mortibus’).
Over die DJ: de meesten zijn suckers en zelfkickers. Dus kan het ze nix schelen of ze aso zijn. Zolang er maar over ze gepraat wordt, dat schijnt het belangrijkste te zijn. Maar o wee als men in ‘de bladen’ verschijnt qua privesfeer, dan wordt hard gegild en/of processen aangespannen etc.
moet allemaal kunnen, zie de humor factor wel in van het onderwerp. mij stoort zijn gebrek aan karakter om toe te geven dat het een pop-topic is en hij denkt er een journalistieke draai aan te kunnen geven. zijn argumentatie dat superhelden gevaarlijk zijn, staat haaks op het draaien van diezelfde 30 plaatjes per maand wat ze op de radio steeds doen, waarvoor ze betaald worden door de industrie. ben het natuurlijk wel eens met zijn argument.
gelukkig is er volgend jaar mobiel breedband internetten, dan kun je zo je autoradio online pluggen, hoef je niet meer naar radio538 te luisteren.
@ Carlos: dat zwaarademige gereutel was het geluid dat je moest raden. ;-)
En ‘radiomaker’ Schilperoort was wat mij betreft de grootste schnabbel-loser die ooit in die kringen heeft rondgelopen. Die kwam ik nog eens tegen in een tv-studio, half in z’n blootje aan de bar zittend, uitgedost als kanibaal. Toen dacht ik nog: dat zal toch je vader zijn… Om je dood te generen.
Is er trouwens weer een of andere retro-hype aan de gang? Allemachtig zeg: Johnny Cash, die was twintig jaar geleden al ‘not-done’ als je niet voor ouwe lul versleten wilde worden. Die hadden mensen naast hun accordeon- en James Last-platen in de kast staan. ;-)
(sorry Lilith ;-))
Misschien had Rick beter de familie van Lee Kyang-hae kunnen bellen, die pleegde hara-kiri uit protest in Cancun.
@VerbalJam: Cash was inderdaad non-done 20 jaar geleden, tot dat ie met producer Rubin haakte, sindsdien is ie weer hot.
Beste Mensen
afgelopen zomer heb ik eveneens een aantal weken eveneens 538 mogen aanhoren (op de werkvloer).
Het verhaal van Carlos kan hierbij gestaafd worden. Niets anders dan zwart-makerij tegen wie dan ook.
Of het is de politie die weer ergens flitst of het de overheid die uitgegald wordt.
Het ergste is echter dat de makers van 538 niet weten welke invloed zij uitoefenen op hun luisterend (veelal
jongeren)publiek (of juist wel dan zou het nog veel erger zijn).
PS: En inderdaad goede muziek,ho maar !!
“half in z’n blootje aan de bar zittend, uitgedost als kanibaal”
hahaha, dit beeld krijg ik niet meer uit mijn hoofd, bedankt VJ !
In zekere zin heeft u gelijk VJ. Het is maar goed dat JC dood is, nu zelfs 25 minners vinden dat Cash “rockt”. Ik ben gewoon een oubollige klootzak met Cash in mijn collectie en gelukkig volstrekt niet hip. James Last is helaas (.) wel voor mijn tijd….
Laatst zette ik op een feestje met iets hipstere vrienden en bekenden (bijna alllen met de mond Cash liefhebbende mensen) ineens Hank Williams op.
“O lord i got tha, I got the hon-aah-hon-aah-honkytonk blues”
Je had die gezichten moeten zien….Dan weet je ineens wie je vrienden zijn hoor
ik ben niet zo’n cultuurpessimist overigens. ik heb liever dat jongeren naar 538 luisteren dan dat ze in de kerk zitten. de ene onzin vervangt de andere in de loop der tijd, maar daarom is het nog niet grotere onzin. het is ook een vorm van humor, die heus wel als cynisch begrepen wordt door jongeren althans, ouderen zullen zich er waarschijnlijk aan storen en het decadent vinden. jippie ajee, Hank Williams is ook tijdloos, hoewel iets meer homo-kitsch dan Cash. het is toch net zo iets als blues- of jazz lijken, maar net wat je ligt.
