COLUMN - Mijn huis heeft een balkon. Wie de moeite neemt over een hekje te klauteren, loopt zo het balkon van de buren op, een Marokkaans gezin. Omgekeerd kunnen de jongens makkelijk mijn balkon op, en hun schotelantenne staat dan ook aan mijn kant, waar een betere ontvangst is.
Vroeger – ik heb het over 2005 – klom een van de buurjongens wel eens naar mijn balkon en liep mijn huis dan binnen om aan de computer te werken. Werkstukken printen, wat zaken opzoeken op het internet, dat soort dingen. Hij leende soms wat geld, waarvan ik eigenlijk wel wist dat ik het nooit terug zou krijgen, maar ik bekreunde me er niet zo om. Het leek me niet makkelijk als Marokkaanse puber te leven in het Nederland van Fortuyn en Wilders, waar je op voorhand gestigmatiseerd was.
Dat die stigma’s niet helemáál onverdiend waren, ontdekte ik toen ik in het voorjaar van 2006 thuiskwam van een bezoek aan Oxford. Ik wilde net beginnen met het downloaden van de foto’s uit mijn camera, toen mijn buurjongen aankwam: hij moest iets opzoeken. Ik liet hem zijn gang gaan, ging ergens wat zitten lezen, maar toen hij even later weer vertrok en ik verder wilde gaan met mijn foto’s, kon ik mijn camera nergens meer vinden. Mijn halve huis afgezocht, maar de camera was weg en ik was niet zo naïef dat ik niet wist wie die had meegenomen.
Naar de politie. Pissig, want mijn vertrouwen was behoorlijk beschaamd. Maar ik realiseerde me ook dat een vmbo-er van Marokkaanse komaf met een strafblad in het Nederland van Fortuyn en Wilders eigenlijk kansloos was en alleen maar verder op het slechte pad kon gaan. Wilde ik dat? Nee. Dus ik deed geen aangifte. De wijkagent is nog eens langs geweest, een week later, en ik heb mijn buurjongen nog eens laten weten dat ik verdraaid goed in de gaten had wat ’ie had gedaan. Hij ontkende, maar ik had mijn punt voldoende gemaakt en besloot over te gaan tot de orde van de dag.
Lekker zat het me ondertussen niet. Elke keer dat ik de jongen zag lopen, had ik het gevoel dat ik té vriendelijk was geweest. Jonge mensen hebben recht op herkansingen, maar ook ik heb een recht, namelijk om niet bestolen te worden. Hij is het balkon niet meer op geweest en op straat wisselen we geen woord méér dan strikt noodzakelijk.
Tot vanavond. Ik schrok eerlijk gezegd toen hij me op straat onverwacht aansprak, maar hij vertelde dat hij me graag het geleende geld wilde teruggeven en de gestolen camera wilde vergoeden. Ik kan niet anders dan zeggen dat ik onder de indruk ben. Het gaat om iets van zeven jaar geleden en er is geen enkele praktische reden om er nog op terug te komen. Als hij niets zou doen, veranderde er niets. Hij was ermee weg gekomen.
Maar blijkbaar zat het de jonge man toch niet lekker en had hij er spijt van. Dat je, terwijl het gaat om een in feite afgeronde kwestie, toch iets wil goedmaken, zegt iets over je morele kaliber. De jongen waarvan ik meende dat hij opgroeide voor galg en rad, blijkt meer karakter te hebben dan ik voor mogelijk had gehouden. Mijn Oxford-foto’s krijg ik er natuurlijk niet mee terug, maar ik ben blij dat mijn pessimisme is gelogenstraft.
Reacties (22)
Doveryai, no proveryai.
Toch knap. Alsnog een brutale diefstal bekennen en er dan gewoon weer mee wegkomen. Typisch. Daar kwam ik vroeger niet mee weg hoor, maarja ik was dan ook een blank VWOertje en genoot niet de veelal ietwat racistische zachte-heelmeesters-maken-stinkende-wonden-aanpak van de moderne jeugd met ouders wier ouders toevallig ouders hadden die niet in Nederland zijn geboren…
Wat zeiden zijn ouders er eigenlijk van? De mijne stuurden me namelijk direct terug naar het slachtoffer. Niet 7 jaar later pas als het makkelijk is om het te gooien op jeugdige baldadigheid die je al lang achter je hebt gelaten. Dit heeft bar weinig met karakter te maken.