Ha! Hank Williams … nog zo’n ‘held’. :)
Voor de niet-begrijpers: JC & HW worden in een bepaalde muziekscene zeker wel gewaardeerd. Bij mij is het een overblijfsel uit o.a. de psycho- & rockabilly’wereld’.
Wat een tyflul die Velthuysen! BAH!!!!!!!!!!!
zeeeer laag bij de grond… ken die gozer niet aan een balk gaan hangen…
en een dj(is dat een beroep?) is zeker geen journalist!!!
Heren.. Dames.. hebt u nu echt niks beters te doen dan zich druk te maken over een paar minuten Radio538? Dat pleit niet voor u, vrees ik.
Have a life!
En Johnny Cash rules!
Rick wie?
Inderdaad klopt het wat Mark op 13 september schreef: mijn boodschap (de schaamteloze 538-benadering van zo’n intriest persoonlijk drama is onkies) kan averechts werken. Op zo’n moment houd je daar geen rekening mee, want je bent geschokt door de onbeschaamdheid van het radiovolkje. Ik wilde eigenlijk dat de aandacht helemaal stopte, maar dat kan niet meer in het digitale tijdperk, merk ik nu. Met internet heeft radio zijn vluchtigheid verloren. Wat eenmaal op het net staat, blijft staan. Met naam en toenaam, dikwijls op eenzelfde schaamteloze toon die we bij 538 konden horen – en erger. Enerzijds zag ik dus niets in een reactie op de radio. Anderzijds leek het mij ook weer niet goed deze lieden met hun lijkenpikkerij te laten wegkomen. Dan heb je dus geen andere keuze dan hun eens goed de waarheid te vertellen. En dat is voor dit soort zelfopgeblazen ego’s blijkens hun reactie al te veel. Het is natuurlijk ook moeilijk om zo onverwacht en plein publique met je eigen laaghartigheid te kijk te staan!
De term ‘huisvriend’ – waar de blaatmaat van Van Velthuysen vanaf het begin al etterig over deed – is van een journaliste van De Limburger. Een belachelijke term, zeker gezien het feit dat ik nog nooit bij de moeder in huis ben geweest. Zij is gewoon een goede kennis, die mij als redacteur had gevraagd enkele kranten te benaderen.
Eigenlijk heb ik met deze internetreactie hetzelfde dubbele gevoel als toen bij 538 (wel doen of niet doen). Het gaat nu gelukkig niet meer over wat er tijdens die nare week is gebeurd, maar over wat hierboven door Carlos zo typerend ‘hufter-radio’ wordt genoemd. Vandaar toch mijn toelichting.
Ik kwam pas twee dagen terug achter de commotie die er op dit soort sites naar aanleiding van het heldhaftige optreden van onze 538-dj’s is ontstaan. Het stelt gerust dat de luisteraar voldoende gezond verstand heeft om de twee schreeuwlelijkerds op hun merites te beoordelen. Dat heb ik trouwens steeds gedacht, ja, zelfs tijdens het ‘interview’ al gezegd. De 538’ers brulden er echter doorheen, gelovend dat hun publiek van hetzelfde allooi is als zijzelf. Daarmee geven ze blijk van minachting voor hun eigen luisteraars.
Rick van Velthuysen heeft mij later, buiten de uitzending om, inderdaad nog gesproken. Ik belde hem terug op zijn verzoek. Met zijn telefoontje steeg hij in mijn achting; ik verdacht hem zelfs van moed. Hij toonde immers het lef om degene te benaderen die hem en zijn partner in crime zo had laten afgaan. Aanvankelijk dacht ik dat hij belde om zijn excuses aan te bieden. Een volmondig mea culpa kwam er echter niet; met enige moeite kreeg ik er een flauw afgietsel van een verontschuldiging uit. “Ja, het was misschien iets te driest, máár…” Nee Rick, jullie hebben alle beschaving met voeten getreden. Op zijn poging tot een vergelijk (“Ik moest het toch ook begrijpen, enz. enz.”) ben ik uiteraard niet ingegaan. Ik heb hem integendeel nog eens rustig beargumenteerd hun schofterigheid onder de neus gewreven.
Het klopt dus dat wij ‘héél goed en normaal met elkaar kunnen praten’, zoals de dj op zijn site meldt, maar dat had wat mij betreft ook wel in de uitzending gekund…
Dat was het dan. Het was immers een dj in gewetensnood die mij privé belde met een persoonlijke ontboezeming. Dat dacht ik, ja. Maar de presentator hangt het verdraaid (in beide betekenissen des woords) toch nog aan de grote klok! Op de website blijkt hij zijn weergave van ons gesprek te gebruiken om zijn eigen straatje schoon te vegen. Dat is laakbaar, omdat hij mij daarover van tevoren niet had ingelicht.
Wellicht is dàt kenmerkend voor het 538-‘denken’: het verdwenen besef van wat behoort tot het publieke en het private domein. Zoiets lag immers ook ten grondslag aan de eigenlijke controverse: de vraag of je een privé-kwestie die je niet doorgrondt, commercieel mag exploiteren.
Ikzelf voel me aan de stilzwijgende zwijgplicht van het persoonlijk gesprek was, nu ook niet meer gehouden. Daarom het volgende.
Volgens Van Velthuysen waren de drijfveren van 538 nobel: een soort opvoeding, je geeft de jongeren wat méé! De uníeke kans om daaraan een steentje bij te dragen, had ik voorbij laten gaan! Daarom werd hij boos. Welnu, het zit als volgt. Ik houd mezelf helemaal niet met die hitflauwekul bezig. Ik wil best geloven dat overdreven verering van popmuzikanten een gevaar kan zijn, en ook nog wel dat er jongeren zijn die hieraan lijden. Maar daartegen wil uitgerekend 538 hen waarschuwen? Ik begrijp best dat ze het daar niet meer helder zien, maar zou dat niet zijn door al het boter dat hun van het hoofd afdruipt?
Sensatiezoekerij dus, niets anders. Ze hebben het echter zelf niet door. Ik denk bijvoorbeeld nog steeds dat onze dj oprecht gelooft in zijn eigen integriteit. Hij komt misschien dom over, maar dat is-ie niet. Hij zou dus het vermogen moeten hebben dieper te graven naar zijn werkelijke drijfveren. Toch komt hij daar niet aan toe, want de doordendercultuur van 538 gunt een mens nu eenmaal weinig tijd voor reflectie.
Wat dat betreft is er helemaal weinig hoop voor de intellectueel die de hoofd-dj naast zich moet dulden, ene Jan. Een echte opvoeder van zijn jonge luisteraars! De boodschap van deze toppedagoog: als je iemand tegenkomt die iets doet of zegt wat jou niet bevalt, scheld hem dan de huid vol, hoe vulgairder hoe beter. Dan krijg je vast en zeker het minne deel van de omstanders (of radiopubliek) wel mee! Overschreeuw je eigen domheid, tot je werkelijk gelooft dat je met redeloos gebrul alle argumentatie kunt ontkrachten. Blijf daarom zo luid mogelijk schreeuwen, geef de ander geen kans. Dus jongens: ga je, net als de radioheld Jan, te buiten aan zinloos gescheld, de verbale vorm van zinloos geweld!
Laat je opponent zich niet intimideren en blijft hij dus lastig, smijt dan de hoorn erop. En vergeet vooral niet nadien nog eens flink door te halen. Sabel die ‘klootzak’ neer! Dat kan nu helemaal veilig, want van zijn weerwoord ben je verlost!
Van Velthuysen vroeg mij of deze Jan ook nog contact met mij moest opnemen. Ik heb voor deze ‘eer’ bedankt. Ik ken deze Jannen namelijk van vroeger op school. Zij vormen een onverbeterlijk soort. Het zijn de types die doortrappen op iemand die niets meer kan terugdoen, en zich daar nog lekker bij voelen ook. Natuurlijk eerst kijken of het wel veilig is en of de meute het goedkeurt. Een achterbakse en eerloze mentaliteit. Dat zijn de pedagogen van 538 met hun ideële bedoelingen! Zie daar wat zij de jonge luisteraar leren.
Johan Debbenhof