En volgens mij heeft het er geen zak mee te maken of die jongen Marokkaans is. Alleen vraag ik me af of jouw reactie – zowel op de diefstal als op het terugbetalen – hetzelfde was geweest als de dader een gewoon saai blank ettertje was geweest. Zoja, dan zou je de etnische duidingen uit dit artikel net zo goed weg kunnen laten. Zonee, dan ben je een racist. Succes met de juiste kiezen :>
#2: Er staat niet dat hij diefstal bekende.
@1:
een Russische халиф
;-)
Interessant stukje. Vraag me toch af of je dezelfde overweging had gemaakt bij een roomboterblanke VMBO-er. Diens carriere zou ook zo goed als onmogelijk gemaakt zijn. Had je daar ook geen aangifte van gedaan? Dus eigenlijk hetzelfde commentaar als zmmmmnoice al gaf. Is dit bedoeld als een feel-good-blog over onze medelanders? Dat gevoel krijg ik erbij. Dat je wil vertellen dat je buurjongen eigenlijk een “gouwe jonge” is die een foutje heeft gemaakt en dat jij omdat jij geen aangifte deed die jongen op het rechte pad hebt gebracht.
‘het zegt toch iets over zijn morele kaliber?’
Dat is waar. Maar ik denk dat het iets anders zegt dan je denkt. Of je pessimisme is gelogenstraft, dat weten we natuurlijk niet. Als deze man zijn eigen kinderen opvoedt met de gedachte “ach, stelen is normaal. dat deed ik ook als kind en er is niets ernstigs met me gebeurd….”.
Dan groeit er een nieuwe generatie daders en slachtoffers op. Waarom heb jij geen aangifte gedaan? (ik bedoel de werkelijke reden) Heb je hem als alternatief daarvan in het bijzijn van zijn ouders geconfronteerd? Heb je een idee van hoeveel er nog van anderen is gestolen, nadat het zo makkelijk ging bij jou?
Maandag spreekwoordendag.
De kat niet op het spek binden.
Gelegenheid maakt de dief.
Eén zwaluw maakt nog geen zomer.
Tsja, ik vind het wel karakter dat hij de zaken recht wil zetten. En het lijkt me dat iemand die dat uit zichzelf doet, de boodschap begrepen heeft.
@7: Het spreekwoord “Wat Hassantje niet leert, leert Hassan nooit meer” blijkt gelukkig niet altijd op te gaan.
Hoe kom je hierbij : “blijkbaar zat het de jonge man toch niet lekker en had hij er spijt van”?
Ik dacht namelijk meteen aan twee dingen toen ik dit las: stap 8 van de AA:”Wij maakten een lijst met de namen van allen die door ons schade en leed hadden ondervonden en verklaarden ons bereid om dit bij hen allen goed te maken.”
Of iets dergelijks maar dan wijzend op berouw in de Islam: “Volgens Islam is berouw dat met de tong wordt geuit, maar zonder verandering in het hart, helemaal geen berouw. Berouw moet een verandering voortbrengen in gewoonte, eerlijkheid bij het doen, vrees en liefde voor Allah in gebeden, verbetering in karakter, vrijgevigheid in gedrag en nederigheid van nature.”
Met allebei is helemaal niets mis, integendeel, dit zouden meer mensen serieus moeten nemen. Mensen hebben dit zetje wel eens nodig om hun leven op de rails te krijgen.
Wel eens van ‘het puberbrein’ gehoord? stelletje….
@11: Dat lijkt me wel de beste reactie op dit geheel. Gelul of het nu een bontkraagje of een Bussums Kids V kids koorknaapje was is geheel terzijde. Ik, roomblank en te hoog opgeleid heb in me pubertijd ook zat dingen gedaan waarvan ik later dacht “mhhh, wellicht toch niet zo handig” Sommige heb ik goed (kunnen) maken, andere helaas niet. Such is life. Kunnen we dit slap gelul over cultuur, allochtoon, autochtoon etc afkappen en de knul in kwestie beschouwen als opgroeiend mens? Fijn.
Politiek correct geleuter!
In dit verhaaltje gaat het om tamelijk onschuldige diefstal, en hij maakt het goed.
Het Marokkanenprobleem is echter veel groter.
@13: Onzinnige borrelkletspraat. Begin es met cijfers,onderbouwingen, bronnen precies te definiëren wat dat Marokkanen probleem is. Daarna praten we verder of dat probleem groot is.
@McLovin, #14 Om de vaart er een beetje in te houden hier alvast de cijfers.
http://statline.cbs.nl/StatWeb/publication/?VW=T&DM=SLNL&PA=80318NED&D1=1&D2=0&D3=1-2&D4=1,5-9&D5=0&D6=l&HD=130625-0013&HDR=G5,G1,G2,T,G4&STB=G3
Volgens mij is het thema van dit artikeltje niet het marokkanenprobleem, maar vertrouwen in de medemens. Sommige lezers blokkeren blijkbaar na het woord Marokkaans.
@Noortje, #16 Volgens mij is het thema van dit artikeltje niet het marokkanenprobleem, maar vertrouwen in de medemens.
De tags van dit artikel: karakter, marokkanen, rehabilitatie, stigma, vooroordelen
Verder staat het woord “Marokkaans” 3x in de tekst. Volgens mij kan er geen misverstand over bestaan dat het Marokkaan-zijn van de buurjongen van de auteur blijkbaar toch wel een bepaald niet irrelevant aspect van dit artikel is, om niet te zeggen dat het eigenlijk gewoon gaat om een probleem dat de auteur met een Marokkaan had en hoe hij daarmee om is gegaan én hoe hij daarbij de afkomst van zijn buurjongen tesamen met zijn eigen – wellicht niet onterechte – vooroordelen over die afkomst in grote mate heeft laten meewegen in zijn beslissingen rondom het “afhandelen” van dat probleem.
Maargoed, misschien had de auteur inderdaad bedoeld het hoofdonderwerp “vertrouwen in de medemens” te maken. Maar in dat geval is de reden om de afkomst van zijn buurjongen maar liefst driemaal te noemen me volstrekt onduidelijk.
Gelegenheid schept de dief.
@13: Tamelijk onschuldige diefstal??
Er bestaan geen onschuldige diefstallen.
Je andermans spullen toe-eigenen is nooit onschuldig.
Het is trouwens ook niet onschuldig, om als er van een bepaalde bevolkingsgroep een percentage ettertjes rondloopt, de hele groep te stigmatiseren.
Jouw Marokkanenprobleem is net zoiets als iedere motorrijder veroordelen omdat er een aantal misdadige Hells Angels rondtoeren.
@19 Strikt genomen mag je volgens BW 5, artikel 6 wel dingen toe-eigenen die niet van jou zijn, zonder schuldig te zijn. Ook volgens BW 3, artikel 45 kun je dingen in jouw bezit krijgen, terwijl iemand anders daar ook nog rechten over denkt te kunnen hebben (Je wist niet dat jij een geheelde fiets van persoon B kocht, terwijl B wel wist dat de persoon van wie die hem kocht, persoon A, de fiets gestolen heeft.) Maar dat is mierenneukerij.
Het leuke is dat je #0 op een aantal manieren kunt lezen, afhankelijk van bepaalde links/rechts opvattingen over immigratie:
“De linksmensch van de multi-kul knuffelkerk die eindelijk beseft en erkent dat Marokkanen stelen. Hij wist het eigenlijk altijd al, maar durft er nu pas voor uit te komen en het daadwerkelijk te erkennen.”
“De sociaal bewogen persoon die altijd bleef geloven dat mensen konden veranderen en dat de mensen goed zijn. Hij ziet dat nu bevestigd.”
@20: Ik vraag me af of dat bevestigd is, gezien de slotzin.
@21 Het blijft dubbel hé. Sowieso moet je dat aan @Jona vragen. Misschien probeert hij nog iets van een open eind te houden voor een volgend stukje? Wie weet…